Αργύρης Χιόνης ''Όντα και μη όντα'' / Σύντομα από τις εκδόσεις Κίχλη (Eπιμέλεια, επίμετρο: Γ. Κριτσέλη, Σχέδια: Εύη Τσακνιά)

Ένα μικρό δείγμα γραφής από το τόσο ξεχωριστό βιβλίο του αγαπημένου συγγραφέα.

Οἱ χελῶνες

Οἱ χελῶνες, ἂν δὲν τὸ ξέρετε, εἶναι ἀπὸ τὰ ἀρχαιότερα εἴδη τοῦ ζωικοῦ βασιλείου• ἐπιβιώνουν, σ’ αὐτὸν τὸν πλανήτη, ἐδῶ καὶ 150 ἑκατομμύρια χρόνια. Αὐτὴ ἡ μεγάλη ἐξελικτικὴ ἐπιτυχία τους ὀφείλεται βεβαίως στὸ ὄστρακό τους, αὐτὸ τὸ σκληρό, δερμικῆς προ¬έλευσης, ἀκατάλυτο κέλυφος, ποὺ εἶναι, ταυτοχρόνως, ἡ σωτηρία καὶ τὸ βάσανό τους, τὸ καταφύγιο καὶ ἡ φυλακή τους. Γιὰ νὰ καταλάβετε τί ἐννοῶ, φανταστεῖτε τὸν ἑαυτό σας νὰ κουβαλάει στὴ ράχη του ἕνα ὁλόκληρο σπίτι. Τί ἀσφάλεια, θὰ πεῖτε, ναί, ἀλλὰ καὶ τί βάρος, τί ἀπομόνωση... Γι’ αὐτὸ καὶ οἱ χελῶνες εἶναι ἰδιαίτερα ἐνδοστρεφῆ ὄντα, μὲ πολλαπλὰ ψυχολογικὰ προβλήματα, ὅπως κλειστοφοβία, ἀγοραφοβία καὶ ἄλλα τέτοια.

Ἡ σωματικὴ αὐτὴ διάπλασή τους ἔχει, ὡς εἶναι φυσικό, ἐπιπτώσεις καὶ στὴν ἐρωτικὴ ζωή τους. Φανταστεῖτε, δηλαδή, μιὰ πέτρα γλι¬στερὴ νὰ προσπαθεῖ ν’ ἀνέβει πάνω σὲ μιὰν ἄλλη πέτρα, ἐξίσου γλιστερή. Πόσες προσπάθειες, Θεέ μου, πόση ἀγωνία, πόσος χαμένος κόπος... Κι εἶναι γι’ αὐτὸ ποὺ μόνο μία φορὰ τὸ χρόνο καταφέρνουνε νὰ σμίξουνε ἐρωτικὰ οἱ χελῶνες. Ὅταν τὸ καταφέρνουν ὅμως, τὸ κάνουνε μὲ τόση δύναμη, μὲ τόση ὁρμή, ποὺ ἀπὸ τὰ κελύφη τους πετάγονται σπινθῆρες. Πλῆθος δασῶν ἔχουν καεῖ ἐξαιτίας αὐτοῦ τοῦ βίαιου, αὐτοῦ τοῦ φλογεροῦ σμιξίματος.

Πρέπει ἐπίσης νὰ σημειωθεῖ πὼς πρόκειται γιὰ ἰδιαίτερα μακρόβια ζῶα• ἔτσι ἀργοκίνητες ποὺ εἶναι, φτάνουν στὸ θάνατό τους μὲ μεγάλη καθυστέρηση, σχεδὸν ἐκπρόθεσμα.

Και το οπισθόφυλλο του βιβλίου δια χειρός Αργυρίου Χιόνη

ΣΤΙΣ ΣΕΛΙΔΕΣ αυτού του βιβλίου, αναμειγνύονται όλα σχεδόν τα είδη του λόγου, καταργώντας τα μεταξύ τους όρια. Το παραμύθι σμίγει με το δοκίμιο, το δοκίμιο με την ποίηση, η ποίηση με τη φυσική ιστορία... Πραγματικά όντα γίνονται φανταστικά, αφηρημένες έννοιες, αντικείμενα και φυσικά φαινόμενα αποκτούν ιδιότητες όντων, τέρατα εξανθρωπίζονται, άνθρωποι τερατοποιούνται, το ζωικό και το φυσικό βασίλειο εμπλουτίζονται με νέα, άγνωστα ως τώρα είδη... Τι είναι λοιπόν αυτό το βιβλίο; Ένα παιχνίδι; Ναι, ένα παιχνίδι που, ενώ ακυρώνει τη σοβαροφάνεια, παραμένει ωστόσο σοβαρό, γιατί, όπως λέει και ένα σπανιόλικο τραγούδι, La vida es una broma seria, δηλαδή η ζωή είναι ένα σοβαρό αστείο, ενίοτε και τραγικό.

 

Γιώτα Κριτσέλη