26.4.20

Η Ασημίνα Ξηρογιάννη μιλά για την «Ανθολογία νέων Κροατών ποιητών»

Συνέντευξη στη Τζένη Κουκίδου // *
Η Ανθολογία Νέων Κροατών Ποιητών [Antologija Mlade Hrvatske Poezije] είναι μια δίγλωσση έκδοση σε ανθολόγηση Μίρζας Πούριτς και μετάφραση Ασημίνας Ξηρογιάννη και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Βακχικόν. Συμμετέχουν οι: Μαρτίνα Βίνταϊτς, Ματέα Γιούρτσεβιτς, Ντάβορ Ιβανκόβατς, Ντίνκο Κρέχο, Λουτσία Μπούτκοβιτς, Άλεν Μπρλεκ, Αντονία Νοβακόβιτς, Μαρία Ντεγιανόβιτς, Ντάρκο Σεπαρόβιτς, Μόνικα Χέρτσεγκ [Martina Vidaić, Mateja Jurčević, Davor Ivankovac, Dinko Kreho, Lucija Butković, Alen Brlek, Antonija Novaković, Marija Dejanović, Darko Šeparović, Monika Herceg]



Ασημίνα Ξηρογιάνη


-Ποιους ποιητές αφορά η συλλογή; Πώς προέκυψε το βιβλίο;
Ασημίνα Ξηρογιάννη: Στα πλαίσια της εκδοτικής δραστηριότητας των Εκδόσεων Βακχικόν με τον τίτλο «Ποίηση από όλο τον κόσμο» έχει την ευκαιρία το ελληνικό κοινό να κάνει ένα άνοιγμα πνευματικό προς το Άλλο, το αλλοεθνές, το ξένο, το διαφορετικό, αλλά τόσο ίδιο, με την έννοια ότι μπορούμε να ανιχνεύσουμε πολλά κοινά στοιχεία με κάτι που ήδη γνωρίζουμε -κοινά σημεία στον τρόπο έκθεσης, στην προσέγγιση. Και αυτό είναι θαυμαστό, μια μαγική σύνδεση ενσυναίσθησης.
Οι νεαροί ποιητές που παρουσιάστηκαν εδώ εμφανίστηκαν στην ποιητική σκηνή τα τελευταία 10 χρόνια. Με εξαίρεση τον Ντίνκο Κρέχο που το πρώτο του βιβλίο δημοσιεύθηκε νωρίτερα. Έτσι ερχόμαστε κοντά με το εξομολογητικό βλέμμα της Μαρτίνα Βίνταϊτς, τα αποσπασματικά συνειρμικά σλάλομ της Ματέα Γιούρσεβιτς, τα ποιήματα που αναφέρονται στην ψηφιακή εποχή του Ντάρκο Ιβάνκόβατς, την δυστοπική φαντασία της Λουτσία Μπούτκοβιτς, τον νεοϋπαρξισμό του Ντάρκο Σεπαρόβιτς, τους συμβολισμούς της Μαρίας Ντεγιανόβιτς, τη σπινθηροβόλο γραφικότητα της Αντονία Νοβακόβιτς, τα λογοπαίγνια του Αλεν Μπρλεκ, τις σαγηνευτικές μεταφορές της Μόνικα Χέρτσεγκ.


-Ποιες οι δυσκολίες του εγχειρήματος; Ποιες είναι οι ιδιαιτερότητες της μετάφρασης-απόδοσης των στίχων σε μια άλλη γλώσσα;
Α.Ξ.: Γνώρισα πρώτα τους παραπάνω ποιητές στα Αγγλικά και μετά από ‘κει τα μετέφρασα στα ελληνικά. Η μετάφραση είναι τέχνη και η ίδια θα έλεγα. Κι αν αυτό ακούγεται ακραίο, τότε υπογραμμίζω ότι η μετάφραση είναι σίγουρα αναδημιουργία. Είναι σημαντικό να κάνεις τη μεταφορά του νοήματος, της γενικής αίσθησης του ποιήματος ώστε να αφορά αναγνώστη από άλλη χώρα. Παλεύεις με τις λέξεις διαρκώς και όλα μοιάζουν αβέβαια.

-Πόσο μας αγγίζει η ποίηση που «γεννιέται» σε μια άλλη χώρα, σε μια άλλη κουλτούρα και κοινωνία;
Α.Ξ.: Γιατί, όχι; Αν πραγματεύεται εύστοχα ένα θέμα που μας αφορά, με τρόπο που «μιλάει» στο μυαλό ή στην καρδιά μας, μπορεί αυτό να συμβεί. Ναι, είναι δυνατόν. Εδώ είναι καίριος ο ρόλος και ο λόγος του διαμεσολαβητή, του μεταφραστή δηλαδή, που οφείλει να μπαίνει βαθιά μέσα στα άδυτα της γλώσσας, να τη νιώθει πρώτα ο ίδιος και μετά να την επικοινωνεί στους αναγνώστες.


* Η Τζένη Κουκίδου διαχειρίζεται το λογοτεχνικό Ιστολόγιο «Κουκιδάκι»

Δεν υπάρχουν σχόλια: