«Ενδύματα και διηγήματα», Γιάννη Μετζικώφ

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Καπόν 

Χρησιμοποιώντας μολύβια με ευφράδεια πινέλου και κεντώντας με λιγοστό χρώμα τέμπερας το χαρτί, ο Γιάννης Μετζικώφ, βασιζόμενος σε προσωπική μακροχρόνια έρευνα, έπλασε 200 και πλέον περίτεχνα σχέδια ανθρώπων και παραδοσιακών φορεσιών, χαρίζοντάς μας ένα πανόραμα ακριβών κειμηλίων από το παρελθόν του τόπου μας. Οι εκατοντάδες μορφές σμίγουν στις σελίδες του βιβλίου με είκοσι τρεις

ιστορίες που εξέρχονται από τα κασελάκια της μνήμης του, κουβαλώντας ολόκληρα κομμάτια της αλλοτινής ζωής στον ελλαδικό χώρο, για να μας αφηγηθούν, με εναλλασσόμενο δέος και χιούμορ, προξενιά και πολέμους, θανάτους, γάμους, γέννες και φονικά…

 Γεννήθηκε στο Καστέλι Κισσάµου Χανίων το 1955. Είναι απόφοιτος της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας (1980). Καθηγητές του υπήρξαν, µεταξύ άλλων, ο Γιάννης Μόραλης (ζωγραφική) και ο Βασίλης Βασιλειάδης (σκηνογραφία). Έχοντας ήδη στο ενεργητικό του ατοµικές εκθέσεις και συµµετοχές σε οµαδικές σε Ελλάδα και εξωτερικό, τη δεκαετία του ΄80 στράφηκε στο θέατρο. Πρώτη επαγγελµατική του δουλειά ως σκηνογράφος ήταν στο Ανοιχτό Θέατρο του Γιώργου Μιχαηλίδη (Κρίµα που είναι πόρνη, 1986/87). Έκτοτε, συνεργάστηκε ως σκηνογράφος και ενδυµατολόγος µε µεγάλους θεατρικούς και άλλους οργανισµούς (Εθνικό Θέατρο, Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, Εθνική Λυρική Σκηνή, Οργανισµός Μεγάρου Μουσικής Αθηνών, Θεατρικός Οργανισµός Κύπρου, Θέατρο Τέχνης κ.ά), µε καταξιωµένους σκηνοθέτες (Κακογιάννης, Βολανάκης, Βουτσινάς, Κούνδουρος, Ευαγγελάτος, Μιχαηλίδης, Τσιάνος, Χουβαρδάς, Μαρµαρινός, Κακλέας, Χρονόπουλος, Μαστοράκης κ.ά.) και χορογράφους (Ζουζού Νικολούδη, ∆ηµήτρης Παπαιωάννου κ.ά). Έχει παρουσιάσει πολλές ατοµικές εκθέσεις ζωγραφικής σε Ελλάδα και εξωτερικό: Βρυξέλλες (1989), ∆ηµοτικό Μουσείο Βαλένσιας (Βαλένσια, 1990), Μουσείο Γουλανδρή (Αθήνα, 1994), Μουσείο Αλεξάντερ Πούσκιν (Μόσχα, 1995), Ρωσικό Κρατικό Μουσείο (Αγία Πετρούπολη, 1996), Μπιενάλε Σάο Πάολο (Βραζιλία, 1994). Έργα του βρίσκονται σε µουσεία και ιδιωτικές συλλογές. Η Εθνική Πινακοθήκη της Ελλάδας διοργάνωσε εκθέσεις των κουστουµιών του για το θέατρο (1985) και για το σύνολο του εικαστικού του έργου στο θέατρο (2010). Η δεύτερη έκθεση παρουσιάστηκε στα Χανιά και έκλεισε την πορεία της στη Βασιλική Όπερα Κόβεντ Γκάρντεν, στο Λονδίνο (Οκτώβριος 2011).