Γράφει η Μαρία Λιάκου //
Ζαν Πωλ Ντυμπουά «Δεν κατοικούν όλοι οι άνθρωποι τον κόσμο με τον ίδιο τρόπο», Μετάφραση: Μαρία Γαβαλά, εκδόσεις Δώμα 2020
«Είναι δυο χρόνια τώρα που ο Πωλ Χάνσεν εκτίει την ποινή του στις φυλακές του Μοντρεάλ. Μοιράζεται ένα κελί με τον Πατρίκ Ορτόν, έναν άνδρα που μετράει για ενάμισης, θηρίο έτοιμο να χιμήξει και ν’ ανοίξει στα δύο όποιον δεν συμμερίζεται την αγάπη του για τις Harley Davidson.
Στη φυλακή ο Πωλ έχει χρόνο να αναλογιστεί τη ζωή του. Από τα παιδικά του χρόνια στην Τουλούζη, με την επαναστάτρια μητέρα του και τον πρωτοποριακό της κινηματογράφο, μέχρι τη χερσόνησο του Σκάγκεν στη Δανία, πατρίδα του πάστορα πατέρα του. Κι από τα ορυχεία του Θέτφορντ Μάινς, μιας πόλης θαμμένης κάτω απ’ τη σκόνη του αμίαντου, μέχρι το κτήριο Excelsior στο Μοντρεάλ, όπου ο Πωλ εργάζεται ως επιστάτης, κηπουρός, άνθρωπος για όλες τις δουλειές, μα κι όπου γίνεται ο παρηγορητής των ψυχών και ο συμπαραστάτης των ανήμπορων.
Όταν δεν συντρέχει τους ένοικους του κτηρίου του, ο Πωλ πετάει στους αιθέρες επιβιβασμένος στο υδροπλάνο της Γουινόνα, της Ινδιάνας γυναίκας του, πάνω απ’ τα αχανή τοπία του Καναδά. Μέχρι που μια μέρα ένας νέος διαχειριστής αναλαμβάνει καθήκοντα στο κτήριο. Κι όλα παίρνουν την κάτω βόλτα.
Ιστορία μιας ζωής ταγμένης στην αγάπη, την πραότητα και τη φροντίδα, το Δεν κατοικούν όλοι οι άνθρωποι τον κόσμο με τον ίδιο τρόπο διαποτίζεται από ένα πνεύμα ανοχής και κατανόησης για τις αδυναμίες των ανθρώπων, για τους άπειρους τρόπους με τους οποίους αυτοί μπορούν να χαραμίσουν τη ζωή τους αλλά κι από ένα βαθύ αίσθημα δικαιοσύνης έτοιμο να εξεγερθεί ενάντια στην απανθρωπιά. ΒΡΑΒΕΙΟ GONCOURT 2019»
Ένα ξεχωριστό βιβλίο από τις εκδόσεις ΔΩΜΑ που μιλάει για την αντοχή, για τις προσωπικές αλήθειες, την καθοριστική στιγμή προσωπικής έκρηξης που σημαδεύει την μετέπειτα ζωή, τον εγκλεισμό – φυλακή- αλλά και το αίσθημα δικαιοσύνης.
Το βιβλίο δείχνει πώς κτίζεται η προσωπική ταυτότητα του ατόμου στον εσωτερικό του κόσμο και πόσο εκτεθειμένη-ευάλωτη είναι στον εξωτερικό περιβάλλον της κοινωνίας. Τα πρότυπα του πατέρα και της μητέρας με την αληθινή τους διάσταση και μέσα από το προσωπικό φίλτρο του ήρωα.
Αποτελεί ένα ξεχωριστό ψυχογράφημα εργαλείο και για ειδικούς επιστήμονες γιατί οι χαρακτήρες του βιβλίου δίδουν ερμηνείες. Πώς κάποιοι άνθρωποι- χαρακτήρες – έχουν ασκηθεί το άδικο να το κάνουν δίκαιο. Πώς «οι νταήδες» έχουν καλά κρυμμένο μέσα τους ένα μικρό παιδί με φοβίες (π.χ. ο Πατρίκ Ορτόν που έχει ένα ζήτημα με τον ήχο του ψαλιδιού κατά το κούρεμα των μαλλιών του.)
Οι αναφορές στις συνθήκες της φυλακής θυμίζουν κινηματογραφική ταινία. Ο συγγραφέας έχει δημιουργήσει ήρωες που ο αναγνώστης τους νοιάζεται και επιθυμεί να δει με ενδιαφέρον την περαιτέρω πορεία τους.
Ο θυμός και η διαχείρισή του είναι ένα σημαντικό σημείο αναφοράς στο βιβλίο. Η περιγραφή του προσωπικού θυμού όλων των ηρώων γίνεται κοινωνικός θυμός και όλα κρέμονται από μια λεπτή αόρατη κλωστή. Εκεί που η πορεία της ζωής του καθενός περνάει στην άλλη όχθη.
Οι ανθρώπινες σχέσεις, οι αδυναμίες περιγράφονται στο βιβλίο εξαιρετικά.
Μιλάει στην ψυχή του αναγνώστη για την σκοτεινιά της ανθρώπινης εμπειρίας και την απώλεια των σταθερών ζωής.
Είναι ευεξήγητο γιατί το βιβλίο έχει τραβήξει το ενδιαφέρον του κοινού. Η γλώσσα του είναι απλή, πατάει στην παράδοση του ρωσικού μυθιστορήματος θα έλεγα και είναι φορτωμένο με συναισθήματα. Οι δύο αφηγηματικοί χρόνοι (παρελθόν και παρόν) δεν δυσκολεύουν τον αναγνώστη.
Ένα βιβλίο που αξίζει να διαβαστεί από όλους μας.
Ζαν Πωλ Ντυμπουά
ΒιογραφικόΟ Jean-Paul Dubois γεννήθηκε το 1950 στην Τουλούζη. Δούλεψε για χρόνια ως δημοσιογράφος, κυρίως στο Nouvel Observateur. Έχει δημοσιεύσει πάνω από είκοσι μυθιστορήματα και ταξιδιωτικά βιβλία.Για το μυθιστόρημά του Une vie française (2004, ελλ. μτφρ. Ο φωτογράφος της Τουλούζης, εκδ. Διήγηση) τιμήθηκε με το βραβείο Femina και το βραβείο Fnac, ενώ το μυθιστόρημα La Succession (2016) ήταν υποψήφιο για το βραβείο Goncourt. Το 2019 τιμήθηκε με το βραβείο Goncourt.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου