Στοίχειωσε η λίμνη από τότε. Μάρτυρας αθέατος ο βουκόλος περαστικός πρωί έγραψε τη φρίκη στο μυαλό του: ταραχή φωνές κραυγές κλάματα βογγητά, ύστερα σπασμοί. (ήσαν εικοσιδυό οι γυναίκες). Από τότε ησυχία το νερό κοιμάται- θαρρείς! Εκεί ο γόνος μυστήριος στοίχειωσε τη λίμνη και οι ψαράδες απορώντας μαζεύουν στα δίχτυα μόνον κόκαλα – χάθηκαν τα ψάρια! (Η Ζαγκορίτσιανη και η Όλιστα γνωρίζουν’ και θυμούνται). |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου