ΘΑΝΑΣΗΣ ΓΑΛΑΝΑΚΗΣ
« ΤΑ ΚΑΝΑΡΙΝΙΑ »
Εκδόσεις ΣΜΙΛΗ /2019
III
Και πριν προλάβω να σκεφτώ τα όμορφα πόδια τηςβραχνή φωνή σκίζει σαν βέλος την ατμόσφαιρα ∙ήταν σαν να 'χε αποκτήσει η ύλη διαφάνειααπό το φως το αττικό του απογεύματος∙η στιγμιαία ονειροπόληση σταμάτησε ∙στρέφω τα μάτια στο ηχείο που εξέπεμπεμια μονότονη επαιτεία – τη συνήθισα.Είναι σχεδόν πάντοτε η ίδια, ωχ!, τη μάθαμε ∙πλέον ουδείς δεν συγκινείται, συμφωνήσαμενα μην απλώνει πια κανείς στο πορτοφόλι του ,εκτός κι αν ήθελε να κάνει τον φιλάνθρωπο( είναι απαραίτητοι οι ρόλοι στις ημέρεςμας ∙καμιά φορά στεναχωριέμαι που λιπόψυχοςαποδεικνύομαι και μένω στην αδράνεια,ενώ αν λίγο τον εαυτό μου τον σεβόμουναμ' ένα περίστροφο στο χέρι έξω θα θέριζα…)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου