Λίνα Βαταντζή, Τέσσερα ποιήματα

Μετουσίωση

Λαμπρά τα χιόνια
του Βερμίου
στο πρωινό φως.
Λαμπρή η διάθεσή μου
στον ήλιο
της σκέψης σου.
Λαμπύρισμα ονείρων
στο δρόμο της ζωής μου.
Η μετουσίωση του φωτός
εγκιβωτισμένη
στην παρουσία σου.

***

Ερωτικός μετανάστης

Τα μάτια σου πηγή
ζωής. Ακτινοβολούν
ταξίδια πάθους
Θα έρθω να σε βρω-
Απαίτηση του μυαλού
Ανάγκη της καρδιάς
Ευτυχία της αίσθησης
Ερωτικός μετανάστης
του ονείρου. Στις πόρτες
της καρδιάς σου
αποθέτω τη ζωή μου,

***

Παρόν

Τώρα
σε χρόνο άμεσο
σε νοήματα σαφή
σε συναισθήματα ασαφή
σε σκοπό καθορισμένο
σε αποτέλεσμα ακαθόριστο
σε παρουσία άυλη
σε απουσία υλική
σε σχέση σχετική
με τα σχετικά σχέδια
Του παρόντος

***

Θραύσματα χρόνου

Τη λέξη “μου προσδίδω
χαρακτηριστικό στο όνομά σου
Δεν είναι της κατάκτησης-
Δεν αποτελεί κυριαρχία
του χρόνου σου,
απειλητική κατάληψη
του ζωτικού σου χώρου.
Είσαι ελεύθερο πνεύμα
ανεξάρτητη προσωπικότητα-
Η λέξη “μου”
Είναι των στιγμών μου-
Όταν ανταλλάσσουμε
λέξεις, ανάσες, φιλιά,
δημιουργικά όνειρα.
Είναι η αποκλειστικότητα
των θραυσμάτων χρόνου-
όταν μοιραζόμαστε εμπειρίες.

*Από τη συλλογή “Χρόνος προσέγγισης - Χώρος απομάκρυνσης”, 2018.

Το κόσκινο |