Το «Λέω παραμύθια να ξορκίσω το κακό…» του Λέων Α. Ναρ είναι ένα βιβλίο που κινείται ανάμεσα στη βιογραφία και την προσωπική σκιαγράφηση ενός καλλιτέχνη.
Ο Μάλαμας αναδύεται όχι ως στατικό πορτρέτο, αλλά ως ζωντανός ρυθμός. Ο Ναρ στις σελίδες του βιβλίου του, όπως έκανε άλλωστε και με τον Θανάση, καταφέρνει να συλλάβει τη διακριτική μελαγχολία, το υπόγειο χιούμορ και τη σιωπηλή οργή που συχνά διαπερνούν τους στίχους του τραγουδοποιού. Οι λέξεις ρέουν και δημιουργούν έναν μικρό κύκλο οικειότητας. Χωρίς να διολισθαίνει σε αγιογραφία, κάτι που για μενα ήταν πολύ σημαντικό, ο συγγραφέας κρατά μια απόσταση που επιτρέπει στον αναγνώστη να ακούσει τη φωνή του Μάλαμα σχεδόν ατόφια, σαν να την ανακαλύπτει για πρώτη φορά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου