Φως αναζητώ
στα μύχια της ψυχής μου
άστρο λαμπερό.
Μία γέννηση ίσως
το σκότος απαλύνει.
❧
Χριστός ετέχθη
ανοιχτή πόρτα στο φως
προαναγγέλλει.
Άραγε θα μπορέσει
το κακό ν’ ανατρέψει;
❧
Τα φώτα χίλια
μα δεν εκπέμπουνε Φως
το άυλο Φως.
Το σκοτάδι του κόσμου
αδιαπέραστο είναι.
❧
Αλλαγή χρόνου
τα ρόδα ολόφεγγα
ελπίδα παντού.
Μα οι ήχοι πολέμου
κάθε φως αφανίζουν.
❧
Το μονοπάτι
απ’ τη φάτνη στο Σταυρό
να βρω προσπαθώ.
Της δικής σου ζωής
είναι ο δρόμος μονάχα.
❧
Τα Θεοφάνια
οι λάμψεις της διανοίας
ομορφιά και Φως.
Μήπως μετριάζεται
του ανθρώπου ο πόνος;
❧
Καμπάνες ηχούν
αγιασμός των υδάτων
Φως Αληθινό.
Είθε η καλοσύνη
έστω έναν ν’ αγγίξει.
❧
Ο χρόνος γερά
σε μεγάλη δικράνα
υφαίνει ιστό.
Ματαιότητα πάντα
και ο πόνος διαρκής.
❧
Προσμονή χρόνου
ουτοπικό σεργιάνι
στη νέα χρονιά.
Μ’ αν πιστέψεις σε κάτι
η ψυχή θ’ ανασάνει.
⸙⸙⸙
[Πρώτη δημοσίευση στο ηλεκτρονικό Φρέαρ. Δείτε τα περιεχόμενα του δέκατου τρίτου ηλεκτρονικού μας τεύχους εδώ.]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου