Βύρων Λεοντάρης, από την “Ψυχοστασία”

Ποτέ δεν είχε η Νύχτα τόσο πληγωμένα μάτια
ανάστατα, βουερά, έκθαμβα μάτια
για τα παιδιά των θυμωμένων τούτων δρόμων
που διασταυρώνονται με προβολείς και πολυβόλα.
Τον ίλιγγο του πυρετού γνώρισαν και τα δόντια
της παγωνιάς, της δίψας και της πείνας τη ναυτία,
ω ,σύντομοι, πολύχρωμοι ύπνοι με ξεσκέπαστα τα μάτια,
ω, της καρδιάς κελάρυσμα ύστερα απ' το τρέξιμο
ξεφεύγοντας την άτιμη τρικλοποδιά του θανάτου…

*”Ψυχοστασία (ποιήματα) 1949-2006”.