Πάντα επιστρέφουμε στις ίδιες ιστορίες, στα ίδια τραγούδια, στην ίδια διαδρομή. Απ’ τον ουρανό της Μαδρίτης ως τα προσφυγικά παραπήγματα και απ’ το Βελιγράδι ως την άκρη του κόσμου. Ακολουθώντας το κόκκινο νήμα της μνήμης, αναζητώντας τα ίχνη μιας παλιάς ουτοπίας. Βαδίζοντας στον δρόμο της ποίησης χτίζουμε στίχο στίχο τον δικό μας κόσμο. Έστω κι αν στον αιώνα των ξένων αργεί να ξημερώσει.
Ο Νίκος Σουβατζής γεννήθηκε
στο Βερολίνο το 1977. Είναι απόφοιτος του τμήματος Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και
Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ασχολείται με την πεζογραφία και την
ποίηση. Έχει εκδώσει μια συλλογή διηγημάτων με τίτλο Αναχώρηση και τις ποιητικές
συλλογές Χειμερινή ισημερία και Ανατολική περίπολος.
Ένα
βράδυ άνοιξα τη ντουλάπα,
φόρεσα τα παλιά μου ρούχα
που είχα καταχωνιάσει
στο τελευταίο ράφι
και αποκοιμήθηκα
με τα αφελή νεανικά μου ποιήματα
στο προσκεφάλι
Τώρα πια
τίποτα
δεν μπορεί να με πληγώσει
Ο μόνος μου φόβος
είναι μην πνίξουν τη φωνή μου
https://www.katiousa.gr/logotechnia/poiisi/nikos-souvatzis-ston-aiona-ton-ksenon/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου