Με το παρόν τολµηρό δοκίµιό του, ο Νίκος Παναγιωτόπουλος στοχεύει στο να καταστήσει λίγο πιο συνειδητή την αναγκαιότητα του ρόλου του διανοούµενου, εκτός από παραγωγού γνώσης, ως συν-διαµορφωτή των συνθηκών που θα επιτρέπουν να εξάγονται από τις αναλύσεις και πρακτικά συµπεράσµατα, συµπεράσµατα για «το τι πρέπει να γίνει» και «το πώς πρέπει να γίνει».
Πρόκειται για µια οξυδερκή παρέµβαση που υπαγορεύεται από την κοινωνιολογική παράδοση, σύµφωνα µε την οποία η υποχρέωση της αντικειµενικότητας, στην οποία οδηγεί κάθε επιστήµονα η επιστηµονική ηθική, είναι αυτός να αγωνιστεί για να διαχυθεί η επιστηµονική αλήθεια του κοινωνικού κόσµου, να κάνει ό,τι µπορεί για να αυξήσει τις πιθανότητες να ακουστεί.
Περιεχόµενα
- Το λυκόφως της ελληνικής διανόησης;
- Από τη χρεοκοπία των ταγών, στους influencers;
- Για έναν συλλογικό διανοούµενο
- Ενάντια στην πολιτική της αποπολιτικοποίησης
- Υστερόγραφο
- Παρεκβάσεις
O Νίκος Παναγιωτόπουλος είναι καθηγητής Κοινωνιολογίας του Τµήµατος Επικοινωνίας και ΜΜΕ του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστηµίου Αθηνών. Σπούδασε Κοινωνιολογία και Εθνολογία στη Γαλλία. Υπήρξε µαθητής και στη συνέχεια στενός συνεργάτης του Γάλλου κοινωνιολόγου Pierre Bourdieu (1930-2002), στο ίδρυµα του οποίου είναι σήµερα Αντιπρόεδρος. Ιππότης των Γραµµάτων και των Τεχνών της Γαλλικής ∆ηµοκρατίας, ο Νίκος Παναγιωτόπουλος έχει διδάξει σε πολλά πανεπιστήµια του εξωτερικού, είναι επιστηµονικός συνεργάτης ερευνητικών κέντρων και πανεπιστηµίων της Ελλάδας και του εξωτερικού, µέλος συντακτικών επιτροπών διεθνών επιστηµονικών περιοδικών και επιθεωρήσεων, και εκδότης και διευθυντής της ετήσιας τρίγλωσσης επιθεώρησης κοινωνικών ερευνών Κοινωνικές Επιστήµες (ΚΕ).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου