Γράφει ο Δημήτρης Φύσσας
Μήτσος Παπανικολάου, «Ποιητικά έργα και αθησαύριστα πεζά. Άπαντα τα ευρεθέντα. Φιλολογική έκδοση. Εισαγωγή – επιμέλεια – Σημειώσεις Μιχαήλ Χ. Ρέμπας» [Επιπλέον: Πρόλογοι: Θωμάς Κοροβίνης, Γιώργος Μαρκόπουλος. Εκδοτικό σημείωμα του επιμελητή. Πεντάστηλο χρονολόγιο αλά Γ. Π. Σαββίδης. Φωτογραφικό παράρτημα. Τρία κριτικά κείμενα. Ευρετήριο τίτλων και πρώτων στίχων. Βασική βιβλιογραφία]. Εκδόσεις Όγδοο, 2023.
Ένας νεαρός, εργατικότατος φιλόλογος, εστίασε σ’ έναν από τους θεωρούμενους ως ελάσσονες «καρυωτακιστές» δημιουργούς του μεσοπολέμου –τον Παπανικολάου, πάμφτωχο ναρκομανή και πρόωρα χαμένο στα 43 του– οργάνωσε το υπάρχον έργο του, ανακάλυψε λανθάνοντα κείμενα και μας παρέδωσε, με τη συμβολή άξιου εκδοτικού οίκου, μια υποδειγματική δουλειά.
Η δομή του κύριου μέρους: τα κάτι παραπάνω από πενήντα «καθιερωμένα» ποιήματα – δεκατρία πρωτόλεια και νεανικά– εξήντα περίπου μεταφρασμένα– συν έντεκα πεζογραφήματα. Αξιοσημείωτο: ο ενίοτε ελεύθερος στίχος.
Και μόνο η νέα έκδοση των ποιημάτων αυτών, δυσεύρετων σήμερα, θ’ αρκούσε∙ όμως ο συνολικός τόμος – και μάλιστα η εισαγωγή και το ξαναλανσάρισμα των μεταφράσεων– αποτελεί λογοτεχνικό γεγονός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου