Μαδάω τις στάλες μια-μια
δυό - δυό
του ιδρωμένου της κορμιού
και μούρχεται ο κόσμος.
Πλέκω τη χαίτη της κοτσίδες
μια και δυό
και μούρχεται ενα κλάμα.
Κλέβω τ ' αγριολούλουδα απ΄τα μαλλιά της
ξαφνικά
κι αρχίζω να γελώ.
Ανοίγω τα μάτια μου για
να της πω το μυστικό
κι αυτή εχει φύγει.
Αντώνης Μπουντούρης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου