Ο παραγωγικότατος και εξαίρετος ποιητής Ηλίας Κεφάλας μας παραδίδει το σαρακοστό τρίτο του βιβλίο, την ποιητική συλλογή «Μισοφέγγαρα». Η συλλογή αποτελείται από 225 επιγράμματα, στα οποία αναπτύσσει όλη του την αγωνία για το ανθρώπινο, για τον κόσμο και φυσικά για την φύση. Πάντοτε στην ποιητική εργασία του Ηλία Κεφάλα πρωταγωνιστεί η φύση, και μέσω αυτής διερευνώνται τα βαθύτερα ερωτήματα της ζωής. Αυτός είναι και ο λόγος που επιλέχθηκε το επίγραμμα ως μορφή, η υπαρξιακή και στοχαστική διάσταση των ποιημάτων συνδέεται με αυτόν τον αρχαίο τρόπο έκφρασης του πόνου, της ματαιότητας, του στοχασμού, τα επιγράμματα δηλαδή που οι συγγενείς συγγενείς ανέγραφαν στους τάφους των προσφιλών τους προσώπων, μαζί με τα ανδραγαθήματα, τους λόγους περηφάνειας τους για εκείνους. Ο άνθρωπος, λοιπόν, πάντα παρεμβαίνει και καταστρέφει τη φύση , «Θρηνεῖ τὸ δέντρο – οἱ ξυλοκόποι /χάλασαν τὶς κρυφές του συμμετρίες», άλλοτε το ποιητικό υποκείμενο μιλά για το αδέξιο, το μυωπικό στοιχείο στον άνθρωπο, ο έρωτας ακόμα δίνεται, με ιδιαίτερα όμορφες εικόνες, μέσα στον παιδεμό του: «Βιαστικὴ χελώνα: ὥσπου νὰ βρεῖ /τὸν ἐραστή της ἀπόκαμε». Συχνά δεν λείπει και η αίσθηση της γειτονιάς, υπάρχει δε μια ιδιαίτερη ζωντάνια που επιβεβαιώνεται από τους ζωηρούς ήχους των ανθρώπων «Συνεχεῖς θόρυβοι ἀπὸ δίπλα: /τί ἑτοιμάζουν ἄραγες οἱ γείτονες;». Ταύροι που προσηλώνονται στο αόριστο, αγελάδες που μασούν το άπειρο, κουτσουπιές στη μέση του βούρκου, η μοναξιά μέσα στο χιόνι και όπως τα βράχια τη μεταφέρουν από βουνό σε βουνό, σκέψεις για τον χρόνο που σπαταλιέται οι οποίες δίνονται με αφορμή τη βροχή «Τί κέρδισε; ὅλη τὴ μέρα χασομέρισε πλένοντας ἡ βροχὴ τὸ σκιάχτρο», αλλά και πολλά άλλα ζώα , στοιχεία, η φύση συνολικά, συμβολοποιούν την ανθρώπινη κατάσταση κι άλλοτε το ποιητικό υποκείμενο μιλά με αμεσότητα για τον άνθρωπο: «Μὴ μοῦ φύγεις –μὴ– δὲν ἐξάντλησα /ἀκόμα τοὺς τρόπους νὰ σ’ ἀγαπῶ» αλλού λέει «Στὴν ταβέρνα τοῦ Κακκάβα: τρεῖς φορὲς /μέτρησε τὰ λεφτά του πρὶν κατεβεῖ νὰ φάει» και ακόμα «Μὰ ποῦ βρέχει κι ἔγινα μέσα μου μουσκίδι;». Η ποίηση του Ηλία Κεφάλα είναι μια σπουδαία λυρική στιγμή της σύγχρονης εγχώριας τέχνης που μας διδάσκει πολλά για τους εαυτούς και τις ζωές μας.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΚΟΥΤΣΟΔΟΝΤΗΣ: Περιοδικό «Θράκα», Δεκέμβριος 2024
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου