Επιμέλεια: Μαρία Πανουσιάδου
O Hunter S. Thompson γεννήθηκε το 1937 στο Κεντάκι της Αμερικής, εργάστηκε στην αεροπορία από όπου απομακρύνθηκε το 1958, συνεχίζοντας την καριέρα του ως δημοσιογράφος. Το βιβλίο “Fear and Loaf in Las Vegasˮ που τον ανέδειξε και τον έκανε διάσημο, δημοσιεύτηκε πρώτα σε συνέχειες στο περιοδικό Rolling Stone και, στη συνέχεια ως αυτοτελές βιβλίο το 1972, ενώ επανεκδόθηκε το 2020 από τις εκδόσεις Πατάκη. Το μυθιστόρημα κινείται στη συγγραφική «τροχιά» της γενιάς των Beatnik
και βρίσκεται στον απόηχο του κλασικού μυθιστορήματος “On the Road” του Jack Kerouac, από τον οποίο έχει επηρεαστεί ο συγγραφέας, παρότι διατηρεί το προσωπικό του συγγραφικό στυλ. Ο συγγραφέας προχωράει ένα βήμα παρακάτω, αφού δημιούργησε το είδος Gonzo, και τοποθετείται στη Gonzo δημοσιογραφία, προβάλλοντας ως χαρακτηριστικά την πειραματική αφήγηση, όπου ο συγγραφέας, ως κεντρικός χαρακτήρας, συμμετέχει σε ό,τι περιγράφει, σαν ένα είδος ζωντανής αναμετάδοσης. Στην αφήγησή του «ξυπνάει» τις μνήμες της έννοιας του ταξιδιού (κυριολεκτικά και μεταφορικά), καθώς ξεκινάει με τη δημοσιογραφική κάλυψη των γεγονότων ενός αγώνα μοτοσικλετιστών (κάλυψη αγώνα Mint 400) και της αναβίωσης του Αμερικάνικου Ονείρου, ενώ, παράλληλα, μας οδηγεί στη καρδιά της αμερικάνικης αλητείας. Ένα άλλο χαρακτηριστικό της αφήγησής του είναι ότι παρουσιάζει γρήγορες εναλλαγές, με μια πλοκή και δράση που παρακολουθείς με κοφτή ανάσα και η οποία κινείται στα όρια της μυθοπλασίας και πραγματικότητας. Το ιστορικό υπόβαθρο που ενέπνευσε την αντικουλτούρα του H. S. Thompson και οι «λευκές» σελίδες του βιβλίου, προέρχονται από τον αφουγκρασμό της εποχής και τα βιώματα της γενιάς. Πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες συνετέλεσαν στη δημιουργία της αντικουλτούρας στην τέχνη κατά την περίοδο 1950-1970, οι οποίες σχετίζονται με τις συνέπειες του εμφυλίου πολέμου, τις φυλετικές διακρίσεις, το οικονομικό κραχ του 1929, ίχνη των οποίων κουβαλάει η συγκεκριμένη γενιά. Επιπρόσθετα, μαζί με τα προηγούμενα, η αρνητική κοινωνικό-οικονομική κατάσταση που διαμορφώθηκε είχε ως αποτέλεσμα μακροπρόθεσμα την περιφρουρημένη ζωή, την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά και τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων των μαύρων, όπως διατυπώθηκαν από τον Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ. Παράλληλα, το πρόσφατο παρελθόν τους, ο πόλεμος του Βιετνάμ και η γενιά των χίπις, άφησε το στίγμα του, με την τάση για απελευθέρωση και τις ανάγκες που προέβαλε σε όλους τους τομείς. Καθαυτό τον τρόπο, ο συγγραφέας προκρίνει ως αντίπαλο δέος την αντικουλτούρα της τέχνης της δεκαετίας του 1960-70, όπως και την εναντίωση, αντίδρασή του στο κοινότυπο κατεστημένο της μεσοαστικής τάξης. Η στροφή προς την ψυχεδελική κουλτούρα, το Αμερικάνικο όνειρο, ο δρόμος εμφανίζονται στο προσκήνιο για να προδώσουν τα όνειρα μιας γενιάς ενάντια σε μια συμβατική ζωή και αποτελούν δηλωτικά της ψυχικής διάθεσης. Το περιθώριο, το background, η έμφαση στην αντίδραση και τον αντικομφορμισμό ως τρόπο ζωής, περνούσαν μέσα από τον πειραματισμό του alter ego του συγγραφέα σε ψυχεδελικά ταξίδια, τη ροπή προς το αλκοόλ, τις ουσίες και τα παραισθησιογόνα χάπια για τη «σηματοδότηση» του αμερικάνικου ονείρου. Το ταξίδι από μια πολιτεία στην άλλη αποτελούσε το όνειρο και τη διέξοδο, καθώς συνέβαλε στη κατάκτηση της αυτογνωσίας, και στην επιθυμία για ένα αντισυμβατικό τρόπο ζωής. Ακόμη, αποδίδει φαντασμαγορικά ένα πανόραμα της πόλης του Las Vegas, όπου όπως αναφέρει ο συγγραφέας «Το Λας Βέγκας απροκάλυπτα αταβιστικό που ένα πραγματικά σοβαρό αδίκημα μπορεί να περάσει απαρατήρητο», «μια εβδομάδα στο Βέγκας σε κάνει να νομίζεις ότι έχεις μπει σε κάποια χρονομηχανή, δεν είναι παρά μια επιστροφή στα τέλη της δεκαετίας του 50» (σελ. 243-244). Δίνεται έμφαση στη διασκέδαση και τον αστικό μύθο που έχει πλεχτεί γύρω από αυτή, αλλά και στην απομυθοποίησή του, καθώς οι σκηνές που περιγράφει με ταχύτητα και εναλλαγές αποδίδουν τη παρακμή και τη διαφθορά, τη δημιουργία μιας επικίνδυνης κουλτούρας, μέσα σε ένα παραλήρημα συγγραφικής ασυδοσίας και ελευθερίας. Η ανάγνωση του βιβλίου προσφέρει, με μια δόση χιούμορ, μια βουτιά ενάντια στο κατεστημένο, τη γρήγορη ζωή, την αναζήτηση των ταξιδιών. Ακόμη, μέσα από τη διάθεση ψυχεδέλειας που δημιουργεί, προξενεί αισθήματα συγκίνησης για τη «χαμένη» γενιά, ενώ μας μεταφέρει ακριβώς στην καρδιά του αμερικάνικου ονείρου. Πρόκειται για ένα εύπεπτο μυθιστόρημα, δημιούργημα της ποπ κουλτούρας της εποχής, ενώ αποκαλύπτει τη φιλοσοφία της αναζήτησης του «δρόμου».https://exitirion.wordpress.com/2022/10/07/vasiliki-tsirevelou-hunter-s-thompson/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου