Δήμητρα Σμυρνή
Η Πάουλα Ρέγκο, η Πορτογαλίδα ζωγράφος που αφιέρωσε το έργο της στην κοινωνική καταπίεση της γυναίκας, συνδυάζει την επίδραση που είχε η καθολική εκκλησία στη ζωή της της, όταν ζούσε στη Λισαβόνα, με το αίσθημα ελευθερίας που της πρόσφερε η μετέπειτα ζωή της στην Αγγλία, μετατρέποντας την παιδική της καταπίεση σε επαναστατική γραφή.
Η Ρέγκο γεννήθηκε το 1935 στη Λισαβόνα, σε μια οικογένεια της μεσαίας τάξης, με πατέρα αγγλόφιλο και αντιφασίστα, που έναν χρόνο μετά τη γέννησή της πήγε για να εργασθεί στο Ηνωμένο Βασίλειο. Τη μεγάλωσε η γιαγιά της, που άσκησε σημαντική επίδραση στα έργα της με τα παραδοσιακά παραμύθια που της αφηγούνταν.
Φοίτησε στο μοναδικό αγγλικό σχολείο της Λισαβόνας, επηρεασμένη από το καθολικό θρησκευτικό περιβάλλον της χώρας και έχοντας ως παιδί έντονο το συναίσθημα της ενοχής και την πεποίθηση για την ύπαρξη του διαβόλου. Το 1950 φεύγει για το Λονδίνο, για να σπουδάσει και το ’56 γνωρίζει τον μετέπειτα σύζυγό της και παραμένει στην Αγγλία. Οι παιδικές της παραστάσεις περνούν μέσα στο έργο της και μεταμορφώνονται σε πίνακες, που εμφανώς τώρα μετατρέπονται σε εικόνες καταγραφής του ρόλου της γυναίκας μέσα σ’ έναν ανδροκρατούμενο κόσμο.
Τα έργα της, επηρεασμένα αρχικά από το σουρεαλισμό και τον Μιρό, αποκτούν στη συνέχεια τη δική τους προσωπικότητα. Είναι πια αναγνωρίσιμα από τον χαρακτηριστικό ωμό ρεαλισμό τους και τον καταγγελτικό τους χαρακτήρα . Το έργο της Ρέγκο εκτιμήθηκε και στην Πορτογαλία και στην Αγγλία, κατακτώντας σημαντική θέση στον καλλιτεχνικό κόσμο με τη θεματική του ιδιαιτερότητα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου