Εύα Νικολαΐδου
Η νέα ποιητική συλλογή του Παντελή Μπουκάλα κυκλοφορεί από
την «Αγρα» περιλαμβάνοντας εννέα ποιήματα για τον Γιαννούλη Χαλεπά, τον Θεόφιλο
και τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη
Με τα εννέα ποιήματα «Τρεις επί τρία» του Παντελή Μπουκάλα (εκδόσεις Αγρα) γινόμαστε μικροί
ναυτίλοι. Χωρίς σοβαροφάνεια, διδακτισμό και ωραιοποίηση αναστηλώνει την «Αγία Τριάδα» Χαλεπά, Θεόφιλο, Παπαδιαμάντη, υμνώντας τη μορφή τους μέσα από εννέα ποιήματα. Μας βαφτίζει στα άγια νερά του ταλέντου και της γνώσης του.Γράφει για τον Χαλεπά:
Εβγαζα στη βοσκή τα λιγότερα αρνάκια μου και έβρισκε τότε η
ψυχή γαλήνιο τον τόπο της. Τα κλείδωνα στο σπίτι τα φαρμάκια μου και στο βουνό
αρμόνιζε η καρδιά τον τρόπο της.
Αρνάκι του θεού κι εγώ, πρόβατο αθώο, μιλούσα στα χορτάρια,
στα λουλούδια, στα πουλιά. Και μου αποκρίνονταν. Το ψωμοτύρι στον ντορβά που
είχα να τρώω, έμεινε απείραχτο. Χόρταινα φιλιά. Αφθονα μου δίνονταν…
Για τον λαϊκό ζωγράφο Θεόφιλο είχε γράψει ο Οδυσσέας Ελύτης
ότι είναι ο ζωντανός σύνδεσμος που μας ενώνει με την πιο αυθεντική πλευρά του
αγνοημένου εαυτού μας. Ντυνόταν τσολιάς δηλαδή με την εθνική μας ενδυμασία και
τα θέματά του ήταν κυρίως από την Ελληνική Επανάσταση.
Γράφει για τον Θεόφιλο:
Απ’ την αγάπη λέω ποτέ μου να μην ξεσκολίσω. Να μη μισήσω
όσους ανίδεους με κοροϊδεύουν. Ου γαρ οίδασι. Γιατί να στρέφω πίσω, όταν
μπροστά μου είναι όσα με μαγεύουν;
Το φως του ήλιου, που γεννάει χιλιάδες χρώματα, πλατάνια,
λιόδεντρα και καστανιές, νερά και βράχοι, τ’ άγιο πινέλο μου, χωμένο στο
σελάχι, τ’ άγιο ψωμί, κι ας μου πετάνε ξεροκόμματα…
Τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη τον αποκαλεί Σκιαθίτη ποιητή των
λέξεων και μέσα από τα ποιήματά του στοιχειοθετεί στα μάτια και στην ψυχή των
παιδιών την εικόνα του ελληνικού κόσμου.
Γράφει για τον Παπαδιαμάντη:
Αχ, τ’ αγαπούσα τα παιδιά και είχα πάντα στην ποδιά μου λίγα
καλούδια. Να τους γλυκάνω την καρδιά, που δεν ακούγαν τα φτωχά ποτέ τραγούδια.
Δύο μυγδαλάκια ταπεινά, τα είχα μάσει στα βουνά, σύκα ή καρύδια…
Νιώθεις συγγένεια με αυτήν την «Αγία Τριάδα» μόλις διαβάσεις
τα εννέα ποιήματα που έγραψε ο Παντελής Μπουκάλας. Καταλαβαίνεις ότι η τέχνη
γεννιέται μέσα από τον πόνο. Οι αγιογραφίες αυτές των ποιημάτων θέλουν
αγκάλιασμα, όχι μόνο διάβασμα, όπως όλες οι τέχνες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου