Α
Η οργή δεν αρκεί
αν την έχεις στη μέσα τσέπη του σακακιού σου .
*
Δεν εξισώνεται το χθες με το σήμερα
*
Άχρηστο το φιλί στην προδοσία
και τα αργύρια ας δοθούνε στους ζητιάνους.
*
Έτσι κι αλλιώς οι αφανείς είναι αόρατοι
και δεν υπάρχει το κατάστιχο που θα τους μνημονεύει.
*
Δεν φταίει το ξυπνητήρι για τον ρόλο του
ούτε ο κόκορας που μας ξυπνάει από την μουριά.
Β
Σύρριζος πόθος
σύρριζη εμμονή.
Αποφασιστικός διακόπτης.
*
Κάβαλοι δαίμονες σκληροί
του κύκλου του Διονύσου.
Υβριστές , πανούργοι, απατεώνες, λωποδύτες,
για τον Αριστοφάνη είναι Κάβαλοι.
*
Οι Κάβαλοι λοιπόν στην εξουσία
καβάλα στου λαού τις πλάτες.
Οι ψηφοφόροι είναι πελάτες
στους ζωοκλέφτες απελάτες.
Γ
Λέξεις ξερά δαμάσκηνα ,
δαμασκηνά σπαθιά Σαρακηνών.
*
Σαράκι μνήμης και μυαλού,
σαρακινό σπαθί του Σαλαδίνου.
*
Άρτεμης η Κελαδεινή
κι εγώ δεν ήμουνα ακόλουθός της,
μα ούτε Σαλαδίνος με δαμασκηνό σπαθί.
Δ
Ο ύπουλος τριχοφάγος
ξεχέρσωσε δάσος
στο πίσω μέρος του κεφαλιού μου.
*
Ανώνυμος σαλός που περιφέρεται
σε αλλιώς μοναξιές.
*
Δεν ήμουν Σιμούν ,
δεν υπάρχει νηνεμία στον Ιερεμία.
*
Η ασπίδα μου κόντρα
στα βέλη του βέβηλου,
αλλά τα βιβλία σε χειμερία νάρκη.
*
Κάνει πως δεν με ξέρει
η ποιήτρια Κλεοβουλίνη,
κόρη του σοφού Κλεόβουλου.
Ε
Αυτή την ώρα υπάρχω,
δεν ξέρω όμως για μετά,
μπορεί να με καταπιεί η Χάρυβδη
ή να με απαγάγει ο λήσταρχος Μπίμπιζας
*
Ο ήλιος με τις πυτζάμες του,
δεν βγαίνει έξω ή έστω στο μπαλκόνι του.
Έτσι λοιπόν κι εγώ κάθομαι μέσα
με το αίμα μου τρένο σε μακρινή διαδρομή.
*
Υπηρετώ την ποίηση ,
δεν είμαι όμως δούλος στην Ομφάλη.
Ο σύγχρονος Άμυκος με προκαλεί
στην πυγμαχία της ποίησης.
Ξέρω ότι τον αρχαίο πρόγονό του
τον ξέκανε στην πυγμαχία ο Πολυδεύκης.
*
Το βλέμμα μου είναι καθαρό
κι εργάζομαι σε τούτο το φυτώριο της ποίησης,
όχι για να κερδίσω κάτι,
αφού πληρώνω για να φωτογραφηθώ μαζί της.
Ζ
Ο Κρέων κάθε εξουσίας
αφήνει άταφες ψυχές.
*
Ο Κρέων κρίνει
και μαραίνει κρίνους.
Ο Κρέων απειλεί ,
ο Κρέων το αλαζονικό λειρί.
*
Εμένα που με λένε Κρινιάδη,
μαζεύω κράνια στο χωράφι μας
στην Γέφυρα του Θόλου
και κανένας Κρέων δεν μπορεί
να ξεριζώσει ή να μαράνει τα δικά μου κρίνα.
Σημ. Κρινιάδης , όνομα από Αλκίφρονος Επιστολαί.
Η
Αλλάζει θέση συνεχώς ο ίσκιος της ελπίδας.
*
Ιερός Λόχος ελπίδων
που χάνεται στο πεδίο της μάχης.
*
Και έρχεσαι στην αγορά και βλέπεις
ότι φοράει κάποιος άλλος
το ποίημα-πουλόβερ που έχεις πλέξει.
Και όπως λέει και ο Άσκυλτος ,
καθένας αγαπάει το δικό του
κι ας είναι ένας παλιός χιτώνας.
Σημ. Άσκυλτος, όνομα από το Σατυρικόν του Πετρώνιου.
Θ
Υπάρχουνε ορίζοντες ανεξιχνίαστοι,
όπου έχουνε κρύψει τα εμβόλιά τους,
που με αυτά θα προσπαθήσουνε να σε υποδουλώσουν.
*
Με λίγη προσευχή μπορεί να σου δοθεί
ένα γραμμάριο Αγίου Πνεύματος
για να διακρίνεις
τι κρύβει η προσφορά τους.
Ι
Υπάρχουν Άϊχμαν ανάμεσά μας.
Μπορεί ένα φεγγάρι να μας καρφιτσώσουν.
Και ύστερα θα ξεψυχήσουν τα φεγγάρια
κι απ’ τις ψυχές θα βγάλουν λίπος.
*
Από την μια μεριά τα οστά
κι από την άλλη τα ποσοστά τους.
*
Και μη ξεχνάς ότι ανά πάσα στιγμή
το σπίτι σου ίσως περικυκλώσουν με σφραγίδες.
Κ
Οι καβαλάρηδες
κι ο Ιωάννης ο αγαπημένος,
ο μόνος απ’ τους μαθητές
που έμεινε κάτω απ’ τον Σταυρό.
*
Και μη τους εξαδάκτυλους ξεχνάτε,
που περιμένουν με λαχτάρα
σαν άχυρο στην πρέσα να σας συμπιέσουν.
Λ
Βιάζονται να εκτονωθούν,
έτοιμα τα γεράκια για να βγάλουν μάτια.
*
Μας θέλουν δίχως δέντρα
και στο μυαλό μας
το πέτρινο σκοτάδι τους σφηνώνουν.
*
Σαν πελαργούς μας θέλουν,
στο ένα μας το πόδι να στεκόμαστε.
*
Πολυβολεία μνήμης γκρεμίζουν με μπαζούκας
και τα αεροπλάνα τους
βρωμίζουν συνεχώς τον ουρανό μας.
*
Έχουν ξηλώσει και πατρίδα και θρησκεία.
Κλωτσούν το δίκαιο σαν τόπι.
Παρόν και μέλλον βαλτοτόπι.
*
Σκόρπια μυαλά και αλωνίζουν οι σκορπιοί.
Κερδίζουν με μικρόβια
αλλά ο μύθος τους στενός, δεν μας χωράει.
*
Θέλουν να βάλουν μάσκα στον Διονύσιο Σολωμό,
όμως εγώ
από το πιο ψηλό ταμπούρι του ποιήματός μου ,
θα τους πολεμήσω.
Μ
Μας απειλούν αυτοί που δεν έβαλαν στην φλέβα τους
το απρόσωπο – μασκοφόρο δηλητήριο.
*
Σας αρέσει ο φόβος μας,
όμως εμείς θα σας προσφέρουμε
τα ψέματά σας στο τηγάνι.
Ν
Τόσες δενδροφυτεύσεις μάταιες.
Αν ξεριζώσεις την σιωπή
θα βρεις του πόνου πέτρα.
Γεια σου Ιζιντόρ Ντυκάς, αγαπημένε ποιητή
που για ένα χρόνο ήσουν με το ψευδώνυμο
Κόμης του Λωτρεαμόν
και ύστερα εξαφανίστηκες αθόρυβα και ανεξήγητα
στα είκοσι τρία σου χρόνια,
όπως ο Μαλντορόρ εξαφανίζεται
μέσα από τα άσματά του.
Έτσι και μας θέλουν να μας εξαφανίσουν ,
σβήνοντας τον πυρσό της θέλησής μας.
Ξ
Δεν δίνετε καρπό στον λαό,
την αρχηγία μόνον σκέφτεστε.
Γι’ αυτό θα ξεραθούν τα κόμματά σας,
σαν την συκιά , όπως το θέλησε ο Ιησούς.
*
Μαζί χορεύουν οι αλήθειες και τα ψέματά σας.
Στην όποια δύναμή σας μέσα δεν υπάρχει ο σφυγμός της ευφυϊας
που θα νικήσει τον δεδηλωμένο εχθρό της κοινωνίας.
Φαίνεται να ναι ένας αλλά είναι Λεγεώνα.
*
Προλέγουν τα κακά που θα μας συμβούν.
Όλα τα ξέρουν, αφού οι ίδιοι τα δημιουργούν.
Σαν πέντε δάχτυλα ενωθείτε σε γροθιά,
αν θέλετε να μεταμορφωθείτε.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ
8-31/5/2023
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου