Ο Καλόανδρος, γιός του αυτοκράτορα της Κων/πολης Πολιάρτη, εγκαταλείπει την πατρική αυλή για να δοκιμάσει τις ιπποτικές του ικανότητες με το όνομα "Ιππότης του Έρωτα".Το έργο αυτό βρήκε μεγάλη απήχηση στο κοινό του 17ου αιώνα. "Ο Calloandro", σύμφωνα με τον Γιώργο Δανέζη, "μπορεί να μην είναι το αριστούργημα της εποχής, σίγουρα όμως είναι ο καλύτερος καθρέφτης της".
Το ενδιαφέρον αυτό βιβλίο αποτελείται από πέντε κεφάλαια: στο κεφάλαιο Α (Το ιταλικό πρότυπο) παρουσιάζεται ο Giovanni Ambrosio Marini και το μυθιστόρημα του Calloandro. H ελληνική διασκευή πρέπει να τοποθετηθεί μετά το 1653. Στο κεφάλαιο Β (Το ελληνικό κείμενο) εξετάζεται το χφ.218 της Βιβλιοθήκης της Βουλής. Στο κεφάλαιο Γ (Ο κόσμος του μυθιστορήματος) εξετάζεται το έργο σε σχέση με την εποχή του και με την πεζογραφία του μπαρόκ. Στο κεφάλαιο Δ (Η διασκευαστική διαδικασία) μελετάται ο τρόπος με τον οποίο εργάζεται ο διασκευαστής και ο βαθμός της επιρροής του από τη γλώσσα του προτύπου. Και στο κεφάλαιο Ε (Η προέλευση της διασκευής) με βάση την απομόνωση των διαλεκτικών στοιχείων, υποστηρίζεται η άποψη ότι το έργο πρέπει να προσγραφεί στην ελληνική παραγωγή της Επτανήσου, ένα χώρο, που, μετά τις ανακαλύψεις των τελευταίων χρόνων (Ευγένα, Ιστορία του Αθέσθη), φαίνεται να επιφυλάσσει ακόμη εκπλήξεις στο μελετητή.
Όπως ενημερωθήκαμε από το http://www.biblionet.gr κείμενο του Γ.Δανέζη μπορείτε να βρείτε και:
Γερμανοελληνικά ιδεολογήματα [Ιάκωβος Φίλιππος Φαλλμεράυερ, Περί της καταγωγής των σημερινών Ελλήνων], Περιοδικό "Νέα Εστία", τχ. 1836, Σεπτέμβριος 2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου