Θοδωρής Σαρηγκιόλης: "Η νύχτα σαν μελάνι"

Ζεστός αέρας γλυκαίνει τις πληγές.

Η νύχτα σαν μελάνι τη μέρα καταργεί

και τ' όνειρο -καθρέφτης και ηχώ-

ελέγχει τις καταχωρίσεις:

Αθροίζει, αφαιρεί, πολλαπλασιάζει, διαιρεί

τα κέρδη, τις ζημίες,

των επενδύσεων τα φαντάσματα.

Με το ξημέρωμα η τάξη

διασαλεύεται και ανισορροπεί,

ζητά την ηδονή στην τρικυμία.

(από τη συλλογή "Το δέρμα του χρόνου", εκδ. Γαβριηλίδης, 2012)