Γράφει η Αγγελική Σπηλιοπούλου
Ευγενία Λουπάκη
«Γράμματα σε μια νέα δημοσιογράφο», εκδ. Θεμέλιο, 2025
Η δημοσιογράφος Ευγενία Λουπάκη, με σχεδόν πέντε δεκαετίες εμπειρία στο χώρο της
δημοσιογραφίας, αποφάσισε να γράψει το πρώτο της βιβλίο που τιτλοφορείται “Γράμματα σε μια νέα δημοσιογράφο” (Θεμέλιο, 2025). Τα μικρά κεφάλαια του βιβλίου, που από τον τίτλο χαρακτηρίζονται “γράμματα” είναι καταγραφές βιωμάτων της συγγραφέα κατά τη δημοσιογραφική της πορεία.Μια γυναίκα που ξεκίνησε να εργάζεται τη δεκαετία του 1970
σε έναν ανδροκρατούμενο χώρο είχε να αντιμετωπίσει από επιφυλακτικότητα για τις
ικανότητες της έως απαξίωση και υποτίμηση λόγω του φύλου της. Έπρεπε να
υπομείνει σεξιστικά σχόλια και το μισογυνισμό των συναδέλφων της. Όπως η ίδια
εξομολογείται, τις συμπεριφορές αυτές τις ανέχτηκε όχι επειδή δεν είχε το
θάρρος να υποστεί τυχόν συνέπειες στην καριέρα της μα επειδή ήταν απροετοίμαστη
για τη διαχείρισή τους.
“Κι εγώ; Τι έκανα εγώ που είχα φτύσει αίμα γι’ αυτό το θέμα
ή γι’ αυτή τη συνέντευξη; Τους είπα άι στο διάολο; Όχι τίποτα δεν έκανα. Τα’
χασα”.
Οι συνθήκες, πλέον,
έχουν αλλάξει και παρότι ο κόσμος μας δεν μεταλλάχθηκε απλώς βελτιώθηκε αρκετά,
στη σύγχρονη εποχή οι γυναίκες θα αντιδρούσαν άμεσα σε κακόβουλα υποτιμητικά
σχόλια με έρεισμα το φύλο τους.
Επιπλέον, εξιστορεί τη συκοφαντική δυσφήμηση που υπέστη,
τόσο αυτή όσο και ο σύζυγος της Θανάσης Καρτερός, τις δικαστικές διαμάχες της
με τον Δημήτρη Ρίζο, τον Ανδρέα Καψαμπέλη και τον Ελεύθερο Τύπο, τις φορές που
χρειάστηκε να παραιτηθεί ώστε να υπερασπιστεί τις αξίες της. Πέραν από τα κακώς
κείμενα στο χώρο της δημοσιογραφίας η Ευγενία Λουπάκη αναφέρεται και στις
πατριαρχικές αντιλήψεις που υπήρξαν στο χώρο της Αριστεράς. Ο κατά τα άλλα
προοδευτικός αυτός ιδεολογικός τόπος έτρεφε απόψεις με έμφυλο πρόσημο,
αναπαράγοντας και συντηρώντας διχοτομική έμφυλη ιεραρχία στην εργασία
ενισχύοντας την ανισότητα. Ο ανδροκεντρισμός που καταγράφεται στη βάση της
πολιτικής σκέψης και οι στερεοτυπικές αντιλήψεις για τους έμφυλους ρόλους που
υπονομεύουν την ισότιμη παρουσία των γυναικών στον εργασιακό χώρο
καταδυνάστευσαν το γυναικείο φύλο και εξακολουθούν να υφίστανται έστω σε
μικρότερο βαθμό. Ένα ακόμα θέμα που θίγει η Ευγενία Λουπάκη είναι η μητρότητα
και πώς αυτή συνδυάζεται με την καριέρα. Μιλά για τις υποχωρήσεις που
χρειάστηκε να κάνει και κάθε μητέρα, η γονιός πλέον, οφείλει να κάνει,
προκειμένου να μεγαλώσει ένα παιδί, επιλογή που γίνεται συνειδητά και όχι ως
θυσία. Εξηγεί πως η ίδια το βίωσε και πώς κατένειμε τον χρόνο της,
προσαρμόζοντας την εργασία της στην ανατροφή του παιδιού της.
Θα ήθελα όμως να σταθώ και σε ένα ακόμα σημείο από τα όσα
υπογραμμίζει μέσα από τις εμπειρίες της η Ευγενία Λουπάκη. Αφορά την
αντιμετώπιση της από τις γυναίκες του επαγγέλματος, τον εσωτερικευμένο
μισογυνισμό που χαρακτήριζε τα κακοπροαίρετα σχόλιά τους. Απαλείφοντας την
εμπειρία, τις γνώσεις, τις ικανότητες της, απέδιδαν την επαγγελματική της
εξέλιξη στο ότι ήταν η σύζυγος του Καρτερού, και νωρίτερα η υποθετική ερωμένη
κάποιου άλλου άνδρα σε νευραλγική θέση. Τις χυδαιότητες αυτές ακολουθούσαν και
ειρωνικά σχόλια για τις πολιτικές θέσεις, τη στάση και τις επιλογές της.
Μιλώντας ειλικρινά, με λιτό αφηγηματικό τρόπο, μας μεταφέρει
το προσωπικό της βίωμα στα πλαίσια μιας αυτοβιογραφικής λογοτεχνίας που ξεπερνά
το ατομικό και αναφέρεται στο κοινωνικό. Δε στερείτε θάρρους ούτε στο
συγγραφικό αυτό βήμα της η Ευγενία Λουπάκη. Εξιστορεί τα γεγονότα της ζωής της
με δημοσιογραφική ακρίβεια και ευθύτητα. Αποφεύγει κάθε ίχνος κιτρινισμού στην
εξιστόρηση των παρασκηνιακών συμβάντων που παραθέτει παραδίδοντας ένα αμάγαλμα
χρονογραφήματος με αυτοβιογραφία.
Παρότι τα “γράμματά” της απευθύνονται σε μια νέα
δημοσιογράφο ξεφεύγουν των στενών ορίων του επαγγελματικού αυτού χώρου. Είναι
μια παρότρυνση προς αποφυγή λανθασμένων χειρισμών, μια συμβουλή, μιας
πολύπειρης εργαζόμενης γυναίκας και μητέρας μέσα στην πατριαρχικά δομημένη
κοινωνία προς κάθε γυναίκα που διεκδικεί την ισότιμη αντιμετώπιση της στις
σχέσεις, στην εργασία, στη ζωή.
Η Ευγενία Λουπάκη είναι δημοσιογράφος. Γεννήθηκε το 1955 στα
Χανιά και μεγάλωσε στον Πειραιά. Σπούδασε στο Οικονομικό τμήμα της Νομικής
Σχολής Αθηνών. Μπήκε στη δημοσιογραφία από φοιτήτρια το 1977 ξεκινώντας από τον
Ριζοσπάστη. Εργάστηκε στον “902 Αριστερά στα FM”, στο ραδιόφωνο του Σκάι, του
ΑΝΤΕΝΝΑ και στον “Εν Λευκώ”, στο περιοδικό Μετρό και αλλού. Από 2006 μέχρι το
2023, δημιουργούσε και παρουσίαζε την καθημερινή εκπομπή “Allegro ma…με τρόπο”
στον “105,5 στο Κόκκινο”. Αρθρογραφούσε χρόνια στην εφημερίδα Αυγή, άνευ
αμοιβής. Έχει γράψει τρεις ποιητικές συλλογές: Ανάμεσα σε δύο καλοκαίρια
(Εκδόσεις Νεφέλη, 1999), Ακολουθία Fibonacci (Εκδόσεις Απόπειρα, 2010), Το
σπίτι από μακριά (Εκδόσεις Μελάνι, 2017).
https://www.fractalart.gr/grammata-se-mia-nea-dimosiografo/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου