Vittorio Tondelli «Χωριστά δωμάτια»

Τον Απρίλιο θα κυκλοφορήσει το βιβλίο του Pier Vittorio Tondelli «Χωριστά δωμάτια» (μετάφραση: Δέσποινα Γιαννοπούλου). 

 Ο Λέο, διάσημος συγγραφέας στα τριάντα δύο του χρόνια, βιώνει τον τεράστιο πόνο της απώλειας του συντρόφου του, του Τόμας, ενός νεαρού Γερμανού πιανίστα. Προσπαθώντας να διαχειριστεί το πένθος του ταξιδεύει σε μια Ευρώπη που αλλάζει, και μέσα από τις συνεχείς αναδρομές του στο παρελθόν ξαναζωντανεύει η έντονη ερωτική τους σχέση: η γνωριμία τους σ’ ένα πάρτι στο Παρίσι, η περιπλάνησή τους στις μπιραρίες και τα πανδοχεία της δυτικής Γερμανίας, το επεισοδιακό τους ταξίδι στη Βαρκελώνη την εβδομάδα των Παθών. Οι δυο εραστές συναντιούνται συχνά, περνούν τις διακοπές τους μαζί, αλλά ζουν χωριστά, σε διαφορετικές πόλεις, σε χωριστά δωμάτια, με απόσταση εκατοντάδων χιλιομέτρων ανάμεσά τους. Ο Λέο είχε επιβάλει αυτή την απόσταση προκειμένου να διατηρείται άσβεστο το ερωτικό τους πάθος και να μπορούν το υπόλοιπο διάστημα απερίσπαστοι να δουλεύουν, να δημιουργούν, να εξελίσσονται. Τώρα, που ο Τόμας έχει φύγει από τη ζωή, ο Λέο έρχεται αντιμέτωπος με μια πρωτόγνωρη μοναξιά που, εκτός από συναισθηματικά, τον μπλοκάρει και συγγραφικά. Σκάβει μέσα του για να βρει τα βαθύτερα κίνητρα της ζωής, της αγάπης, της γραφής, και στοχάζεται πάνω στη διαφορετικότητα, την πίστη, τη νεότητα που χάνεται, το πένθος, τη νοσταλγία. Η παρατήρηση του κόσμου γύρω του και οι λέξεις, για μία ακόμα φορά λυτρωτικές, θα τον βοηθήσουν να ανοιχτεί ξανά προς τους άλλους και τη ζωή την ίδια. 

Δ.Γ. 

 *** 

 Τα «Χωριστά δωμάτια» είναι ίσως ένα αντάτζιο πάνω στην ενδοσκόπηση και την ανακάλυψη των βαθύτερων –για τον πρωταγωνιστή– κινήτρων της αγάπης και της γραφής. Είναι το πρώτο βιβλίο που έγραψα αφότου έκλεισα τα τριάντα μου χρόνια. Όπως λέει η Ίνγκεμποργκ Μπάχμαν: «Όταν κανείς πλησιάζει το τριακοστό έτος της ηλικίας του, δεν παύουμε βέβαια να τον αποκαλούμε νέο. Ο ίδιος όμως, μολονότι δεν διακρίνει καμία αλλαγή μέσα του, κυριεύεται από ανασφάλεια· νιώθει πως δεν του αρμόζει πια να χαρακτηρίζεται νέος. Κι ολοένα βυθίζεται». 

Pier Vittorio Tondelli 

 Υπέροχο βιβλίο, το καλύτερο του Pier Vittorio Tondelli. Ο έρωτας ως ένταση, ως κίνδυνος, ως ανακάλυψη του εαυτού, ως στοχασμός γύρω απ’ τον κόσμο, ως αποκάλυψη του μέλλοντος. 

Oreste del Buono 

 Τα «Χωριστά δωμάτια» είναι ένα εξαιρετικό και φωτεινό μυθιστόρημα αγάπης και θανάτου, νοσταλγίας και ωριμότητας, αδυναμίας και μεγαλείου, στις σελίδες του οποίου αναγνωρίζουμε την κρίση της εποχής μας και τις μυστηριώδεις αιτίες της. 

Cesare De Michelis 

 Ο λυρισμός του συγγραφέα και το υποδόριο χιούμορ του αναμετρώνται με το βάρος μιας απέραντης μελαγχολίας. Και, παρά την απρόβλεπτη υφή της, η πρόζα του Tondelli δεν απομακρύνεται ποτέ απ’ το σημείο επαφής με «αυτή την άλλη πραγματικότητα που ονομάζουμε τέχνη». 

The New York Times Άσμα υπέροχο και συγκινητικό.

 Le Figaro Τα «Χωριστά δωμάτια» είναι το έργο της ωριμότητας του Tondelli. Η κριτική επισήμανε ότι, και εδώ, το βασικό υλικό των βιβλίων του είναι παρόν: η ταξινόμηση, αναπαράσταση και εξιδανίκευση των περιπετειών της ιταλικής νεολαίας κατά τη δεκαετία του ’80. Ωστόσο, στο τελευταίο του μυθιστόρημα, ο Tondelli απομακρύνεται από τη νεανική ζαργκόν και αργκό για να μιλήσει για τη μνήμη, τις διαπροσωπικές σχέσεις και την ένταση της οδύνης. Ο συγγραφέας γίνεται ο μάρτυρας μιας ζωής αφιερωμένης στη γραφή, που τη διαπερνά το αίσθημα της εγκατάλειψης και του διφορούμενου. 

Flaviano Pisanelli, Cahiers d’études italiennes 

 Τα «Χωριστά δωμάτια» είναι το μεγάλο βιβλίο του Tondelli. Είναι επίσης το μεγάλο μυθιστόρημα της εποχής τού AIDS. Γίνεται λόγος για την απώλεια και το πένθος, μα ακόμα περισσότερο για την ανασυγκρότηση του εαυτού. Ο κεντρικός χαρακτήρας, ο Λέο, περνά από το φως στο σκοτάδι, και έπειτα, κατά κάποιον τρόπο, ξαναβρίσκει το φως. Vincent Raynaud, Le Matricule des Anges Βγαίνουμε συγκλονισμένοι από την ανάγνωση των Χωριστών δωματίων. 

Mediapart 

 Η αγγλοσαξονική κριτική εστίασε στην ομοφυλοφιλική διάσταση του έργου, στο πλαίσιο των gender studies, ενώ η ιταλική κριτική επικεντρώθηκε στη θρησκευτική του διάσταση, την υφολογική καινοτομία, τη σχέση με τον μεταμοντερνισμό και την επίδραση που άσκησε ο συγγραφέας στην πολιτιστική ζωή της Ιταλίας. Άλλοι μελετητές, όπως ο Marino Sinibaldi, στάθηκαν στο ζήτημα του θανάτου, τη λογοτεχνική πρακτική ως τελετουργία πένθους. Ο κεντρικός ήρωας, ο Λέο, μέσω της γραφής θα βρει μια διέξοδο. Η αντίφαση ανάμεσα στις ατομικές επιδιώξεις και την ανάγκη του ανήκειν σε μια κοινότητα λύεται μέσω του ρόλου τον οποίο αναλαμβάνει ο Λέο, ως ο άνθρωπος που θα πρέπει «να προσέχει και να αφηγείται». Aymeric Dorier, Fémur 

 *** Ο Pier Vittorio Tondelli γεννήθηκε το 1955 στο Κορέτζο (Correggio) και πέθανε το 1991 στο Ρέτζιο Εμίλια (Reggio Emilia). Πραγματοποίησε το λογοτεχνικό του ντεμπούτο το 1980 με το βιβλίο «Altri libertini», που μιλάει για την ευφορία και την απόγνωση μιας ολόκληρης γενιάς. Ακολούθησαν, το 1982, το Pao Pao, ένα μυθιστόρημα για την εμπειρία της στρατιωτικής θητείας, και το θεατρικό έργο «Dinner Party» (εκδόθηκε μετά θάνατον, το 1994). Το 1985 εξέδωσε το μυθιστόρημα «Rimini» και το 1986 το «Biglietti agli amici». Από τα μέσα της δεκαετίας του 1980 εργάστηκε πάνω στο εγχείρημα «Under 25», που ήταν αφιερωμένο στους συγγραφείς της νεότερης γενιάς, και συμμετείχε στην ίδρυση του περιοδικού «Panta». Το 1990 συγκέντρωσε μεγάλο μέρος των δημοσιογραφικών και κριτικών κειμένων του στον τόμο «Un weekend postmoderno», ένα είδος «προσωπικής» μυθιστορηματικής κριτικής. Το «Camere separate», του 1989, είναι το τελευταίο του μυθιστόρημα. Το 1993 κυκλοφόρησε, μετά θάνατον, το «L’abbandono»