Λίνα Κάσδαγλη, «Όνειρα»

 Μαύρα πουλιά παγιδευμένα
στα χρυσά δίχτυα των ονείρων
μέσα στον κήπο που για μένα
ξεθύμανε το άγιο του μύρο
και το τραγούδι των ωρών
για τον φευγάτο τον καιρό.

Της νύχτας πέφτει το μετάξι
μες στ’ αλαφροΐσκιωτα δωμάτια
το νέο κορίτσι έχει νυστάξει
και τ’ άστρα του ‘κλεισαν τα μάτια
κι ήρθανε τα όνειρα κοπάδι
για να στοιχειώσουν το σκοτάδι.

Κι είν’ όλα αυτά ένα παραμύθι
κανείς δεν ξέρει πώς τελειώνει
– με το κουκί με το ρεβίθι –
το τερερίζει το τριζόνι
μέσα στο σπίτι το κλειστό
που στ’ όνειρό μου αποζητώ.
~
από τη συλλογή Τα ποιήματα, εκδ. Άγρα, 2002

 

Η Λίνα Κάσδαγλη (Κόρινθος, 1921 - 2009) ήταν Ελληνίδα συγγραφέας, επιμελήτρια βιβλίων και μεταφράστρια. Ακολούθησε σπουδές φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και επίσης στο Γαλλικό Ινστιτούτο. Έγραψε κυρίως ποιήματα και μετέφρασε πολλά έργα ξένων λογοτεχνών. Έλαβε μέρος σε επιτροπές του υπουργείου Παιδείας για τη σύνταξη των σχολικών βιβλίων στην Ελλάδα. Ήταν παντρεμένη με τον συγγραφέα Εμμανουήλ Κάσδαγλη. Η εμφάνισή της στα γράμματα έγινε με τη μετάφραση ενός ποιήματος του Γάλλου ποιητή Σαρλ Πεγκί στη Νέα Εστία, το 1943. Την ίδια περίοδο είχε ήδη δραστηριοποιηθεί στο περιοδικό Η Διάπλαση των Παίδων, στο οποίο έγραφε με το ψευδώνυμο "Ροζελάντια". Ακολούθησε η κυκλοφορία της πρώτης της ποιητικής συλλογής, το 1952 με τίτλο "Ηλιοτρόπια". Υπήρξε υπεύθυνη της έκδοσης του περιοδικού Η Οδηγός (1956-1973) από το Σώμα Ελληνίδων Οδηγών, όπου υπέγραφε με το όνομα "Θεία Νεραντζούλα". Αντιτάχθηκε στη χούντα του 1967, εκδηλώνοντας τη διαμαρτυρία της σε κείμενο που συνυπέγραψαν το 1969 άλλοι 17 συγγραφείς. Έλαβε επίσης μέρος στο πρώτο αντιστασιακό βιβλίο, που δημοσιεύτηκε το 1970 με τίτλο "Δεκαοκτώ κείμενα".