Παρουσίαση του βιβλίου «Με τα μάτια των ξένων Περιηγητές στην Έδεσσα και την Πέλλα, 1328-1912» στη Θεσσαλονίκη

Εκδήλωση για την παρουσίαση του βιβλίου «Με τα μάτια των ξένων -Περιηγητές στην Έδεσσα και την Πέλλα, 1328-1912», που εξέδωσε πρόσφατα ο Φ.Σ.Ε. «Μέγας Αλέξανδρος», θα γίνει την Τετάρτη 16 Οκτωβρίου 2019 και ώρα 19:00, στο Κέντρο Ιστορίας Θεσσαλονίκης (Μέγαρο Μπίλλη, Πλατεία Ιπποδρομίου). 
 Για το βιβλίο θα μιλήσουν:
Αποστολία Μαλαδάκη, φιλόλογος
Θοδωρής Σαρηγκιόλης, ποιητής
 Ευάγγελος Χεκίμογλου, Δρ.Οικ.Ιστορίας, Έφορος Εβρ. Μουσείου Θεσ/νίκης
 Γιάννης Χατζηπέγιου, Πρόεδρος Φ.Σ.Ε. «Μέγας Αλέξανδρος».
Η εκδήλωση πραγματοποιείται σε συνεργασία με τον Σύλλογο Εδεσσαίων στη Θεσσαλονίκη.

Μεταφρασμένη πεζογραφία τον Χειμώνα: από τον Ντοστογιέφσκι και τον Κάφκα στον David Foster Wallace

ΠΗΓΗ:  https://www.fractalart.gr/metafrasmeni-pezografia-2019/
Από τις εκδόσεις Gutenberg και στη σειρά «Orbis Literae» έχουμε να περιμένουμε: Thomas Hardy «Ο Δήμαρχος του Κάστερμπιτζ» Η ζωή και ο θάνατος ενός ανθρώπου με χαρακτήρα, σε μετάφραση Τόνιας Κοβαλένκο: Για πρώτη φορά στα ελληνικά το μυθιστόρημα με το οποίο εδραιώθηκε η φήμη του Τόμας Χάρντι. Είναι η ιστορία ενός ανθρώπου που έχει ανάγκη την επαφή με τους άλλους αλλά παραμένει μόνος, γιατί δεν μπορεί να αντέξει τους περιορισμούς που αυτή επιβάλλει. Χαρακτηρίστηκε το πιο «ελληνικό» έργο του Χάρντι, καθώς θυμίζει αρχαιοελληνική τραγωδία. Alexandre Dumas «Ο Κόμης Μοντεχρίστος», Μετάφραση: Ωρίων Αρκομάνης: Το δημοφιλέστερο μυθιστόρημα του Δουμά στην πλήρη εκδοχή του. Έγια την προδοσία, τη συνωμοσία και την

Η εξαιρετική παράσταση «Ο χρόνος σταματά» για 2η σεζόν στο Θέατρο Κάτω απ’ τη Γέφυρα

Τo σπουδαίο έργο του βραβευμένου με Pulitzer Αμερικανού συγγραφέα Donald Margulies επιστρέφει, για 2η σεζόν και για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων, στον Πίσω Χώρο του Θεάτρου Κάτω απ’ τη Γέφυρα από τις 26 Οκτωβρίου. Η παράσταση προκάλεσε μεγάλη αίσθηση την προηγούμενη σεζόν και είναι προτεινόμενη για τρία θεατρικά βραβεία της Ακαδημίας Ελληνικών Βραβείων Τέχνης (στις κατηγορίες καλύτερης παράστασης, ανδρικής ερμηνείας και γυναικείας ερμηνείας). Το «Ο χρόνος σταματά» είναι ένα αντιπολεμικό έργο, γεμάτο αιχμηρούς διαλόγους και χιούμορ. Η ιδέα του πολέμου «αιωρείται» σε όλη τη διάρκεια του έργου, όπως και η κριτική που αυτό ασκεί στην κατευθυνόμενη δημοσιογραφία και στον ύποπτο ρόλο των εκδοτικών

5ος Παγκόσμιος Διαγωνισμός Ποίησης "K.Π. Καβάφης" 2019

Με την ευγενική υποστήριξη της Διεύθυνσης Οργανωτικής και Ακαδημαϊκής Ανάπτυξης του ΥΠ.Π.Ε.Θ. Ο Διαγωνισμός συνεχίζεται με μεγάλη επιτυχία ! Η International Art Academy διοργανώνει τον 5ο Παγκόσμιο Διαγωνισμό Ποίησης "K.Π. Καβάφης" 2019. Στο Διαγωνισμό μπορεί να λάβει μέρος κάθε ενδιαφερόμενος (ανεξαρτήτως ηλικίας και εθνικότητας), με μια ποιητική συλλογή γραμμένη στην ελληνική γλώσσα. Φέτος ο Διαγωνισμός πραγματοποιείται με την ευγενική υποστήριξη της Διεύθυνσης Οργανωτικής και Ακαδημαϊκής Ανάπτυξης του ΥΠ.Π.Ε.Θ. ΒΡΑΒΕΙΑ 1ο ΒΡΑΒΕΙΟ: Έκδοση Ποιητικής Συλλογής Θα δοθούν περισσότερα από 30 Βραβεία Θα δοθούν

Η τέχνη και ο μύθος του Γιαννούλη Χαλεπά (του Βαγγέλη Χατζηβασιλείου)

Ξεφυλλίζω το graphic novel του Δημήτρη Βανέλλη και του Θανάση Πέτρου Γιαννούλης Χαλεπάς: ο μύθος της νεοελληνικής γλυπτικής, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη, και ο νους μου τρέχει αναπόφευκτα στη νουβέλα «Αθηνά βοσκοπούλα» της Ρέας Γαλανάκη από το βιβλίο της Δυο γυναίκες, δυο θεές (εκδόσεις Καστανιώτη, 2017). Φυλακισμένος πίσω από τα τείχη της οικογένειάς του, βασανισμένος από την τρέλα και φτάνοντας να βόσκει πρόβατα στην Τήνο, ο Χαλεπάς (1851-1938) δεν θα χάσει ποτέ στην «Αθηνά βοσκοπούλα» το βλέμμα που πυροδότησε εξαρχής την ορμή της πλαστικής του δύναμης. Τι κι αν δεν θα καταφέρει στα χρόνια της ωριμότητάς του (από το 1902 και μετά) να δουλέψει με το μάρμαρο; Τι κι αν θα περιοριστεί στον πηλό, κάνοντας την ίδια ώρα

Τρία ποιήματα του Αλέξανδρου Αραμπατζή

Μπαρόβια εκ περιτροπής λακτίσματα

Υπάρχει ο καφές
Και το χαρμάνι του καφέ
Και το κουταλάκι του καφέ
Και το μπρίκι του καφέ
Και η μυρουδιά του καφέ
Και η γεύση του καφέ
Υπάρχει και μία φρίκη παντοειδής
Κι ένα πιεσμένο έλασμα
Κι ένα ξεκουτιασμένο πουλί
Κι ένα ποντικοφαγωμένο χαλί
Κι ένα ξεχασμένο πέρασμα
Υπάρχει κι ένα μαραμένο βιολί
Κι ένα σκουριασμένο τρομπόνι
Και μία χειμωνιάτικη αυλή
Κι ένας μαχαιρωμένος αλήτης
Και μία βουλωμένη στρόφιγγα
Υπάρχει κι ο ζωηρός χορός
Με παρασημοφορημένους προλετάριους
Να μεθάνε με βότκα και ρακί
Μέσα στην εγκαταλειμμένη φάμπρικα
Υπάρχει και το γεγονός της συντριβής
Σε υψόμετρο δέκα χιλιάδες σήμαντρα
Μία λαμπερή στο δάσος γιορτή
Κι ένα λυσσασμένο της νύχτας φάντασμα

Φθινόπωρο στη μικρή μας πόλη

Νίκη Μιχαηλίδου, Εύκολες διαδρομές, ακρυλικό σε καμβά 

 γράφει η Κατερίνα Παναγιωτοπούλου
 Η κωμόπολη έδειχνε την εγκατάλειψή της σαν παλιό τραύμα από ξεχασμένο πόλεμο. Η παροδική συννεφιά βοηθούσε να νετάρει το βλέμμα και να πατήσουμε τα πεντάλ με μανία, θα έλεγες, μέχρι την επόμενη εμφάνιση του ήλιου ανάμεσα από τα σύννεφα. Ο ζεματιστός ήλιος του Σεπτέμβρη έκανε ακόμα πιο έντονες τις στιγμές της καλοκαιριάτικης ξεγνοιασιάς, που μόλις είχε περάσει. Τα ξενιτεμένα χαλίκια πάνω στην άσφαλτο τινάζονταν κάτω από τις ρόδες του ποδηλάτου κι έφταναν μέχρι τις γριές που περίμεναν στο πρακτορείο με το εισιτήριο στο χέρι. Κάποιοι μαγαζάτορες, που λαγοκοιμόνταν στις ψάθινες καρέκλες τους, περιμένοντας τον πελάτη που ξεχάστηκε, άνοιγαν τα μάτια τους από τον θόρυβο του χαλικιού πάνω στο τζάμι κι αφού δεν υπήρχε ζημιά τα ξανάκλειναν.

Άλλη μια μέρα νικητές, άλλη μια μέρα ηττημένοι…(της Κυριακής Μπεϊόγλου)

«Μέρες είναι εκεί που ζούμε», λέει ο Φίλιπ Λάρκιν, και ο Χρήστος Κυθρεώτης βάζει αυτή τη φράση  προμετωπίδα στο δεύτερο βιβλίο του, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Πατάκη,  αποσπώντας το κομμάτι «εκεί που ζούμε» και βάζοντας το στον τίτλο. Οι μέρες έμειναν απέξω. Και σωστά. Διότι αυτό το μυθιστόρημα περιγράφει μόνο μια μέρα. Μια μέρα του νέου δικηγόρου Αντώνη Σπετσιώτη. Συνειρμικά το μυαλό μου πήγε σε ένα άλλο λογοτεχνικό εικοσιτετράωρο αυτό του Λεοπόλδου Μπλουμ, ήρωα του Τζαίημς Τζόις στον «Οδυσσέα». Μέχρι εκεί όμως οι ομοιότητες. Η δράση στον

Η υποψιασμένη απελπισία της Κατερίνας Γώγου

του Γιώργου Κορδομενίδη

H φωτογραφία της στο εξώφυλλο, μετωπική, με βλέμμα ευθύ και διεισδυτικό, με τη μορφή της σχεδόν αυστηρή ―αν εξαιρέσεις μια υποψία πικρού χαμόγελου στα χείλη―, δεν αφήνει καμιά αμφιβολία στους ανειδίκευτους αναγνώστες για την ταυτότητα του προσώπου και του ονοματεπωνύμου της εικονιζόμενης: Kατερίνα Γώγου, ηθοποιός (από την Όμορφη πόλη του Kακογιάννη στις ταινίες της Φίνος Φιλμ της δεκαετίας του '60 κι από κει στη Φιλουμένα Mαρτουράνο πλάι στην Eλλη Λαμπέτη) και ποιήτρια. 

Kατερίνα Γώγου. Mε λένε Oδύσσεια. Aθήνα, Eκδόσεις Kαστανιώτη 2002, 133 σελ.

Η Φραγκίσκη Αμπατζοπούλου και οι Εβραϊκές Σπουδές (της Ελένης Χοντολίδου)

της Ελένης Χοντολίδου 
 Είναι παραπάνω από βέβαιο ότι στη Θεσσαλονίκη «γράφουν οι παρέες». Εν προκειμένω μιλώ για τις δραστήριες γυναίκες που συγκρότησαν στη Θεσσαλονίκη την Εταιρεία Σπουδών Ελληνικού Εβραϊσμού. Ψυχή της παρέας η ιστορικός Ρένα Μόλχο, η Φραγκίσκη Αμπατζοπούλου και άλλες. Τύχη αγαθή, φέτος βραβεύτηκε και η έτερη της παρέας, η ιστορικός Ρίκα Μπενβενίστε για τη Λούνα της (Βραβείο Μαρτυρίας-Βιογραφίας-Χρονικού- Ταξιδιωτικής λογοτεχνίας Λούνα. Δοκίμιο ιστορικής βιογραφίας). Η Φραγκίσκη Αμπατζοπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1944 και είναι Ομότιμη Καθηγήτρια Νεοελληνικής Φιλολογίας του Τμήματος Φιλολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης στο οποίο δίδαξε 27 χρόνια. Σπούδασε ιστορία, αρχαιολογία και

Δήμος Χλωπτσιούδης, «Laissez passer», εκδ. Μανδραγόρας, 2019

Το εξώφυλλο είναι έργο του εικαστικού και ποιητή Φαίδωνα Πατρικαλάκι

`

το κλειδί

`
στον ξεχασμένο φράχτη
που χωρίζει τ’ όνειρο από την πραγματικότητα
άφησα το κλειδί,
για να μπορώ όποτε το έχω ανάγκη
να κρύβομαι ανάμεσα στους δύο κόσμους.

θα με βρεις στα σύνορα
να αγκαλιάζω τους πρόσφυγες του ήλιου
πίσω από τους αντικατοπτρισμούς των λέξεων
εκεί κρύβεται η εικόνα του κόσμου
που κατασκευάζουν οι φθόγγοι μου
στην ασυμμετρία των ονείρων
που ακόμα δεν έγιναν ταξίδια
μην ξεγελαστείς,
το δώρο του Προμηθέα δεν ήταν η φωτιά,
ήταν το όνειρο
μέσα στο βαθύ σκοτάδι της απελπισίας

`

O Μαγικός τόπος της μνήμης και της λήθης, γράφει ο Κώστας Καλημέρης, [Ιπποκράτους και Ασκληπιού γωνία, Νίκος Βεργέτης]

Ο κόσμος των είκοσι τριών διηγημάτων του Νίκου Βεργέτη, συγγραφέα του Χόλυ Μάουντεν, μυθιστορήματος που διαβάζεται απνευστί, είναι ο κόσμος της γωνίας. Της παράξενης ζώνης. Του νοερού και φανταστικού. Ο κόσμος που κυριαρχείται από την πραγμοποίηση και τα αδιέξοδα, της καθημερινής μάχης για επιβίωση, της σωματοποίησης των πιο μυστήριων ψυχολογικών συγκρούσεων, γι΄αυτό και ο κόσμος μιας αστυνομικής ανάγνωσης πια των καθημερινών σχέσεων. Η γωνία αυτή δεν μπορεί να υπάρξει. Ιπποκράτους και Ασκληπιού είναι παράλληλες. Μπορούν να συναντηθούν στο συν άπειρο ή το πλην άπειρο. Παρόλα αυτά, η ανύπαρκτη γωνία τα φέρνει έτσι ώστε αυτό που δε μπορεί να συμβεί να συμβαίνει. Δηλαδή το αδύνατο. Το δεν είναι δυνατό. Το

ΜΠΑΛΖΑΚ, ΠΕΡΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑΣ

μτφρ. ΚΩΣΤΑΣ ΚΟΥΤΣΟΥΡΕΛΗΣ

Τον Τύπο τον εξολοθρεύεις με τον ίδιο τρόπο που εξολοθρεύεις μια κοινωνία: αφήνοντάς τον ολότελα ελεύθερο.

Eφημερίδα που δεν αυξάνει τους συνδρομητές της, όσους και να ’χει βρίσκεται σε παρακμή.

Πέτρου Γκολίτση: Τα «ΑΦΟΡΕΤΑ ΘΑΥΜΑΤΑ» της ΕΥΤΥΧΙΑΣ-ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΣ ΛΟΥΚΙΔΟΥ-Η «ΑΛΛΗ ΓΡΑΦΗ» ΩΣ «ΒΕΛΟΥΔΙΝΗ ΓΥΜΝΟΤΗΤΑ»

Τα «ΑΦΟΡΕΤΑ ΘΑΥΜΑΤΑ»

της ΕΥΤΥΧΙΑΣ-ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΣ ΛΟΥΚΙΔΟΥ

εκδ Κέδρος

Η «ΑΛΛΗ ΓΡΑΦΗ» ΩΣ «ΒΕΛΟΥΔΙΝΗ ΓΥΜΝΟΤΗΤΑ»

«κι άλλωστε πόσο κρατάει η ζωή

αύριο χωριζόμαστε»

(«Σχέδιο διάσωσης»)

του Πέτρου Γκολίτση

Ι

«Από τις κατακόμβες ως τον ουρανό, στη Θεσσαλονίκη του 1917»

Γράφει ο Ανδρέας Καρακίτσιος // *

«Οι 32 ώρες της θεάς», Νουβέλα του Νίκου Τακόλα, Εκδόσεις Εντύποις 2018, σελ. 124

 Ο Νίκος Τακόλας ύστερα από το πολύ ξεχωριστό του μυθιστόρημα «Το πέρασμα του Αρμένιου», 2014, μια οικολογική μυθοπλασία στα όρια της επιστημονικής φαντασίας και από δυο συλλογές αφηγήσεων βραχείας φόρμας “Το κάστρο της νιφάδας”, 2015 και “Το κρυμμένο αριστούργημα του Ζοζέφ Ινεμπράο”, 2011 επανέρχεται εκδίδοντας το δεύτερό του μυθιστόρημα, εισβάλοντας με τον δικό του προσωπικό τρόπο και τη δική του γραφή στην περιοχή του ιστορικού μυθιστορήματος. Το βιβλίο του είναι μια πολύχρωμη αφήγηση, μια αέναη περιήγηση προσώπων που όλο κάτι σου θυμίζουν και όλο και περισσότερο τα νοιώθεις ως προέκταση του εαυτού σου. Κι εκεί που νομίζεις πως ζεις μέσα στη μυθοπλασία των ηρώων και των σκέψεών τους, έρχονται ξαφνικά τα ιστορικά γεγονότα και σε μεταφέρουν στην πραγματικότητα της εποχής.