Ο Φίλιππος Περιστέρης με τον αείμνηστο Χρίστο Τσάγκα (φωτ.Χαρά Μπιρμπίλη)
Από την Κατερίνα Αθανασίου
Έχουν ήδη περάσει δώδεκα χρόνια από
την πολύ επιτυχημένη έκδοση του δίσκου “Επύλλια”. Μια έκδοση που έγινε δεκτή με
κολακευτικά σχόλια από το μεγαλύτερο μέρος του κοινού και των κριτικών. Δεν
ήταν λίγες οι φορές που πολλοί εκπαιδευτικοί και φορείς αναζήτησαν περισσότερες
πληροφορίες, συνεντεύξεις ή παρουσιάσεις του εν λόγω έργου, ενώ ακόμη
περισσότερες ήταν οι προτροπές για έναν ακόμη κύκλο τραγουδιών μελοποιημένης
ποίησης.
Τα “Επύλλια 2”, είναι κατά πολύ, ένα
δίδυμο έργο των πρώτων με παρόμοιες ή συναφείς αναφορές και μουσικό χαρακτήρα.
Πρόκειται για 11 κομμάτια ποιητών όπως οι: Kωνσταντίνος Καβάφης, Κώστας
Καρυωτάκης. Κωστής Παλαμάς, Μαρία Πολυδούρη, Γιάννης Ρίτσος και οι πιο
σύγχρονοι: Άρις Κουτούγκος,Κώστας Λάζαρης,Πάνος Παπαγιαννόπουλος, Ηλίας
Παπακωνσταντίνου,Πασχάλης Τσέρνας και Γρηγόρης Χαλιακόπουλος. Κάθε μελοποίηση
(όπως και στα πρώτα Επύλλια, 2008, Καθρέφτης), αποδίδεται από έναν
ερμηνευτή ανάμεσα στους οποίους οι:Σοφία
Ανδριανού,Θοδωρής Αντωνιάδης,Θέλμα Καραγιάννη,Γρηγόρης Μανινάκης, Φωτεινή Σαββατιανού,Λάκης
Χαλκιάς, Λάκης Χαλκιόπουλος και η πρωτοεμφανιζόμενη Εύη Ρεντίφη, ενώ υπάρχουν
και δύο απαγγελίες από τους ηθοποιούς Λάμπρο και Χρίστο Τσάγκα.
Ο δίσκος κινείται εξίσου σε λόγιο
και λαϊκό ύφος και οι ενορχηστρώσεις αποδίδουν άλλοτε το μινιμαλιστικό και
άλλοτε το πλουραλιστικό υπόβαθρο των μελοποιήσεων. Κυκλοφορεί ψηφιακά από την
αμερικανική εταιρία “C.D. Baby”.
Συνομιλώντας με τον καταξιωμένο
μουσικοσυνθέτη Φίλιππο Περιστέρη μεταξύ άλλων μας είπε: Έχω
τη βαθιά πεποίθηση ότι η Ελληνική ποίηση από την αρχαία Ελλάδα ως τις μέρες μας
έχει δώσει στην παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά πολύ περισσότερα
αριστουργήματα από ότι θα «αναλογούσε» σε μια χώρα σαν τη δική μας. Οι μεγάλοι
αρχαίοι μας ποιητές ακολουθήθηκαν από φωτισμένους επίγονους και το ίδιο νομίζω
ότι συμβαίνει και τώρα μετά τη γενιά των 30 και τους επίγονούς τους και τους
επιγόνους αυτών κοκ. Στα πρώτα Επύλλια μελοποίησα ποιητές από τον Σολωμό ως τις
μέρες μας και ακριβώς το ίδιο έχω κάνει και τώρα ως απόδειξη των παραπάνω.
Ιδιαίτερα
σαφής και ειλικρινής ήταν όταν τον ρωτήσαμε ποιο είδος μουσικής υπηρετεί: «Ελπίζω
να γράφω μουσική που έχει κάτι να πει χωρίς να προσβάλλει, χωρίς να
επαναλαμβάνει και να επαναλαμβάνεται και συνάμα μουσική που θα έφερνε κάποιον
πιο κοντά στην ίδια τη Μουσική, όπως έγινε και με μένα όταν ήρθα σε επαφή με
αξιόλογους συνθέτες».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου