1917: Η χρονιά που άλλαξε τον κόσμο Επιμέλεια: Άννα Μαχαιρά, Λάμπρος Α. Φλιτούρης

ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΟΥ ΕΚΔΟΤΗ 

Το 1917 υπήρξε μια χρονιά-σταθμός που σφράγισε την παγκόσμια ιστορία: η Ρωσική Επανάσταση υπό το φως των επιδιώξεών της και στη σκιά της υλοποίησής τους, οι πολλαπλοί κοινωνικοί μετασχηματισμοί που υπέθαλπε ο Μεγάλος Πόλεμος, η πολιτιστική διείσδυση που συνόδευσε την πολεμική εμπλοκή των Ηνωμένων Πολιτειών στην Ευρώπη, οι εθνικές ανακατατάξεις στα Βαλκάνια. Στον παρόντα τόμο

ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ ΤΕΧΝΗΣ ΣΤΗ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗ VILLA ΡΟΔΟΠΗ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΥ

25η ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΣ ΣΤΟΝ ΚΗΠΟ - Μια σερενάτα για δύο νησιά!!

 

Την Κυριακή 10 Αυγούστου 2025, ώρα 8.30 μ.μ. στην Σύγχρονη Πινακοθήκη Villa ΡΟΔΟΠΗ στο Αργοστόλι της Κεφαλονιάς θα εγκαινιαστεί εικαστική έκθεση του ζωγράφου, ποιητή, θεωρητικού της τέχνης Κώστα Ευαγγελάτου, με τίτλο: "Διαχρονικές Συνάφειες". Η ενότητα των έργων επικεντρώνεται σε μορφές και φιγούρες βυρωνικών ηρώων νεορομαντικού χαρακτήρα. Διειδυτικά βλέμματα, αναδυομένες μορφές, συμβολικές συνθέσεις ποιητικής και αρχαικής έμπνευσης με μοντερνιστική αποκρυστάλλωση.

ΙΖΑΜΠΕΛ ΑΛΙΕΝΤΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΜΙΛΙΑ ΝΤΕΛ ΒΑΓΙΕ, μετάφραση: Δέσποινα Δρακάκη, Εκδ. Ψυχογιός

Το νέο μυθιστόρημα της Ιζαμπέλ Αλιέντε κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδ. Ψυχογιός, σε μετάφραση Δέσποινας Δρακάκη. Πρόκειται για ένα συναρπαστικό ταξίδι αυτογνωσίας, ιστορίας και θάρρους, με φόντο τη φλεγόμενη Λατινική Αμερική του 19ου αιώνα. Γεννημένη στα 1866, από μητέρα μοναχή και πατέρα έναν χιλιανό αριστοκράτη, η Εμίλια ντελ Βάγιε Κλάρο, μια ηρωίδα έντονα ανθρώπινη και

Λογοτεχνία που δεν απαρνείται την εποχή της (του Παναγιώτη Λύγουρη)

Το μυθιστόρημα Απάρνηση (2025) αποτελεί την πιο πρόσφατη ψηφίδα στο έργο του πολυσχιδούς Άρη Μαραγκόπουλου (θυμίζω, πέρα από την πεζογραφία, τις μεταφράσεις, τις μελέτες για τον Τζόις, τα θεωρητικά δοκίμια και τις κριτικές παρεμβάσεις, την εκδοτική δραστηριότητα) και ολοκληρώνει την «Τριλογία των Κολυμπητών», που εγκαινιάστηκε με το Φλλσστ, φλλσστ, φλλλσσστ (2020) και συνεχίστηκε με το Ω! Τι

Αντιμέτωποι με τον Πόνο των Άλλων, Susan Sontag

Το βιβλίο "Αντιμέτωποι με τον πόνο των άλλων" είναι ένα δοκίμιο της Σούζαν Σόνταγκ, μεταφρασμένο από την Χριστίνα Παπαδοπούλου από τις εκδόσεις Gutenberg. Το έργο αυτό εξετάζει τον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε και αντιμετωπίζουμε τον πόνο των άλλων, ιδιαίτερα μέσα από την οπτική των φωτογραφιών πολέμου και των μέσων ενημέρωσης. 

Χρίστος Ζαφείρης «Η Θεσσαλονίκη του 20ου αιώνα», Ιστορία, Κοινωνία, Μνημεία, Μουσεία, Τοπόσημα της σύγχρονης πόλης, εκδ. Επίκεντρο, σελ. 280

Ο 20ός είναι ο πιο συναρπαστικός αιώνας της νεότερης Θεσσαλονίκης. Στη διάρκειά του έγιναν ιστορικές αλλαγές και μεγάλες μεταμορφώσεις της πόλης, και σημειώθηκαν σημαντικά γεγονότα, που τον διαφοροποιούν από τους 23 αιώνες της ιστορίας της. Στόχος του βιβλίου είναι να παρουσιάσει συνοπτικά την πολύπτυχη πορεία και παρουσία της Θεσσαλονίκης στον 20ό αιώνα (ιστορική, οικιστική,

11ο Διεθνές Λογοτεχνικό Φεστιβάλ Τήνου

Το 11ο Διεθνές Λογοτεχνικό Φεστιβάλ Τήνου με 15 συγγραφείς από 6 χώρες θα διεξαχθεί στη Χώρα, τον Τριπόταμο και τον Αρνάδο της Τήνου στις 24, 25 και 26 Ιουλίου. Σε εποχές δύσκολες ο πολιτισμός είναι ζωτικός παράγοντας για την κοινωνική συνοχή. Τα δέκα μέχρι σήμερα διεθνή λογοτεχνικά

Ανδρέας Μήτσου «Δυο παράξενα πλάσματα», εκδ. Καστανιώτη, σελ. 216

Ανάμεσα στα πτώματα μεταναστών, ναυαγών σε ερημική παραλία της Νισύρου, κοντά στο μεγάλο ηφαίστειο, βρέθηκε αναίσθητο ένα κοριτσάκι έξι χρονών. Φώναζε και αναζητούσε απεγνωσμένα τον αγαπημένο φίλο της. Μια στρουθοκάμηλο. Αρκετή ώρα αργότερα, ξαπλωμένη στη μαύρη άμμο, αφηγείται την περιπέτειά της. Μιλούσε με φωνή γεροντική, εξιστορώντας πράγματα αφύσικα. Οι

ΤΟ ΔΕΡΜΑΤΑΔΙΚΟ-του Γιώργου Κοζία

(Μπρεχτικό παράδοξο)

Η ελευθερία είναι σαν ένα μουλαρίσιο τομάρι.

ΑΡΙΑΝ ΜΝΟΥΣΚΙΝ

Σ’ αυτόν τον κόσμο που ιστόρησε ο γέρο Ευριπίδης

κτίστης δραμάτων και ταβερνιάρης λέξεων

Στον κόσμο που γδέρνει, κηδεύει και στενάζει

Χλευάζοντας έστησα το μουλαρίσιο τομάρι

Μια νουάρ μετα-αλήθεια για την υπόθεση Πολκ

Γιώργος Λαουτάρης

Μια ενδιαφέρουσα διασταύρωση του ιστορικού υλικού με τη δημιουργική μυθοπλασία εκτυλίσσεται στις σελίδες του νέου μυθιστορήματος του Δημήτρη Ψαθόπουλου, Άγνωστες λέξεις, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κέδρος. Μια γνωστή ιστορία, η δολοφονία του Αμερικανού δημοσιογράφου Τζορτζ Πολκ τον Μάιο του 1948 στη Θεσσαλονίκη, που παραμένει μέχρι σήμερα ανεξιχνίαστη, αποτελεί τον καμβά για μια πρωτότυπη μέχρι σήμερα εκδοχή των γεγονότων.

Άρης Αλεξάνδρου, Δάκρυ χαράς

Όπως μια νύχτα του Αυγούστου που περπατάς στους κεντρικούς
φωταγωγημένους δρόμους
κι ακούγοντας ν’ ανοίγει ένα παντζούρι στο τελευταίο πάτωμα
σηκώνεις το κεφάλι κι αντικρύζεις τον ουρανό να γαλαζώνει

Ομαδική έκθεση ζωγραφικής «Ιούλιος, μα όχι καλοκαίρι» στην ART ARK GALLERY της Νάξου, 16-30 Ιουλίου 2025

Οι εικαστικοί Εύα Μελά, Ουρανία Βολονάκη και Νατάσα Κοντούλη συναντιούνται στην ART ARK GALLERY στο Κάστρου της Νάξου. Η έκθεσή τους με τίτλο «Ιούλιος, μα όχι καλοκαίρι» έρχεται προβάλλοντας το λίγο και το πολύ, το γνωστό αλλά και το άγνωστο που όμως μας έχει γίνει συνήθεια.
Στην καρδιά του καλοκαιριού ζει κάπου μέσα μας και ο χειμώνας. Ένας ανοιχτός διάλογος με τον θεατή είναι ο σκοπός. Όλοι μας αντιλαμβανόμαστε αυτά που συμβαίνουν. Δεν θέλουμε πάντα να τα

Εγγονόπουλος-Θεόφιλος : Χαιρετισμός για έναν ήρωα (της Έφης Κατσουρού)

Ο ποιητικός χώρος του Εγγονόπουλου, από το Μην ομιλείτε εις τον οδηγό (1938), μέχρι την Κοιλάδα με του ροδώνες (1978) και από τα πεζά του κείμενα μέχρι τους πίνακές του, οργανώνεται από μία προσωπική μυθολογία, ένα κοσμοείδωλο πλαισιωμένο από τους ήρωές του, τα τοπία και τις αρχετυπικές μορφές, μέσα στο οποίο κινείται και ιδανικά σε κάθε ξεχωριστή έκφρασή του επεκτείνει, αποκαλύπτοντας μία νέα απόχρωσή του. Με το μέχρι σήμερα ανέκδοτο, A revoir: Theophilos, που έφερε στο φως η

Αργύρης Χιόνης, Οδός

Γύρευε ένα κλειδί
χρυσό,
βρήκ’ ένα μπρούτζινο.
Είπε,
δεν έχει σημασία,
αρκεί ν’ ανοίγει η πόρτα·
Κι η πόρτα άνοιξε,
ο κήπος όμως
ήταν μαραμένος.

*Από την ενότητα “Παραλλαγές πάνω στο ‘Ναι’ στο ‘Όχι’” της συλλογής “Απόπειρες φωτός” (1966).

Victor Hugo – Οι Άθλιοι

ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΟΥ ΕΚΔΟΤΗ

Μια συγκλονιστική καταγγελία για τη φτώχεια και την κοινωνική αδικία, αλλά και ένας ύμνος στη δύναμη της αγάπης και της ανθρωπιάς. Μέσα από τις περιπέτειες του περίφημου Γιάννη Αγιάννη, ο Ουγκό περιγράφει τη Γαλλία των εξαθλιωμένων και των εξεγέρσεων. Ένα από τα αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας στην πλήρη εκδοχή του.

Κ. Δαρδανός, 7 Ιουλίου 2025

«Μια δαντική κάθοδος στον θρήνο, ένας ύμνος στη γυναικεία ψυχή»

Γράφει η Γιούλη Τσακάλου

 Θωμάς Κοροβίνης, «Σταυροί στο ακροθαλάσσι», Εκδόσεις Άγρα, 2024 

 Υπάρχουν βιβλία που διαβάζονται. Και υπάρχουν βιβλία που μπαίνουν από την ανάσα και φωλιάζουν στην καρδιά. Το Σταυροί στο ακροθαλάσσι του Θωμά Κοροβίνη ανήκει στη δεύτερη κατηγορία. Είναι ένα αφήγημα-μαρτυρία, μια εξομολόγηση σε δύο φωνές, μια δαντική κάθοδος στον θρήνο, και

Αγγελική Σιδηρά (1938-2025), Τρία ποιήματα

Κυριακές

Ώρες
επίφοβες
που σκάβουν
διόδους
κι ορμάν
οι μνήμες

«Η κεφαλή του Τσάτσγουερθ» της Κωνσταντίας Σωτηρίου και τα θύματα του ταξικού διαχωρισμού

Γράφει η Αγγελική Σπηλιοπούλου

 Κωνσταντία Σωτηρίου «Η κεφαλή του Τσάτσγουερθ», εκδ. Πατάκη

“Στο στερνό του ήλιου προσεύχομαι το φως, όσοι θα ‘ρθουνε του αφέντη εκδικητές, να ξεπληρώσουν και τον δικό μου φόνο στους εχθρούς μου, που σκότωσαν μια σκλάβα, εύκολη πράξη.” Στην προμετωπίδα του βιβλίου βρίσκουμε αυτό το απόσπασμα από τον Αγαμέμνονα του Αισχύλου

Υπο Γραφή | Ποίηση ως εξορία, ως γλώσσα, ως εαυτός

Γράφει η  Δήμητρα Ντζαδήμα

 Μαχμούντ Νταρουίς – “Δεν μου ανήκω” , εκδόσεις Καστανιώτη

Σε μια εποχή που η ποίηση συχνά απογυμνώνεται από το πολιτικό της φορτίο, ο Μαχμούντ Νταρουίς έρχεται – μέσα από την ανθολογία «Δεν μου ανήκω» – να αποδείξει πως το ποίημα δεν είναι απλώς αισθητικό κατασκεύασμα, αλλά ένας τόπος αντίστασης, ένα ηθικό πεδίο που αρνείται να αποδεχθεί τον θάνατο της ελπίδας.

Brion Gysin, Πέντε Κείμενα, μτφρ. Χ. Αγγελακόπουλος, εκδ. Bibliotheque 2019

Ο άνθρωπος ρίχνει φως στον Εσωτερικό του Εαυτό χρησιμοποιώντας λέξεις. Δεν βλέπει ο καθένας τη διαφορά ανάμεσα στο πράσινο και το γαλάζιο, όμως δύναται ν' ακούσει τη διαφορά, ν' ακούσει τη λέξη. Η λέξη συντάσσει την Εικόνα. Μία δραστική λέξη, κάποτε, συνέταξε μία ξεχωριστή, δραστική εικόνα. Λέμε Θεός, σήμερα. Καμία ξεχωριστή, δραστική εικόνα δεν ανακαλείται.

«Γράμματα στην Παναγία», του Κυριάκου Χαρίτου

Αλέξανδρος Στεργιόπουλος

Τα λόγια που με ενδιαφέρουν τα «τσακίζω», τα κάνω σελιδοδείκτες, οδοδείκτες, ανεμοδείκτες, φάρους και αστέρια για χαμένους μάγους. Κι αν με πονούν, κι αν με χαϊδεύουν, κι αν με αγκαλιάζουν, για έναν λόγο υπάρχουν, για μένα και για όσους θέλουν να υπάρχουν. Σήμερα κανείς δεν γράφει λόγια, μόνο εικόνες φιλτραρισμένες, επεξεργασμένες και με εικονίδια, emoji, φορτωμένες. Η έμπνευση, η

Γεράσιμος Λυκιαρδόπουλος, Σαν ένα κύμα

Σαν ένα κύμα θα 'ρτει. Ή σαν το ξαφνικό φως που αστράφτει
στον ορίζοντα -φανάρι που δεν το 'δειχναν οι χάρτες.
Σαν ένα κύμα. Πάνω στα λάδια και τα γράσσα, πάνω στα
μαύρα κουρασμένα σίδερα.
Σαν ένα κύμα. Στα βρώμικα, κρυφά φορτία. Στα σκοτεινά και φοβισμένα αμπάρια.
Σαν ένα κύμα θα'ρτει -μα εσύ πορεία μην αλλάξεις.
Δώσε το στίγμα κι ετοιμάσου μια για πάντα να ξυπνήσεις.

*Από τη συλλογή “Νόστιμον ήμαρ”, 1988.