Γιάννης Ζαραμπούκας
«Το μουσείο της αθωότητας» του Ορχάν Παμούκ είναι αδιαμφισβήτητα το καλύτερο μυθιστόρημα του Τούρκου συγγραφέα. Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα που παρά τον μεγάλο όγκο σελίδων του, καταφέρνει και σε συγκινεί βαθιά, αφού μέσα από την ευαίσθητη, αμιγώς λυρική, αλλά και βαθιά ανθρώπινη ματιά του ο συγγραφέας με αφοπλιστική ειλικρίνεια αναδεικνύει την διαχρονική και ίσως και πιο αγνή ανάγκη του ανθρώπου.
[…] Η ζωή που ζω μου έχει μάθει ότι για τους πιο πολλούς από μας είναι πολύ σκληρό και οδυνηρό να θυμόμαστε τον Χρόνο, δηλαδή τη γραμμή του Αριστοτέλη που ενώνει τις στιγμές τις οποίες αυτός θεωρεί ότι είναι το «τώρα». Μας μελαγχολεί η προσπάθεια μας να φέρουμε μπροστά στα μάτια μας τη γραμμή που ενώνει τις στιγμές ή, όπως γίνεται στο μουσείο μας, τη γραμμή η οποία ενώνει τα αντικείμενα που περιέχουν τις στιγμές, επειδή μας θυμίζει το αναπόφευκτο τέλος της γραμμής, τον θάνατο, κι επειδή είναι οδυνηρό να συνειδητοποιούμε όσο περνούν τα χρόνια ότι η γραμμή -έτσι συμβαίνει τις περισσότερες φορές- δεν έχει δα και καμία σπουδαία σημασία. Αντίθετα, οι στιγμές τις οποίες αποκαλούμε τα «τώρα» μπορούν να μας δώσουν τόση ευτυχία που καμιά φορά μπορεί να κρατήσει κι έναν αιώνα…
Ο Τούρκος συγγραφέας και βραβευμένος με το Νόμπελ Λογοτεχνίας Ορχάν Παμούκ είναι ένας από τους αγαπημένους μου συγγραφείς. Έχοντας διαβάσει σχεδόν όλα του τα βιβλία που έχουν μεταφραστεί, περίμενα με τεράστια ανυπομονησία την επανέκδοση του μυθιστορήματος του «Το μουσείο της αθωότητας», που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα από τις εκδόσεις Πατάκη και με βρήκε κατά τη διάρκεια της άδειας μου, με αποτέλεσμα να το ρουφήξω κυριολεκτικά αφού το διάβασα σε λιγότερο από μία μέρα.
Στην παρούσα έκδοση έχει προστεθεί ένα επίμετρο, το οποίο υπογράφει ο ίδιος ο συγγραφέα. Η μετάφραση του μυθιστορήματος ανήκει στην κυρία Στέλλα Βρετού, η οποία άλλωστε είναι και η μεταφράστρια όλων του των βιβλίων στα ελληνικά!
Στην πόλη της Κωνσταντινούπολης την δεκαετία του 70, ο Ορχάν Παμούκ στήνει τον μυθιστορηματικό του μικρόκοσμο, στον οποίο πρωταγωνιστεί ο Κεμάλ, ο οποίος είναι και ο αφηγητής της ιστορίας. Πρόκειται για έναν πλούσιο νεαρό, γόνο μίας οικογένειας εργοστασιαρχών, ο οποίος αφού έχει ολοκληρώσει με επιτυχία τις σπουδές του στο εξωτερικό επανέρχεται στην γενέτειρα του, με σκοπό να αναλάβει τις οικογενειακές επιχειρήσεις, καθώς και να «τακτοποιήσει» τη ζωή του, κάνοντας έναν πετυχημένο γάμο με μία κοπέλα της τάξης τους, ακολουθώντας κατά γράμμα τις κοινωνικές επιταγές της εποχής του. Στο πρόσωπο της Σιμπέλ, μίας ιδιαίτερα όμορφης, πλούσιας, αλλά και καλλιεργημένης νεαρής Τουρκάλας, η οποία σπούδασε στη Σορβόννη, ο νεαρός Κεμάλ θα συναντήσει την κοπέλα που πληροί τις προδιαγραφές για να συνάψουν σχέσεις και να οδηγηθούν στον γάμο, δημιουργώντας μία πετυχημένη οικογένεια και γενικότερα ζωή.
Λίγο πριν αρραβωνιαστούν ωστόσο, κατά την επίσκεψη του σε μία ιδιαίτερα δημοφιλή μπουτίκ γυναικείων ρούχων και αξεσουάρ, με σκοπό να αγοράσει ένα δώρο στην αρραβωνιαστικιά του, ο Κεμάλ θα συναντήσει την Φισούν, μία πολύ μακρινή του ξαδέρφη, την οποία έχει να δει από τότε που εκείνη ήταν μικρό κορίτσι. Η τυχαία αυτή συνάντηση, συνάντηση φαινομενικά αθώα, θα έρθει για να ταράξει την ακύμαντη καθημερινότητα του και να γκρεμίσει κυριολεκτικά τη ζωή του από τη μία στιγμή, στην άλλη. Ανάμεσα στον Κεμάλ και την Φισούν θα αναπτυχθεί ένας σφοδρός έρωτας, ο οποίος θα επιφέρει ολέθριες συνέπιες…
https://tetragwno.gr/vivlio/to-moyseio-tis-athootitas-diavasame-to-kalytero-vivlio-toy-orchan-pamoyk
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου