30.7.15

Ιστορίες κόμιξ από τον Χρήστο Σταμπουλή

Ο Χρήστος Σταμπουλής γεννήθηκε το 1978 στην Έδεσσα. Απόφοιτος Αρχιτεκτονικής ΑΠΘ. Είναι κομίστας και εκδότης fanzine.

Ενα άλλο ανήσυχο πνεύμα, «παιδί» της πόλης, ο Χρήστος Σταμπουλής, σπούδασε αρχιτέκτονας μηχανικός, αλλά ακολουθεί με επιτυχία τον δικό του δρόμο, σκιτσάροντας στο χαρτί κόμιξ και πλέκοντας τα δικά του παραμύθια. «Από μικρός εκφραζόμουν μέσα από το σκίτσο και η Εδεσσα μου έδωσε ερεθίσματα, σε εικόνες και χρώματα. Στο πρώτο έτος της Αρχιτεκτονικής γνωρίστηκα με κάποια παιδιά που ασχολούνται με τα κόμιξ και ακολούθησα ένα βίτσιο ή αφέλεια», αναφέρει. Ο ίδιος θεωρεί πως η πόλη του έχει τη δική της προσωπικότητα, αλλά αργεί να ανοιχτεί. «Εδώ γίνονται όλα δειλά και διακριτικά, με τους δικούς της αργούς ρυθμούς», παρατηρεί.
(πηγή: http://edessafotos.blogspot.gr/2014/06/blog-post_6874.html)

Τίτλοι (http://www.biblionet.gr/author/96453)
(2011) Mars (with power from Mars): Το τέλος των υπερηρώων, in-k situ comix [κείμενα, εικονογράφηση]
(2010) Balzac?, in-k situ comix [κείμενα, εικονογράφηση]
(2010) Αίμα δάκρυα κ' ιδρώτας, in-k situ comix [κείμενα, εικονογράφηση]
(2010) Επισκέπτες της νύχτας, in-k situ comix [κείμενα, εικονογράφηση]
(2010) Οι άρχοντες της Πορφυρής Κοιλάδας, in-k situ comix [κείμενα, εικονογράφηση]

27.7.15

Παρθεναγωγείο Έδεσσας




Ισόγειο, κεραμοσκεπές κτίσμα, το οποίο λόγω κλίσης του εδάφους προκύπτει διώροφο προς το Λόγγο. Οι εξωτερικές όψεις χαρακτηρίζονται για τη συμμετρική οργάνωση των ανοιγμάτων και τις νεοκλασικές επιδράσεις στη μορφολογία (ψευδοπαραστάδες, πλαίσια ανοιγμάτων, καμπύλο γείσο στέγης). Πρόκειται για ορθογώνιο ενιαίο χώρο που διακόπτεται από δυο σειρές ξύλινων υποστυλωμάτων και τη δημιουργία ενός κλειστού χώρου.

Η χρονολογία κατασκευής, 1877, είναι γραμμένη στην ιδρυτική επιγραφή πάνω από την κυρία είσοδο, όπου διαβάζεται:

"Το ορθόδοξον ελληνικόν κοινόν Εδεσσαίων συνεπικουρούντων και φιλόμουσων ξένων, τόδε το σκήνωμα μουσών Πιερίδων ανήγειρε προς φωτισμόν των Εδεσσαίων θυγατέρων έτει από Σωτήρος 1877, μηνί Απρίλιω ...(http://odysseus.culture.gr/h/2/gh251.jsp?obj_id=1786)

26.7.15

Το ξωκλήσι του Αγίου Λουκά



Το ξωκλήσι του Αγίου Λουκά στον Λόγγο της Έδεσσας. Κτισμένο με τοπικό πωρόλιθο στον βόρειο τομέα του Λόγγου, κοντά στην κάτω Εστία.
Η Έδεσσα απελευθερώθηκε από τους Τούρκους το 1912, την ημέρα της εορτής του Ευαγγελιστή Λουκά, δηλαδή στις 18 Οκτωβρίου. Έτσι ο Άγιος Λουκάς θεωρείται πολιούχος και προστάτης της πόλης. Η άλλη ιερή μορφή-προστάτης της πόλης, η Παρθένα η Εδεσσαία, σχετίζεται με την άλωση της πόλης από τους τούρκους στις 26 Δεκεμβρίου του 1375. Το ξωκλήσι ανήκει στην μονή της Αγίας Τριάδας. (πηγή: https://www.facebook.com/groups/894674410600978/)

23.7.15

Θ.Παπαϊωάννου: με μια χούφτα λέξεις ..

(επιμέλεια: Γιούλη Αναστασοπούλου).


 Συστηθείτε στους αναγνώστες: Tι πρέπει να γνωρίζουν για εσάς και τους ήρωές σας;
Οι ήρωες μου γεννήθηκαν (και συνεχίζουν να γεννιούνται) από τα βιβλία που διάβασα, από τους φίλους και τους ανθρώπους που αγαπώ, από τη φύση… Η ησυχία του βουνού, τα λουλούδια, τα δέντρα, ένα απόγευμα στη θάλασσα μου τους ψιθυρίζουν, κι όταν έχω αυτιά ανοιχτά, γιατί δεν έχω πάντα, τους τσακώνω και τους ντύνω με λέξεις. Θετική σκέψη και συναισθήματα, διαφορετική ματιά στον κόσμο και τα πράγματα γύρω μας, χιούμορ είναι τα «εφόδια» που τους δίνω. Και κάπου εκεί ανάμεσα στους ήρωες μου βρίσκομαι κι εγώ. Προσπαθώ να τους μοιάσω.
Πώς ξεκινήσατε να γράφετε;
Φυσικά ως μαθητής, ορθογραφίες, αντιγραφές, εξετάσεις, βαρετά πράγματα. Έπειτα ως έφηβος, ποιήματα, ιστορίες, ερωτικά γράμματα… Αργότερα ως δάσκαλος… Η αλήθεια είναι πως τα πρώτα μου κείμενα (θεατρικά, πεζά κτλ.) για παιδιά, γράφτηκαν είτε για να πλαισιώσουν εκδηλώσεις και γιορτές στο σχολείο είτε για να περιγράψουν αυτά που ζούσα κι ένιωθα με τα δικά μου παιδιά την κάθε μέρα. Σιγά σιγά ήρθαν οι ιστορίες που με βοηθούσαν να «συνομιλώ» μαζί τους χωρίς να είμαι ο «δάσκαλός τους» αλλά κάποιος που έπλασε τους ήρωες και μιλά μέσα από αυτούς.
 Με ποιο κείμενο συνομιλεί το κείμενό σας;
Θα μπορούσε να συνομιλεί με τον Μικρό πρίγκιπα ή με τα βιβλία του Ν. Καζαντζάκη, που είναι ο αγαπημένος μου. Αλλά περισσότερο συνομιλεί με τον άνθρωπο στον οποίο είναι αφιερωμένο. Ο Κώστας, που δεν είναι πια ανάμεσά μας, μου έδειξε τη φύση και συνεχίζει να μου δείχνει πράγματα γύρω μου, μέσα από αυτά που άφησε πίσω του και μέσα από τα παιδιά του, που έχουν ένα από τα ομορφότερα «σχολεία» του κόσμου.
Για ποιο λόγο πιστεύετε ότι σας βράβευσαν;
Το Ανάποδα γράφτηκε, ζωγραφίστηκε και εκδόθηκε με πολλή αγάπη και θετική ενέργεια. Έτσι, «με μια χούφτα λέξεις και χωρίς περιττά στολίδια», όπως γράφτηκε σε μια κριτική, κατάφερε, νομίζω, να πει στα παιδιά αλλά και στους μεγάλους «πού κρύβεται η ομορφιά και τι αξίζει στ’ αλήθεια», όπως έγραψε ο Αντώνης Παπαθεοδούλου στο οπισθόφυλλο.
Αισθάνεστε ότι ανήκετε σε μια γενιά συγγραφέων;
Αν υπάρχει μια γενιά συγγραφέων που προσπαθεί να μιλήσει για την ομορφιά των απλών πραγμάτων και τις αληθινές αξίες στη ζωή, είναι τιμή μου να ανήκω σ’ αυτήν.
 Tι σας λείπει από το λογοτεχνικό τοπίο σήμερα;
Δεν νομίζω πως μου λείπει κάτι. Παρακολουθώ όσο μπορώ και διαβάζω κάποια εξαιρετικά βιβλία. Μυθιστορήματα, παιδική λογοτεχνία, ποίηση… Πιστεύω πως το θέμα είναι το λογοτεχνικό τοπίο να το «βλέπει» κανείς κι όχι απλώς να το «κοιτάει». Να ψάχνει μέσα στο τοπίο τους θησαυρούς του. Θυμώνω με την τηλεόραση που προσπαθεί να φτιάξει το δικό της «τοπίο», που, κατά την άποψή μου, είναι το τοπίο της μετριότητας. Δεν της κρατώ όμως κακία. Απλά την κλείνω.
 Αν μπορούσατε να αλλάξετε ένα αγαπημένο σας βιβλίο ποια θα ήταν η παρέμβασή σας;
Θα άλλαζα το εξώφυλλο από το Η πόλη που έδιωξε τον πόλεμο ή από το Οι καλοί και οι κακοί πειρατές. Θα έσβηνα το Αντώνης Παπαθεοδούλου και θα έβαζα Θοδωρής Παπαϊωάννου!
Γράφετε κάτι καινούριο;
Αυτόν τον καιρό έχω ξεκινήσει ένα παιδικό-εφηβικό μυθιστόρημα και προσπαθώ να τελειώσω ένα παραμύθι για μικρές ηλικίες.  Όσον αφορά στο μυθιστόρημα, είναι κάτι καινούριο για μένα, έχει τις δυσκολίες του αλλά και πολύ ενδιαφέρον. Είμαι στη σελίδα 23 εδώ κι ένα μήνα και τώρα που ήρθε το καλοκαίρι ελπίζω πως θ’ αρχίσει ν’ αδειάζει το μυαλό και να γεμίζουν οι σελίδες.
Ποιoς ήταν ο αγαπημένος σας παιδικός ήρωας;
Χμμμ, υπήρξαν αρκετοί. Θα διάλεγα τον Μέλιο από το Ένα παιδί μετράει τ’ άστρα. Εξάλλου δανείστηκα το όνομά του για τον δικό μου Μέλιο, το μικρό σκαθάρι. Και οι δυο πάλεψαν με τις αναποδιές στη ζωή.
Ποιον νέο συγγραφέα θα μας προτείνατε να φιλοξενήσουμε στις Συστατικές Επιστολές;
Θα σας πρότεινα την Ελένη Γεωργοστάθη, που με το χάρτινο καραβάκι της συνταξιδέψαμε ως συνυποψήφιοι για το Βραβείο Πηνελόπη Μαξίμου του Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού βιβλίου. Η Ελένη λοιπόν, η οποία είναι διορθώτρια-επιμελήτρια βιβλίων, μπήκε με το Χάρτινο καραβάκι της μαμάς στον χώρο του παιδικού βιβλίου κι έχω την αίσθηση πως  ο χάρτης της έχει χαραγμένα κι άλλα ταξίδια με βιβλία.
Μικρό Βιογραφικό 
Ο Θοδωρής Παπαϊωάννου γεννήθηκε στις στην πόλη Έσσεν της  Γερμανίας,   τον Απρίλη του 1966.  Από πολύ μικρός μπαινοβγαίνει στα σχολεία, είτε ως μαθητής είτε ως δάσκαλος και γράφει ιστορίες και παραμύθια. Ζει στην Έδεσσα ανάμεσα σε ποτάμια, γέφυρες, λίμνες, καταρράκτες, νεράιδες και ξωτικά.  Το τελευταίο του βιβλίο έχει τίτλο “Αναποδα” και εκδόθηκε από τον Ίκαρο.
 http://www.oanagnostis.gr/th-papaioannou-me-mia-choufta-lexis/

22.7.15

Χρυσοδάκτυλοι

Η παραδοσιακή ορχήστρα των χάλκινων πνευστών "Χρυσοδάκτυλοι", είναι μια παρέα μουσικών που ιδρύθηκε το 1981 και εδρεύει στην Έδεσσα. Παίζουν κεφάτους χορούς του γλεντιού και των Αποκριών και νοσταλγικά τραγούδια, που τα είχαν μάθει από οργανοπαίχτες σε μπάντες πνευστών, που υπήρχαν από τις αρχές του αιώνα στην δυτική και στην κεντρική Μακεδονία.
Τους Χρυσοδάκτυλους συνήθως τους καλεί σε ένα γλέντι ένας φίλος. Μπορεί να πρόκειται για ένα γλέντι μερακλήδων σε φημισμένο παραδοσιακό οινοποιείο της Νάουσας ή για ένα διήμερο γάμο, όπου συμπεθεριάζουν δύο από τις ισχυρότερες οικογένειες της Έδεσσας. Οι τυχεροί συμμετέχοντες τρώνε, πίνουν και χορεύουν, ενώ οι μουσικοί με τα χάλκινα παίζουν, κινούμενοι ελεύθερα ανάμεσα τους. Μιλάμε για Μακεδόνικο γλέντι. Εδώ όλοι διασκεδάζουν, κι όποιος θέλει δίνει. Ούτε εισιτήρια μετά ποτού, ούτε μπράβοι και ουρές στις πόρτες, ούτε στοιβαγμένοι σε καρεκλίτσες. Άρχοντες!
Οι Χρυσοδάκτυλοι στην Ελλάδα έχουν ήδη καθιερωθεί, σαν μια μπάντα με προσωπικό ήχο, που επιπλέον προσφέρει ένα γνήσιο τρόπο διασκέδασης. Επισκεφτήκαμε μαζί την Αμερική, τον Απρίλιο του 2001, προσκεκλημένοι από το World Music Institute. Εκεί εμφανίστηκαν με μεγάλη επιτυχία, στο "Town Hall" της Νέας Υόρκης και στο "Rubloff Auditorium" του Σικάγο και απέσπασαν πολύ θετικές κριτικές στο πρωτοσέλιδο (!) των New York Times και σε άλλες εφημερίδες.
Στο δεύτερο τους δίσκο που έχει ηχογραφηθεί μια κι έξω, χωρίς διορθώσεις, οι Χρυσοδάκτυλοι εμψυχώνουν τον ήχο τους. με τη συμμετοχή των τσιγγάνων, Ferus Moustafov στο σαξόφωνο, τον Nevi Stnunika στο εμφώνειο και τον Kimal Strumika στην τούμπα. Ο Ferus Moustafov ήταν ο πρώτος σολίστας στις συνθέσεις του Γκόραν Μπρέγκοβιτς, "Τον καιρό των Τσιγγάνων" και στα τραγούδια του με την Άλκηστη Πρωτοψάλτη.
Οι Χρυσοδάκτυλοι αποτελούνται από τον κλαρινίστα Πέτρο Αγανάκη που είναι και γεωργός, τον ακορντεονιστα Αντώνη Τσότση που έχει και αποστακτήρα (καζάνι) τσίπουρου, τον Τάσο Δίσκο που παίζει κορνέτα, γκάιντα, μπουζούκι κ.α. και είναι και δάσκαλος μουσικής και τους Τραϊανό Βέλκο στην κορνέτα και Δημήτρη Ορνίτσα στα τύμπανα, που είναι επαγγελματίες μουσικοί από μικροί. Όλοι τους έχουν μαθητεύσει σε παραδοσιακούς μουσικούς, και προέρχονται από μουσικές οικογένειες. Είναι όλοι τους παντρεμένοι και έχουν παιδιά που μαθαίνουν παραδοσιακά όργανα. Οι περισσότεροι είναι παιδικοί φίλοι που ξαναβρέθηκαν.
Είναι μια παραγωγή του Γρηγόρη Φαληρέα.

21.7.15

Μπάντα Διονυσίου Μπουλγούρη(Νύσης)

Μπάντα Διονυσίου Μπουλγούρη(Νύσης)

Τρομπέτα: Διονύσης Μπουλγούρης (Νύσης) από την Έδεσσα
Κλαρίνο: ''Πέπης'' από το Αρσένι Σκύδρας
Τρομπόνι: Τάντσης Νικόλαος(Κόλιος) από την Επισκοπή Ημαθίας
Κρουστά: Άγγελος Κίνας από την Έδεσσα

https://www.youtube.com/watch?v=cFmymDo-0zQ

(σύντομα θα γίνει μεγαλύτερη αναφορά για τον Νύση)

12.7.15

Εκεί ήμουν κι εγώ

 Σάκης Τότλης

Εκδόσεις Πατάκη, 2001
Ο Σταύρος έχει ένα επτασφράγιστο μυστικό, που δεν τολμάει να το φανερώσει ούτε στη γυναίκα του. Η γριά, πάλι, έχει μόνο μία ευχή: "Ας είχα μια κόρη, Θεέ μου, κι ας ήταν χελωνίτσα!". Και ο αράπης; Τι απόγινε ο αράπης που ξαφνικά βγαίνει από το νερό και γίνεται κάτασπρος σαν το γάλα και νέο παλικάρι; Πώς θα κερδίσει την καρδιά της βασιλοπούλας, σε πείσμα του υπερόπτη βασιλιά; Τα παραμύθια που περιλαμβάνονται στο βιβλίο λέγονται στην Έδεσσα, κυκλοφορούν και διαμορφώνονται από στόμα σε στόμα, από τη μία γενιά στην άλλη. Ποτέ όμως δε θα ακούσετε το ίδιο ακριβώς παραμύθι δύο φορές. Γιατί, όπως λέει και ο συγγραφέας, τα παραμύθια είναι όπως τα ψάρια που κινούνται διαρκώς για να ζουν και αναπνέουν με την ανάσα όσων ανθρώπων τα διαβάζουν και τα απολαμβάνουν.

Τότλης, Σάκης (Έδεσσα, 1946): Γεννήθηκε στην Έδεσσα, όπου και ζει παντρεμένος με δύο παιδιά. Υπηρέτησε ως στρατιωτικός/Ηλεκτρονικός με εξειδίκευση στη μετάδοση των ραδιοκυμάτων («Radiowave Propagation», U.S. Signal Corps, New Jersey U.S.A). Υπήρξε καθηγητής Αγγλικής με πτυχία proficiency των πανεπιστημίων Cambridge και Michigan. Υπηρέτησε στη θέση του διευθυντή της τοπικής εφημερίδας «ΤΑ ΝΕΑ» της Έδεσσας και του Νομού, με ιδιόκτητο τυπογραφείο Offset, ως το 1985, όταν συνταξιοδοτείται πρόωρα. Ήταν επί σειρά ετών αρθρογράφος του κύριου άρθρου στις εφημερίδες «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» και «ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ».  Κριτικές, συνεντεύξεις και εργασίες του έχουν εμφανιστεί κατά καιρούς σε πολλές εφημερίδες και περιοδικά (ΝΕΑ, ΒΗΜΑ, ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, ΑΥΓΗ, ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΤΕΧΝΕΣ, ΔΕΝΤΡΟ, ΦΗΓΟΣ, ITHACA, ΥΦΕΝ, ΝΕΑ ΠΟΡΕΙΑ, κ.α.).

Ο Σάκης Τότλης είναι ακούραστος εργάτης του ονείρου, με το οποίο έχει ασχοληθεί εντατικά τα τελευταία είκοσι πέντε χρόνια (1990-2014). Έχει αναπτύξει τη «Χωρο-Χρονική+Συναισθηματική (ΧΧ+Σ) θεωρία και μέθοδο για την ερμηνεία των ονείρων», την οποία έχει παρουσιάσει το περιοδικό Αρχαιολογία και Τέχνες (τ. 81 Σελίδες 27-35). Από το 2006 κάνει πετυχημένες διαλέξεις ανά την Ελλάδα με γενικό τίτλο: «ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ως χώρος, χρόνος και συναίσθημα», προσκεκλημένος από τους Δήμους και τις Δημόσιες Κεντρικές Βιβλιοθήκες Βέροιας (22/3/06) και Γρεβενών (29/11/06), από τον Δήμο και τη ΔΕΠΑ Χρυσούπολης (28/3/07), από το Βιβλιοπωλείο «Κεντρί» στη Λαμία, με την επίσημη υποστήριξη του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου (4/11/07), και στη Θεσσαλονίκη (3/12/2007), προσκεκλημένος από τον Σύλλογο Αποφοίτων της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, επίσης στα Γιαννιτσά προσκεκλημένος από το σύλλογο Βιβλιόφιλων Νομού Πέλλας και στη Φλώρινα από τη Λέσχη Πολιτισμού Φλώρινας (Λε.Πο.Φλω) και τελικά στην Ολλανδία, προσκεκλημένος από την ένωση για την μελέτη των ονείρων (AssociationfortheStudyofDreams- ASDreams).

Στην τηλεόραση έχει εμφανιστεί σε ειδικά αφιερώματα των εκπομπών:
- «ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ», με σκηνοθέτιδα την Κατερίνα Ευαγγελάκου της ομάδας «CIΝETIC».
- «ΜΙΑ ΠΟΛΗ – ΕΝΑ ΒΛΕΜΜΑ», με σκηνοθέτη τον Χάρη Παπαδόπουλο, πρόεδρο της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών.
- «ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ», του Βασίλη Βασιλικού.

Εργογραφία:
1991: «Ο ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ, Έδεσσα-Ζυρίχη», μυθιστόρημα, εκδόσεις «Διαγωνίου». Δεύτερη, τρίτη, τέταρτη έκδοση από τις εκδόσεις «Κέδρος». Πέμπτη έκδοση από τις εκδόσεις «ΠΑΤΑΚΗΣ». Στο μυθιστόρημα αυτό βασίστηκε η  κινηματογραφική ταινία «ΒΑΛΚΑΝΙΖΑΤΕΡ» του Σωτήρη Γκορίτσα.
1992: «ΧΩΡΟΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ – μια ιδέα», στο βιβλίο αυτό καταγράφεται η αρχική ιδέα για την χωρο-(χρονο)-συναισθηματική μέθοδο ερμηνείας των ονείρων. Ιδιωτική έκδοση.
1995: «ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΣ, διηγήματα μικρά και μη», συλλογή διηγημάτων, εκδόσεις «ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗΣ».
1996: «DEJAVU», σενάριο για κινηματογραφική ταινία μεγάλου μήκους, που εγκρίθηκε και χρηματοδοτήθηκε από το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου.
1997: «12 ΟΝΕΙΡΑ». Δώδεκα όνειρα ερμηνευμένα σύμφωνα με τη χωρο-συναισθηματική μέθοδο ερμηνείας των ονείρων. Εκδόσεις «Δελφίνι».
1998: «ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ». Ελεύθερη απόδοση του «Tάο Tε Tσινγκ» του Λάο τσε. Εκδόσεις «ΠΑΤΑΚΗΣ».
1999: «Η ΤΥΠΟΓΡΑΦΙΑ ΣΤΗΝ ΕΔΕΣΣΑ». Ιστορικό βιβλίο. Γενική επιμέλεια (Έρευνα, συγγραφή, τυπογραφικός σχεδιασμός), για λογαριασμό του T.M.Θ. (Τεχνικού Μουσείου Θεσσαλονίκης) και T.E.I. Έδεσσας.
2000: «ΕΚΕΙ ΗΜΟΥΝ ΚΙ ΕΓΩ». Παραδοσιακά παραμύθια από την Έδεσσα. Εκδόσεις «ΠΑΤΑΚΗΣ».
2001: Δημοσιεύεται η Χωρο-Χρονική και Συναισθηματική (ΧΧ+Σ) θεωρία του για το όνειρο από το μεγαλύτερο επιστημονικό περιοδικό στην Ελλάδα «ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΤΕΧΝΕΣ» του δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη (τεύχος 81, σελίδες 27-35).
2002: «ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ ΚΑΙ ΕΠΤΑ ΔΙΚΗΓΟΡΟΙ». Μυθιστόρημα. Εκδόσεις «ΠATAKHΣ».
2005: «ΘΥΜΑΜΑΙ», αφήγημα. Εκδόσεις«ΜέΤΡΟ».
2006: «THE TRUE EYE OF THE TIGER». Πρωτότυπη κριτική εκδοχή στα Αγγλικά, του κλασικού  Κινέζικου «Βιβλίου των Αλλαγών» (IChing). ΕκδόσειςP.O.D “BOOKSURGE” Charleston, NC U.S.A.
2009: «Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΧΘΕΣ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ». Ιστορικό βιβλίο για τη σύγχρονη και την αρχαία Μακεδονία. Έκδοση της Νομαρχίας Πέλλας.
2009: «ΙΝΤΕΡΣΙΤΙ». Μυθιστόρημα. Εκδόσεις Κέδρος.
2010: «ΤΟ ΑΓΡΑΦΟ ΧΑΡΤΙ». Αφήγημα. Εκδόσεις Ποταμός.
2010: «ΕΝΕΡΓΕΙΑ – η πνοή στον πηλό». Φιλοσοφικό δοκίμιο. Εκδόσεις e-bookshop.gr.
2010: «ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΟΥ –ν». Φιλοσοφικό δοκίμιο. Εκδόσεις e-bookshop.gr.
2010: «ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΩΣ ΧΩΡΟΣ, ΧΡΟΝΟΣ ΚΑΙ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ, μια φιλοσοφική περιήγηση στο όνειρο και στην πραγματικότητα.» Φιλοσοφικό δοκίμιο. Εκδόσεις e-bookshop.gr.
2011: Δημοσιεύεται η Χωρο-Χρονική + Συναισθηματική (ΧΧ+Σ) θεωρία του για το όνειρο στο επιστημονικό περιοδικό DREAMTIME, (τόμος 28, νούμερο. 1, Χειμώνας 2011,σελίδες 10-13, 32-34), που εκδίδεται από την μεγαλύτερη παγκόσμια ένωση για τη μελέτη των ονείρων (ASDreams), με έδρα τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, με σύμβουλο έκδοσης την κυρία DeirdreBarrette, μια παγκόσμια αυθεντία σε θέματα ονείρου, καθηγήτρια ψυχολογίας στο πανεπιστήμιο Χάρβαρντ.
2011: Δημοσιεύεται η Χωρο-Χρονική + Συναισθηματική (ΧΧ+Σ) θεωρία του για το όνειρο από το έγκυρο επιστημονικό περιοδικό NAJM(NorthernAmericanJournalofMedicine- Ιατρικό Περιοδικό  της Βορείου Αμερικής).
2013: «Ο ΠΩΛΗΤΗΣ ΒΙΒΛΙΩΝ.»  Από τις εκδόσεις ΜέΤΡΟ, ένα φιλοσοφικό μυθιστόρημα όπου ο συγγραφέας αφηγείται τις εμπειρίες πώλησης των βιβλίων του στους καταρράκτες της Έδεσσας τα τρία τελευταία καλοκαίρια.
2014: Δημοσιεύεται η ίδια ΧΧ+Σ ονειρική θεωρία σε χοντρό εξώφυλλο (hardcover) από τις εκδόσεις «ανοιχτή επιστήμη» (Open Science), που είναι το ανοικτό πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.


σ.σ. Θα τα πούμε ξανά σε λίγες ημέρες...
Η συντακτική ομάδα

10.7.15

Γέφυρα Κιουπρί

ΈΔΕΣΣΑ
ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΓΕΦΥΡΑ ΚΙΟΥΠΡΙ
(πέτρινη τοξωτή γέφυρα)
Ένας χώρος βυθισμένος στο πράσινο όπου τα νερά ακούγονται παντού.

Μουσική: Μπάντα Διονυσίου Μπουλγούρη(Νύσης) - Παλιά Ηχογράφιση 1960. https://www.youtube.com/watch?v=Jrs6rWy9EF4

 Κιουπρί σημαίνει στα τουρκικά γεφύρι.  Λέγεται ότι από το σημείο αυτό περνούσε η αρχαία Εγνατία οδός, ένας περισπούδαστος ρωμαϊκός δρόμος που συνέδεε την Κωσταντινούπολη με τα παράλια της Αδριατικής θάλασσας.

Στην τοποθεσία αυτή κάθε χρόνο ο Μητροπολίτης "βυθίζει" το σταυρό για τον "καθαγιασμό των υδάτων" στην εορτή των Θεοφανείων. Κάποτε βλέπαμε και πάπιες,  δίνοντας την γραφική εικόνα που ένας Σουηδός ζωγράφος, ο Bertil Kumlien περνώντας από την Εδεσσα πριν κάποια χρόνια ζωγράφισε με πολύ αγάπη. Επίσης το χώρο αυτό όπως και αρκετούς άλλους διάλεξε ο Νίκος Κούρκουλος για τα γυρίσματα της ταινίας "Το φράγμα" . (με πληροφορίες από: http://perihghshsthnedessa.weebly.com/betaupsilonzetaalphanutauiotanueta-gammaepsilonphiupsilonrhoalpha---kappaiotaomicronupsilonpirhoiota.html)

8.7.15

ΟΜΗΡΟΣ ΠΕΛΛΑΣ ΜΙΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΗΛΙΑ Χ. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟ


εκδόσεις Γαβριηλίδης, επιμέλεια  ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΗΛΙΑΣ



Περιεχόμενα

ΗΛΙΑΣ Χ. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ
Εισαγωγή
ΟΜΗΡΟΣ ΠΕΛΛΑΣ
ΤΑ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ
Άννα
Οι καρφίτσες
Ο Σταυρής
Σταυρούλα
ΣΤΑΛΑΓΚ VI C
[αποσπάσματα]
ΕΠΙΜΕΤΡΟ
Δύο σημειώματα του Όμηρου Πέλλα
Κριτικογραφία για τον Όμηρο Πέλλα

Με συγκινεί ο διηγηματογράφος Όμηρος Πέλλας: στον σύντομο και βασανισμένο βίο του (1921-1962), μόλις πρόφτασε να μας αφήσει ένα χρονικό από τη διαβίωσή του σε ένα ναζιστικό στρατόπεδο στη Γερμανία - και εφτά σύντομα διηγήματα. Κι όμως! Με αυτό, το ελάχιστο υλικό, κατάφερε να δημιουργήσει (και να μας αφήσει) ένα, άκρως προσωπικό, αφηγηματικό σύμπαν. [...] Στο ανθολόγιο που ακολουθεί, ο παρουσιαστής θεώρησε σκόπιμο να προτάξει, στο πρώτο μέρος, τέσσερα διηγήματα, ώστε ο αναγνώστης να αντιληφθεί αμέσως το είδος και την ποιότητα της λογοτεχνικής κατάθεσης του Όμηρου Πέλλα. Στο δεύτερο μέρος ακολουθούν αποσπάσματα από το «Στάλαγκ», για να δωθεί (κατά το δυνατόν) μια ουσιαστική εικόνα του συγκλονιστικού αυτού ημερολογίου της ομηρίας. (Από τον πρόλογο του Ηλία Χ. Παπαδημητρακόπου)

7.7.15

Η Έδεσσα το 1948

Ο βικτωριανός τοπιογράφος Edward Lear  αποτύπωσε εικόνες της Έδεσσας. Ο πίνακάς του, που τον υπογράφει "Vogdena Sept. 1948", σε πρώτο πλάνο έχει ένα οθωμανικό νεκροταφείο, τον κάμπο και στο βάθος τους λόφους Ριζαρίου, Καισαριανών και Πλατάνης, στην συνέχεια ιχνηλατεί το σβήσιμο του Βερμίου και στο βάθος τον Όλυμπο και τα Πιέρια
 (πηγή: Konstantinos KiourtsisΤο χθές και το σήμερα της Έδεσσας)

6.7.15

"rubrica" του Ευάγγελου Τρυψιάνη

Ευάγγελος Τρυψιάνης.  Ο ίδιος αναφέρει:

"Μετά από καιρό έγραψα μια ποιητική συλλογή η οποία βασίζεται σε 3 πίνακες ζωγραφικής που μιλούν για την Επανάσταση, τον Έρωτα και τον Άνθρωπο. Συνεκτικό στοιχείο των τριών είναι "η έλλειψη". Το όνομα της συλλογής rubrika, δηλ κόκκινο χρώμα. Το κύριο χρώμα της επανάστασης, του έρωτα και της ζωής".

Ευχαριστούμε για το  μήνυμα!
Η συντακτική ομάδα

Έδεσσα, η πόλη πάνω στο νερό

Έδεσσα η πόλη πάνω στο νερό. Μια πολύ καλή δουλειά για την πόλη, τα αξιοθέατα, την ιστορία κλπ. μπορείτε να δείτε στο http://www.myedessa.gr/welcome.
Ένας ιστότοπος που έγινε με τη συγχρηματοδότηση της Ελλάδας και της Ε.Ε. Περιηγηθείτε..

5.7.15

Το σχολείο μας: ταξίδι στο παρελθόν (video)

Θα δείτε αγαπημένα πρόσωπα, αγαπημένες γωνιές... αγαπημένους συμμαθητές και καθηγητές. Έτσι, για την ιστορία αξίζει να το δείτε μέχρι το τέλος.
Πρόκειται για ερευνητική προσπάθεια της περιβαλλοντικής ομάδας του 1ου Γενικού Λυκείου Έδεσσας, με υπεύθυνες τις καθηγήτριες Φιλανθίδου Α., Χανλίδου Μ., και Τσαρβένα Ε. Καλύπτει την περίοδο 1926-1996.video: https://www.youtube.com/watch?v=fEu-tq1Ecuw

4.7.15

Και οι τυμπανιστές Κάρανος είναι εδώ!

Σε προηγούμενη ανάρτηση μας είχαμε δει το ένα από τα γκρουπ των τυμπανιστών της Έδεσσας. Χαιρόμαστε που υπάρχει και ο Κάρανος, ένα ακόμη γκρουπ, με πάθος και αγάπη για τα τύμπανα! Με τις οδηγίες του Ιασωνα Γερεμτζέ!

3.7.15

Ο Βασίλης ο λούστρος


Ο Βασίλης ο λούστρος πάντοτε δίπλα στο τοιχάκι της Εθνικής Τράπεζας ή άλλες φορές έστηνε τον πάγκο του απέναντι στη γωνία της οδού Δημοκρατίας. Ζητούσε να του πεις ένα κράτος και αμέσως σου έδινε την απάντηση ποιά ήταν η πρωτεύσουσά του. Η νοηματική καθυστέρηση στην ομιλία του, αλλά και στο περπάτημά του, είχε προέλθει από την εναντίον του βαναυσότητα των Γερμανών στην κατοχή..
http://edessafotos.blogspot.gr/2014/12/blog-post.html


2.7.15

Το Edessycho είναι ένα από τα πιο μεγάλα ελληνικά φεστιβάλ

Οι μόνοι που το στηρίζουν είναι ο κόσμος της πόλης, ο οποίος χρονιά με την χρονιά αυξάνεται. Επίσης έρχεται πολύς κόσμος από τις γύρω πόλεις. Πέρσι υπήρχαν εκδρομές ακόμα και από τη Θεσσαλονίκη. Είναι πολύ θετικό το ότι έρχεται κόσμος στην πόλη, καθώς είναι και μια ανάσα για την αγορά.