"Ακριβή", είναι ο τίτλος του θεατρικού του Όμηρου Πέλλα, που τυπώθηκε τον Οκτώβριο του 1991, στη Θεσσαλονίκη (τυπογραφείο Δ.Αλτιντζή). Παρουσιάστηκε στο Β΄Διήμερο Λόγου και Τέχνης στην Έδεσσα -αφιερωμένο στον Όμηρο Πέλλα- (1-2/11/1991) και είναι μια έκδοση του Φιλοπρόοδου Συλλόγου Έδεσσας "Μέγας Αλέξανδρος" με τη συνεργασία του Δήμου Έδεσσας.
Σημειώνει στην εισαγωγή ο Βασίλης Παπάς "Η Ακριβή είναι το θεατρικό έργο που επεξεργάζεται ο Πέλλας όταν τον συναντά ο θάνατος. Συγκεκριμένα, πεθαίνει την ώρα που το καθαρογράφει. Στην έκδοση αυτή, δημοσιεύεται όπως βρέθηκε στα κατάλοιπά του, ολοκληρωμένη μεν, αλλά και στον δρόμο προς την τελική της διαμόρφωση συγχρόνως".
Η "Ακριβή" είναι ένα δράμα σε τρεις πράξεις. "Το έργο..." αναφέρει ο Β.Παπάς "αιφνιδιάζει με την εισαγωγή και χρήση κάποιων στοιχείων, όπως ο διαρκής ήχος των κλαρίνων...".
Σημειώνει στην εισαγωγή ο Βασίλης Παπάς "Η Ακριβή είναι το θεατρικό έργο που επεξεργάζεται ο Πέλλας όταν τον συναντά ο θάνατος. Συγκεκριμένα, πεθαίνει την ώρα που το καθαρογράφει. Στην έκδοση αυτή, δημοσιεύεται όπως βρέθηκε στα κατάλοιπά του, ολοκληρωμένη μεν, αλλά και στον δρόμο προς την τελική της διαμόρφωση συγχρόνως".
Η "Ακριβή" είναι ένα δράμα σε τρεις πράξεις. "Το έργο..." αναφέρει ο Β.Παπάς "αιφνιδιάζει με την εισαγωγή και χρήση κάποιων στοιχείων, όπως ο διαρκής ήχος των κλαρίνων...".
Ο Όμηρος
Πέλλας (λογοτεχνικό ψευδώνυμο του Οδυσσέα Γιαννόπουλου) (1921-1962) ήταν Έλληνας
πεζογράφος και δοκιμιογράφος.
Βιογραφία
Γεννήθηκε το
1921 (18.1.1921) στο χωριό Καημένη Γυναίκα σημερινός
Πρόδρομος, του δήμου Αυλώνος του νομού Μεσσηνίας. Οι γονείς του ήταν αγρότες.
Αποφοίτησε από το Γυμνάσιο Κυπαρισσίας και σπούδασε στην Παιδαγωγική Ακαδημία
Θεσσαλονίκης, απ’ όπου αποφοίτησε το καλοκαίρι του 1940.
Τοποθετήθηκε
ως δάσκαλος στο χωριό Σωτήρα της Έδεσσας και εκεί τον βρήκε ο Πόλεμος και η Κατοχή. Συνελήφθη δύο φορές από τους Γερμανούς για την
αντιστασιακή του δράση και την δεύτερη το 1944 στον έστειλαν όμηρο
σε στρατόπεδο συγκέντρωσης της Γερμανίας.
Επέστρεψε
στην Ελλάδα μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και εγκαταστάθηκε
στην Αθήνα, όπου έκανε διάφορες δουλειές για να επιζήσει.
Εξορίστηκε στην Ικαρία και όταν ήλθε ο καιρός να επιστρατευτεί στάλθηκε στη Μακρόνησο από όπου απολύθηκε με τα μέτρα ειρήνευσης.
Αργότερα
τοποθετήθηκε ως δάσκαλος στο χωριό Σεβαστιανά του νομού Πέλλας και στη συνέχεια στα χωριά Πετριά και Μαυροβούνι του ίδιου
νομού. Την εποχή αυτή ολοκλήρωσε το χρονικό της ομηρίας του, το μνημειώδες έργο
«STALAG VI C», βασισμένο στο ημερολόγιο που είχε κατορθώσει να κρατήσει κατά τη διάρκεια
της παραμονής του στο στρατόπεδο συγκέντρωσης. Βασίστηκε στο ημερολόγιο όσο το
θυμόταν, διότι το ημερολόγιο αυτό δεν υπήρχε πλέον. Μετά την επιστροφή του στην
Ελλάδα, λόγω των πολιτικών διώξεων σε βάρος του, το είχε εμπιστευτεί σε φιλικό
πρόσωπο, το οποίο σε κάποια στιγμή φόβου ότι αυτό θα ανακαλυπτόταν, το
κατέστρεψε. Το "STALAG VI C" γράφτηκε το καλοκαίρι του 1960 στο
Μέτσοβο.
Συνεργάστηκε
με διάφορα έντυπα («Επιθεώρηση Τέχνης» κ.ά.). Ασχολήθηκε ερασιτεχνικά με την ζωγραφική και τη γλυπτική. Έγραψε επίσης διηγήματα, ομιλίες, καθώς και μελέτες
για θέματα αγωγής των παιδιών, όπως «Το βιβλίο και το παιδί», «Το
παιδί και το παιχνίδι», «το πρόβλημα της αγωγής των νέων». Έγραψε ακόμη
μελέτες για την τέχνη: «Εμείς το κοινό και οι καλλιτέχνες του καιρού μας»,
«Στοχασμός πάνω στην αφηρημένη τέχνη», που δημοσιεύτηκαν στο εικαστικό
περιοδικό «Ζυγός». Έγραψε επίσης τα διηγήματα: «Άννα», «Καρφίτσες»,
«Σταυρούλα» (Κέδρος, 1978), «Ανδρέας» (Στιγμή, 1986), «Γέρο
Λιας», «Σταυρής», με το οποίο πήρε μέρος στο διαγωνισμό αντιστασιακού
διηγήματος του περιοδικού «Επιθεώρηση Τέχνης». Τα διηγήματα αυτά είναι
γραμμένα από το χειμώνα του 1959 μέχρι το φθινόπωρο του 1962 στη Σκύδρα, στη
Θάσο και στο Μέτσοβο.
Πέθανε στα
τέλη του 1962 (23.12.1962) στη Σκύδρα.
Έργα
- «Διηγήματα», 1978, 1986 (επιμέλεια του ποιητή Μάρκου Μέσκου, 2η έκδ. 1986).
- Χρονικό : «Stalag VI C», εκδ. Μνήμη, 1962, εκδ. Νεφέλη, 1990, εκδ. Γαβριηλίδης, 2005.
- «Ομιλίες»,(επιμέλεια-ανθολόγηση του ποιητή Μάρκου Μέσκου) εκδ. Παρατηρητής, 1991.
Πηγές
- Π. Κ. Γεωργούντζος, «Μεσσηνιακά», 1968, σσ. 549-550.
- Ν. Παππάς, «Ιστορία της Νεοελληνικής Ποίησης», 1973, σσ. 374-375.
- Μ. Μερακλής, «Σύγχρονη Ελληνική Λογοτεχνία (1945-1970). Η Πεζογραφία», σ. 140.
- Αλ. Κουτσούκαλης, «Ιστορία Ελληνικής Λογοτεχνίας», τόμ. 3, σσ. 52-53.
- Μάρκος Μέσκος, "Ακόμη ένας Όμηρος Πέλλας", περ. Αντί, 20.6.1980.
- Βαγγέλης Χατζηβασιλείου, "Μέσα από το Ημερολόγιο της ομηρίας του Όμηρου Πέλλα", εφ. Αυγή, Πάσχα 1990.
- Δ. Πιτταράς, «Μεσσήνιοι Δημιουργοί», τόμ. 1, 1990. σσ. 321-330.
- Β. Γεωργιάδης, περ. «Φιλιατρά», 128/1992, σ. 245.
- Πρόδρομος Χ. Μάρκογλου: "Όμηρος Πέλλας, ο διηγηματογράφος μιας σκληρής κι ανέφικτης ζωής", εφ. Η Καθημερινή της Βόρειας Ελλάδας, 8.12.1995
- Δεκαπενθήμερος Πολίτης, Δεκέμβριος 1997:
Αλέξανδρος
Αργυρίου, "Όμηρος Πέλλας". Κώστας Βούλγαρης, "Στάλαγκ VI C. Το
'Κιβώτιο' ήταν γεμάτο". Μάρκος Μέσκος, "Ο Δυσσέας Γιαννόπουλος από
την Καημένη Γυναίκα Τριφυλίας".
- Ηλίας Καφάογλου, Η άλλη ομηρία: μια συνομιλία με τον Όμηρο Πέλλα, Ύψιλον/βιβλία, 1998.
- Κώστας Μιχ. Σταμάτης, «Η Λογοτεχνία της Μεσσηνίας», 2000, σσ. 350-351.
- Ηλίας Χ. Παπαδημητρακόπουλος, «Όμηρος Πέλλας, μια παρουσίαση από τον Ηλία Χ. Παπαδημητρακόπουλο», εκδ. Γαβριηλίδης, 2004.
- Χρήστος Κ. Ρέππας, "Μνήμη Οδυσσέα Γιαννόπουλου (Όμηρου Πέλλα)1921-1962", Μεσσηνιακό Ημερολόγιο, τόμος 2, 2008, σσ.114-117.
- Αθανάσιος Θ. Φωτόπουλος, "Ο Μεσσηνιακός χώρος στα διηγήματα του Όμηρου Πέλλα: Ιστορική και ανθρωπογεωγραφική προσέγγιση", Μεσσηνιακό Ημερολόγιο, τόμος 3, 2009, σσ.29-40.
- Κώστας Μάνης, "Όμηρος Πέλλας: ένας Δάσκαλος", Εκπαιδευτική Κοινότητα, τεύχος 94, Μάϊος-Ιούλιος 2010, σσ. 29-32.
Πηγή: https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%8C%CE%BC%CE%B7%CF%81%CE%BF%CF%82_%CE%A0%CE%AD%CE%BB%CE%BB%CE%B1%CF%82
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου