Γράφει η Κατερίνα Αθανασίου
Γρηγόρης Χαλιακόπουλος «Το φάντασμα της βιβλιοθήκης», εκδ. Καλειδοσκόπιο
Τον δικό του ιδιαίτερο δρόμο φαίνεται μέχρι σήμερα πως έχει χαράξει και ακολουθεί πιστά ο συγγραφέας Γρηγόρης Χαλιακόπουλος με την «ανησυχία» του να φωτίζει και να μας γνωρίζει ανθρώπους των γραμμάτων και των τεχνών. Από «Το ταξίδι του Φερεϋντούν» όπου μας γνώρισε τον Φερεϋντούν Φαριάντ, στην «Δανάη», το θεατρικό έργο για την Δανάη Στρατηγοπούλου, στο «Ο ζωγράφος με τις τρείς πατρίδες» όπου μας γνωρίζει τον ζωγράφο του Καπιτωλίου Κωνσταντίνο Μπρουμίδη, στο θεατρικό «Θεόφιλος Καΐρης» όπου φωτίζει τον ομώνυμο διδάσκαλο του Γένους, φιλόσοφο, την «Τελέσιλλα», λυρική ποιήτρια από το Άργος.. Αναρωτιέται κανείς και περιμένει με αγωνία ποιος θα είναι ο επόμενος «στόχος» του.
Μέχρι τότε, ξεφυλλίζουμε το πρόσφατο βιβλίο του Γρηγόρη Χαλιακόπουλου, που εκδόθηκε από τις εκδόσεις Καλειδοσκόπιο με τίτλο «Το φάντασμα της βιβλιοθήκης». Το βιβλίο
μάλιστα κυκλοφόρησε στις 28 Νοεμβρίου, ημέρα που απεβίωσε ο Λορέντζος Μαβίλης, 111 χρόνια πριν!«Το φάντασμα της βιβλιοθήκης» μπορεί να απευθύνεται σε παιδιά όμως και οι μεγαλύτεροι έχουν να μάθουν πολλά πράγματα για τον «εξαίρετο, αβρό καλλιεργητή του σονέτου», όπως αναφέρει ο Λίνος Πολίτης στην Ιστορία της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας.
Παρακολουθούμε στις σελίδες του βιβλίου με ιδιαίτερο ενδιαφέρον, την αφήγηση ενός ενήλικα πλέον, ο οποίος θυμάται τα μαθητικά του χρόνια, σε ένα μικρό χωριό της Ιθάκης. Τότε που ήταν ανέμελα τα μαθητικά χρόνια, χωρίς διαδίκτυο, φροντιστήρια, ξένες γλώσσες. Τότε που το μόνο που ενδιέφερε τους μαθητές ήταν πότε θα παίξουν μπάλα στη γειτονιά, πότε θα παίξουν, γιατί αυτό έχει λιγοστέψει στις μέρες μας.
Το σχολείο της μικρής αυτής περιοχής εμπλουτίζεται με μια βιβλιοθήκη, με βιβλία δωρεά Ελλήνων μεταναστών που κατάγονται από εκεί. Στο άκουσμα αυτό από τον δάσκαλο τους, ο ήρωας αρχικά δεν ενθουσιάζεται. Λογικό, αφού το μυαλό του μετά το σχολείο, είναι στο παιχνίδι.
Εδώ να υπογραμμιστεί πως υπήρξαν και υπάρχουν τέτοιοι δάσκαλοι που με δική τους φροντίδα και με λιγοστά μέσα, δημιουργούν μια κυψέλη γνώσης για τους μαθητές τους. Και επιπλέον τους ωθούν να ασχοληθούν με το διάβασμα λογοτεχνικών βιβλίων και αυτό είναι κάτι που αναδεικνύεται στο συγκεκριμένο βιβλίο.
Ο πατέρας του ήρωα μας διαφαίνεται να παίζει καταλυτικό ρόλο, στο να αναζητήσει δηλαδή, ο μικρός μαθητής τον «σπουδαίο ποιητή και σκακιστή απ΄ την Ιθάκη που γεννήθηκε το 1860 και πέθανε το 1912».
Η φράση του πατέρα «τότε, λοιπόν, βρες μου αυτό που ψάχνω..» λειτουργεί σαν τιμόνι για τον μικρό μαθητή, που μπορεί να μην παιδεύτηκε για να βρει το όνομα αλλά ο διάλογος την ώρα του φαγητού, αρχίζει να του βάζει το «μικρόβιο» της αναζήτησης της γνώσης στον μαγικό κόσμο των βιβλίων.
«’Ο, τι δεν γνωρίζεις, μέσα από τα βιβλία θα το μάθεις» και «Στη βιβλιοθήκη, Διονυσάκη μου, εκεί βρίσκονται όλα» δίνουν στον μικρό μαθητή το κίνητρο να αναζητήσει αρχικά τα θέματα που τον ενδιαφέρουν.
Όταν, λοιπόν, επισκέπτεται την βιβλιοθήκη και ανακαλύπτει ένα σωρό ενδιαφέροντα πράγματα, αλλάζει και η αντιμετώπιση του γύρω από τα βιβλία.
Ο δάσκαλος ανοίγει τα βιβλία και τα μυρίζει «μυρίζει ακόμα τυπογραφείο» του λέει και αναρωτιέται ο μικρός μαθητής γιατί το κάνει αυτό, αφού «τα βιβλία διαβάζονται με τα μάτια, όχι με τη μύτη».
Και είναι αλήθεια αυτό: όσα και να συμβούν στο μέλλον με την εξέλιξη της τεχνολογίας, τα eBooks και άλλα τέτοια, είναι αξεπέραστη η μυρωδιά των σελίδων ενός βιβλίου!
Περνώντας ο καιρός, ο μικρός μαθητής περιδιαβαίνει τον κόσμο των βιβλίων και μαθαίνει ένα σωρό ενδιαφέροντα πράγματα.
Μέχρι την στιγμή που συναντά το «φάντασμα της βιβλιοθήκης» και μαθαίνει και κάτι παραπάνω: να παίζει σκάκι! Στιγμές που του μένουν αξέχαστες, η «γνωριμία» του με τον Λορέντζο Μαβίλη, τον οποίο περιγράφει ως «υπομονετικό, πράο, ζεστό κι ανθρώπινο».
Ο Γρηγόρης Χαλιακόπουλος, μέσα από αυτήν την ευφάνταστη ιστορία που δημιούργησε, αναφέρεται στον Λορέντζο Μαβίλη, έναν πολυδιαβασμένο ποιητή, με τα καλοδουλεμένα σονέτα του που ξεχωρίζουν, για τον οποίο φροντίζει να μην ξεχαστεί. Άλλωστε οι συγγραφείς είναι ζωντανοί: «Αν τους διαβάζουμε… Αν έχουν πιάσει τα βιβλία τους σκόνη κι αράχνες, όχι».
Στο βιβλίο αυτό ανακαλύπτει κανείς πολλά πράγματα για την προσωπικότητα του Λορέντζου Μαβίλη, που δεν ήταν μόνο τα σονέτα, τα οποία κατέχουν κεντρική θέση στην νεοελληνική ποίηση.
Ήταν φλογερός πατριώτης, σκακιστής, μεταφραστής, φιλόσοφος… Σε τούτο βοηθάει το χρονολόγιο που βρίσκεται στις τελευταίες σελίδες του βιβλίου όπου γίνεται αναφορά στη ζωή, το έργο και τον τόπο του. Ένα βοηθητικό εργαλείο για δασκάλους που αξίζει να ασχοληθούν με φωτεινές προσωπικότητες των γραμμάτων.
Καλαίσθητη έκδοση, με την πινελιά του εικονογράφου Απόστολου Βέττα, ο οποίος έχει αποδώσει εικαστικά και άλλα βιβλία του Γρηγόρη Χαλιακόπουλου. Φαίνεται μάλιστα πως έτσι δημιουργείται μια ειδική σειρά βιβλίων στις εκδόσεις Καλειδοσκόπιο. Εκδοτικά διαμάντια γνώσεων, μέσα από τις ξεχωριστές και πρωτότυπες ιστορίες του συγγραφέα Γρηγόρη Χαλιακόπουλου κατέχουν σημαντική θέση στη βιβλιοθήκη μας.
https://www.fractalart.gr/to-fantasma-tis-vivliothikis/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου