Λίγα λόγια για το βιβλίο, μετάφραση από το οπισθόφυλλο
Την ημέρα που η ΕΤΑ ανακοινώνει την οριστική παύση της ένοπλης δράσης, η Bittori κατευθύνεται στο νεκροταφείο για να εκμυστηρευτεί, στον τάφο του συζύγου της, el Txato, που δολοφονήθηκε από τους τρομοκράτες, την απόφασή της να επιστρέψει στο χωριό όπου ζούσαν πριν τη δολοφονία του.
Θα μπορέσει να ζήσει με εκείνους που την
κυνήγησαν πριν και μετά την απόπειρα που άλλαξε τη ζωή της ίδιας και της οικογένειάς της; Θα
μπορέσει να μάθει ποιος ήταν ο κουκουλοφόρος που δολοφόνησε τον
σύζυγό της μια βροχερή μέρα στην επιστροφή του από την μεταφορική εταιρεία της οποίας ήταν ιδιοκτήτης;
Όσο και αν προσπαθεί να αποφύγει τη
δημοσιότητα κάθε φορά που επιστρέφει στο χωριό της, η παρουσία της Bittori θα διαταράξει την εικονική ηρεμία της μικρής
κοινότητας, ειδικά της γειτόνισσάς της Miren,
στενής της φίλης πριν και μητέρας
του Joxe Mari, ενός φυλακισμένου τρομοκράτη και
ύποπτου για τη δολοφονία του άνδρα της Bittori.
Τι συνέβη μεταξύ αυτών των δύο γυναικών; Τι έχει δηλητηριάσει τις ζωές των
παιδιών και των συζύγων τους τόσο αχώριστοι φίλοι παλιότερα;
Με τα συγκρατημένα τους δάκρυά
και τις ακλόνητες πεποιθήσεις τους, με τις πληγές και το θάρρος τους, η
λευκοπυρωμένη ιστορία της ζωής τους πριν
και μετά το χάσμα που προκάλεσε ο
θάνατος του Txato, μας μιλάει για
την αδυναμία της λήθης και την ανάγκη για συγχώρεση σε μια κοινότητα που σπαράσσεται
από τον πολιτικό φανατισμό.
Σχόλια μου, Σάκης Δήμτσης
Ξεκίνησα με μια επιφανειακή και γενική άποψη για την σύγχρονη ιστορία της χώρας των
Βάσκων, η οποία σιγά σιγά με την
συνέχεια της ιστορίας και την ακολουθία των χαρακτήρων ξεκαθάρισε σε μεγάλο
βαθμό πολλά σύνθετα για μένα στοιχεία. Τελείωσα μπαίνοντας στον ρόλο του κάθε
ενός από τους χαρακτήρες που ο συγγραφέας
δημιουργεί στην αφήγησή του. Μία
αφήγηση που με συνεπήρε απόλυτα, και με έκανε να νιώσω κάθε είδους
συναισθήματα, μίσος, θλίψη, συμπόνια, ενσυναίσθηση, έντονη συγκίνηση...
Το
θέμα με το οποίο ασχολείται ο συγγραφέας είναι πολύ λεπτό και ευαίσθητο ακόμη και σήμερα μετά από τόσα χρόνια, ενώ ο
τρόπος της αφήγησης του συγγραφέα με
παγίδευσε από την πρώτη σελίδα.
Στο
βιβλίο αυτό βασίστηκε η ομότιτλη
τηλεοπτική σειρά, παραγωγός της οποίας
είναι Aldea Media και που γυρίστηκε
το 2018
Στο βιβλίο
αναφέρεται το τραγούδι «Το πουλί» στη Βασκική γλώσσα και που επισυνάπτω την
μετάφρασή του στα Ελληνικά.
Συστήνω
ανεπιφύλακτα την ανάγνωσή του πρωτίστως στην ισπανική γλώσσα.
Νομίζω μάλιστα πως έχει μεταφραστεί και στα ελληνικά.
Txoria Txori (Mikel Laboa ) |
ΤΟ ΠΟΥΛΙ |
Hegoak ebaki banizkio Bainan, honela Eta nik... .La la la la la la
|
Αν θα του είχα κόψει τα φτερά θα ήταν δικό μου, Αν θα του είχα κόψει τα φτερά θα ήταν δικό μου Αλλά τότε πια δεν θα ήταν πουλί Αλλά τότε πια δεν θα ήταν πουλί Και εγώ… Εγώ αγαπούσα αυτό το πουλί, Εγώ αγαπούσα αυτό το πουλί.
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου