Τα νύχια μπήγω στο κορμί και λέω: δεν είναι τίποτα
μολύβι μην περάσει τον ροδώνα και στα σπλάχνα καρφωθεί
στίχος αμετακίνητος ο νεκρός στάχτη πάνω στο χώμα –
να γιατί δεν αγαπώ τα κανόνια και τα μουσικά όργανα
της εποχής μου δηλαδή τη σάλπιγγα και το ακορντεόν του τυφλού
πρωί πρωί στα σοκάκια με τα πονεμένα τραγούδια.
*Από τη συλλογή “Άλογα στον Ιππόδρομο” (1973).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου