Κούλα Αδαλόγλου
Μετά την ποιητική της συλλογή «Η καταφανής εξωστρέφεια των φωνηέντων», η Πολύνα Μπανά Πολύνα Γ. Μπανά εμφανίζεται με συλλογή διηγημάτων.
Οι ιστορίες διαδραματίζονται σε κάποια πόλη της περιφέρειας, αλλά θα μπορούσαν να συμβαίνουν και σε μεγαλύτερη πόλη.
Την ποίηση της Μπανά χαρακτηρίζει μια οξεία ματιά στον εσωτερικό κόσμο. Αυτή η οξεία ματιά μεταφέρεται τώρα στον εξωτερικό περίγυρο. Και διερευνά κοινωνικά θέματα, συμβάσεις, στερεότυπα. Με τη ματιά ενός ευαίσθητου τριτοπρόσωπου αφηγητή που παρατηρεί και καταγράφει την πραγματικότητα.
Ο χρόνος τέμνει τις αφηγήσεις. Με τις ιστορίες πότε να ξεκινούν από το παρελθόν και να φθάνουν στο τώρα, πότε να έχουν κέντρο το σήμερα. Άλλοτε με επίτευξη στόχων και άλλοτε με τα όνειρα να φθίνουν ή να χάνονται. Το κλίμα της αφήγησης δεν βαραίνει, γιατί παρεισφρέει το χιούμορ της αφηγήτριας.
Τα διηγήματα χωρίζονται σε έξι ενότητες, με κοινό θεματικό κέντρο. Η ενότητα ΙΙ: «Οικογένεια στο μικροσκόπιο», μάλιστα, μπορεί να θεωρηθεί σπονδυλωτό αφήγημα, αφού δίνει κομμάτια-εκδοχές μιας ιστορίας μέσα στον χρόνο.
Η αφηγηματική δύναμη της Πολύνας Μπανά βοηθά του αναγνώστες να δουν πλευρές της καθημερινής ζωής αλλά και πιθανότατα να αντιληφθούν δικές τους συμπεριφορές και στάσεις.
Βλέπεις, όντας ασήμαντος και αόρατος για τους περισσότερους από τους συμπολίτες του, αυτοί έλεγαν κι έκαναν πράγματα μπροστά του, χωρίς να τον νοιάζονται ή να τον υπολογίζουν. Με αναπόφευκτη συνέπεια, ήθελε δεν ήθελε, να γνωρίζει όλα τα κατά καιρούς «μυστικά» τους: όλο το χάος της φαινομενικά τακτοποιημένης ζωής τους, όλη τη συναισθηματική χρεοκοπία, τη μοναξιά και τα ψυχολογικά εδέσματα που έβραζαν κάτω από την εύθραυστη επιφάνεια.
Και η απορία η μεγάλη που του ’χε γεννηθεί από όλη αυτή την παρατήρηση των τόσων χρόνων, ήταν πώς μία επαρχιακή πόλη, τόσο δα μικρή, σαν τη δική τους, μπορούσε και τα χωρούσε όλ’ αυτά.
(«Αντί επιλόγου», σ. 88-89)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου