ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΥΣΤΑΚΙΔΗΣ Amerika

Γνωστός από πολλά και διαφορετικά μέτωπα (Λοξή Φάλαγγα-Παπάζογλου, Λαϊκεδέλικα-Θ. Παπακωνσταντίνου, συμμετοχές σε δίσκους άλλων, προσωπική δισκογραφία κ.λπ.), ο Δημήτρης Μυστακίδης έχει έτοιμο καινούριο άλμπουμ, που αποκαλείται “Amerika” [Fishbowl Music Tank, 2017] και στο οποίο διασκευάζει, για κιθάρα, αμερικάνικα ρεμπέτικα γραμμένα στο Νέο Κόσμο τις πρώτες δεκαετίες του περασμένου αιώνα. Τα τραγούδια αυτά είναι γνωστά από τις εκτελέσεις των Γιώργου Κατσαρού, Χαρίλαου Πιπεράκη, Αχιλλέα Πούλου, Κώστα Δούσα κ.ά., όμως ο Μυστακίδης τα πειράζει και στιχουργικά, αλλά κυρίως παικτικά – και αυτό είναι το ενδιαφέρον στο CD του. Το γεγονός ότι εδώ έχουμε αληθινές διασκευές, εννοώ, που υπόκεινται μάλιστα και σ’ ένα σκεπτικό. Να αναδειχθούν οι μελωδίες των σκοπών των τραγουδιών αυτών μέσω των ιδιαιτέρων κάθε φορά κουρδισμάτων και του αναλόγου finger-picking. Κάπως έτσι τα ρεμπέτικα των «Αμερικάνων» ακούγονται περισσότερο κοντά στα μαύρα blues ή τη λευκή country (ορισμένες φορές αυτά τα δύο στυλ, στην Αμερική του ’20 και του ’30, ήταν δύσκολο να τα ξεχωρίσεις), ενώ σε όλους θα θυμίσουν τις σχετικές αυθεντικές ηχογραφήσεις του Κώστα Μπέζου (Α. Κωστής), που ήταν γνωστές και στην Ελλάδα την ίδιαν εποχή.

Η προσέγγιση του Μυστακίδη, δηλαδή, έχει από τη μια μεριά κάτι το αρχαϊκό (καθώς μιλάμε για εκτελέσεις με φωνή και κιθάρα μόνο), ενώ από την άλλη διατηρεί στοιχεία μιας ιδιάζουσας νεωτερικότητας, καθώς συνάδει με την ανάγκη για «επιστροφή στο παλιό», το οποίο (παλιό) επανέρχεται στο τώρα με φόρα και με δύναμη (βλέπε τις σχετικές ρεμπέτικες εκδόσεις του εξωτερικού κ.λπ.). Περαιτέρω, τα αμερικάνικα ρεμπέτικα αφορούσαν στα πρώτα κύματα των μεταναστών στις ΗΠΑ και βρίθουν κοινωνικών και άλλων εθιμικών περιγραφών, δείχνοντας πως το θέμα «μετανάστευση» πέραν των ειδικότερων συνθηκών και εποχών, πάντα θα διατηρεί ορισμένα σταθερά και αναλλοίωτα χαρακτηριστικά.

Όλα αυτά φαίνονται και αναδεικνύονται με το παραπάνω στις διασκευές του Μυστακίδη, οι οποίες, όλες μαζί, δημιουργούν ένα σύνολο που επιβάλλεται με την τέχνη και το ήθος του, δείχνοντάς μας και κάτι ακόμη. Πόσο ασήμαντο φαίνεται το σημερινό βιωματικό άσμα, μπροστά σ’ αυτά τα παμπάλαια αριστουργήματα. 

https://www.youtube.com/watch?v=Phuf739xrYI 

Πολύ καλό άλμπουμ.

https://www.facebook.com/FishbowlMusicTank/
http://diskoryxeion.blogspot.gr/2017/07/amerika.html