17.5.22

Σπαράγματα στρατιωτικού ημερολογίου


[Γορτυνία Αρκαδίας]

Η ορεινή Αρκαδία (Γορτυνία) είναι ένα όνειρο με βαριές πινελιές, όπου κυριαρχεί το βαθύ πράσινο των ελάτων, το γκρίζο της πέτρας των βουνών, το κόκκινο του γυμνού χώματος.

Το Μαίναλο αρχιτεκτονημένο με πολλούς όγκους, σκεπασμένους με πυκνά έλατα, που μεγαλώνουν γύρω από την αιχμή του. Τα χωριά διαδέχονται το ένα το άλλο στο δρόμο προς την Γορτυνία, όλα βαλμένα σε όχι τυχαίες θέσεις.

[…]

Παρά την χάρη σου, φίλε Χάρη, δεν ευδόκησα να εμπνευστώ από των Λαγκαδίων την ιδιομορφία, παρά την πέτρα, που είναι από τα στοιχεία π’ αγαπώ, δεν εισχώρησε σαν νυστέρι στις ενδότερες πτυχώσεις του θυμικού, παραμένοντας σ’ ένα πρώτο επίπεδο ανάγνωσης.

Εκείνο που χρωμάτισε την αχρωμία και την θρυμμάτισε ήταν ένα κορίτσι, στο κατώφλι βρισκόμενο της εφηβείας μ’ όλα τα στοιχεία της παιδικότητας κρατημένα συγχρόνως μ’ αυτά της θηλυκής της αυτογνωσίας σ’ ανιχνευτικά στάδια.

Λουλούδι ορεινό κι ατίθασο, σάμπως αγέρας που ψιθυρίζει στις ρωγμές των ελάτων της Γορτυνίας.

                                                                                                Χάρης Ποδίτης

                                                                                                Τρίπολη / Οκτ. ‘82

Δεν υπάρχουν σχόλια: