Ένας άνθρωπος έχασε το δρόμο
που όλο και πιο λάθος γινόταν
είχε περάσει ο καιρός
και τότε είδε πως
εκεί που ήθελε απ' την αρχή να φτάσει
ήταν πολύ κοντά
Να πούμε, στο άλλο τετράγωνο, δηλαδή
Απέναντι όμως
Κι ανάμεσα περνούσε ένα τραίνο
που δε σταματούσε ποτέ
Το τραίνο με το οποίο τον φοβέριζαν
όταν ήταν παιδί
όμως αυτό το ονειρευόταν
Άρχισε να γελάει
Γελούσαν κι άλλοι
Μα εγώ που ξέρω από γέλιο
δεν ξεγελάστηκα.
Αγγελική Ελευθερίου (1940-2015), από τη συλλογή "Από τότε", Πλανόδιον, 1996

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου