Ο ζωγράφος-γλύπτης-επαγγελματίας φωτογράφος-ποιητής-βραβευμένος της Ακαδημίας Αθηνών διηγηματογράφος Γιώργος Κασαπίδης, στο έβδομο βιβλίο του επιχειρεί να αγγίξει το μεταφυσικό τής απειθάρχητης διάνοιας, συνομιλεί με το υπερφυσικό της παραβίασης των φυσικών νόμων, παραδίδεται στον αιφνιδιασμό του παράλογου όπου αίρεται ο σκοπός της ανθρώπινης ύπαρξης. Επισκέπτεται τους εις Άδην διαβιούντες, βαδίζει επί των υδάτων, ίπτατε υπέρ των νεφών, ρίπτεται στο κενό από τον τετρακοσιοστό όροφο ενός ουρανοξύστη, πολτοποιείται από τις ρόδες μιας αμαξοστοιχίας διερχόμενης εκ Δράμας, που όμως η αυθαιρεσία της γραφής του τού επιτρέπει με ένα επιδέξιο λάκτισμα, ως έτερο κινηματογραφικό καρτούν, να ανακτήσει πάραυτα τόσο τις αισθήσεις του όσο και το αρχικό σχήμα της ύπαρξής του! Διόλου εύκολο εγχείρημα που προϋποθέτει τόλμη, σαρκασμό, κυρίως αυτοσαρκασμό, γενναιότητα έως αποκοτιάς. Που, από την άλλη, απαιτεί μέτρο αντίστασης, δεξιοτεχνική σχοινοβασία, εμπνευσμένη μυθοπλασία, τελετουργική οικονομία, απαλλαγή από περιττές κουραστικές παρενθέσεις. . Ο αμετακίνητος βόρειος Γιώργος Κασαπίδης, στα δεκαεννέα διηγήματα της συλλογής, συν ένα γρίφος που καλείται ο αναγνώστης να λύσει το φθαρμένο πλέον τέχνασμα, συναλλάσσεται με τους συντοπίτες του: Χαρούλα, Βασίλη Τσιαμπούση, Αλέξανδρο Αραμπατζή, πάντα με την Χαρούλα. Καλεί -με τον τρόπο του ποιητή Κυριάκου Συφιλτζόγλου- τον Τσε να πιούν καφέ στην κεντρική πλατεία της πόλης του, παραμορφώνει την ήδη θρυμματισμένη ζωή του αντάμα με τον σκύλο κάποιας Ελπίδας σε καθρέφτη του Μπόρχες, προσφέροντάς μας ένα από τα πλέον ενδιαφέροντα διηγήματα της συλλογής. Επισκέπτεται επιφανείς «φίλους» του στις ιδιαίτερες πατρίδες τους ή τους ανασύρει μέσα από τις σελίδες των βιβλίων τους: Ηράκλειτο, Λυσία, Πετρόπουλο, Άλκη Αλκαίο, Γ. Μαρκόπουλο, Ντοστογιέφσκι, Μπρεχτ, Πόε, Σουίφτ. Τζέιμς Τζόυς, Όσκαρ Ουάιλντ, κατά πως επιδιώκει να ταυτίσει τα πάθη τους με τα δικά του πάθη. Οι γεωγραφικοί τόποι των αέναων ελληνικών μετακινήσεών του: η Δράμα, η Καβάλα, η Θεσσαλονίκη, η Αθήνα, η Κορώνεια, το Κάτω Νευροκόπι, το δάσος της Καστανιάς, πάντα η Δράμα και η ποδοσφαιρική της ΔΟΞΑ. Οι αντίστοιχες πολυάριθμες μετακινήσεις του εκτός συνόρων υπαγορεύονται από τον βαθμό της αυθαιρεσίας των μύθων του, . Κλείνοντας την αναγνωστική μου είσπραξη, θέλω να υπογραμμίσω το δώρο που ο Γ. Κασαπίδης προσφέρει στους αναγνώστες του μέσω του συνταξιδιώτη του της θέσης 34, ο οποίος τον βεβαιεί ότι «Φτιάχνει καλό καφέ ο Μπάμπης». Την ώρα που ο ίδιος ο συγγραφέας επαναλαμβάνει για πολλοστή φορά «το ρητό που αντιπροσωπεύει την προσωπική του φιλοσοφία, ότι για όλα τα φυσικά φαινόμενα φταίει η ταχύτητα που ανεβάζει το άγχος των θλιμμένων ενοίκων κυρίως στα τελευταία πατώματα».
απο το facebook
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου