Ο πρίγκηπας
Μητέρα τι ωραία χόρτα που είναι τα
μαλλιά σου
Νίκος Καρούζος
Όταν ήμουνα παιδάκι έχωνα το χέρι μου
στις πυκνές συστάδες των μαλλιών σου μητέρα
κι έδιωχνα τα ενοχλητικά μυγάκια
κι ό τι άλλο πετούσε γύρω τους
κυρίως τα βράδια του καλοκαιριού
Με την άκρη του ματιού σου
μου χαμογελούσες
και κάτι σα λάμψη αστεριού με τύλιγε
εγώ ήμουν ο πρίγκηπάς σου
Η φωνή σου μες την ησυχία της νύχτας
έφτανε στ' αυτιά μου
σα γυάλινος μελωδός
και με το φως το νυχτερινό
να μας φωτίζει
πίστευα πως είμασταν στον παράδεισο
Μητέρα ύστερα από τόσα χρόνια
πες μου κι ας έχεις πεθάνει
πες μου κι ας είχα για χρόνια να
σου μιλήσω
γιατί σε βλέπω στον ύπνο μου
με ξυρισμένο το ωραίο κεφάλι σου
αλλά νοιώθω πάντα την ίδια μέθη
όπως τότε που είχες τα μαύρα
μαλλιά σου ;
Ζ . Κ .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου