Τη θαυμάζει και την ποθεί από το πρώτο έως το τελευταίο λεπτό της βραδίας. Γιορτάζει τις εργασίμες, θλίβεται τις αργίες και, τον καιρό των αδείων, μακριά της, υποφέρει. Στις ρανίδες τπυ ιδρώτα της βλέπει γιορτινά λαμπιόνια στων μαλλίων της ο τίναγμα, στιγμές του οργασμού της. Η ώρα του θανάτου του εύχεται να τον βρεί μέσα στην αγκαλία της πλήρη ηδονών. Άλλοτε τη φαντάζεταθ ως πόρνη, άλλωτε ως θεά, και τότε ιερουργεί στα μύρα του κορμίου της ενώ, την ίδια στιγμή, φράνηση, η ζήλεια και η προσδοκία παίζουν μαζί του επικίνδυνα παιχνίδια. Τι στ' αλήθεια συμβαίνει σε τούτο το εργοστάσιο;Ποια είναι η μυστηριώδης γυναίκα που, για χάρη της, εικόνες, μεθυστικλα αρώματα, γεύσεις, λαγνεία και μύθοι, μετατρέπονται σε ένα μοναδικό αφιόνι;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου