Δεν υπάρχει αρνητική εσωτερική ζωή. Υπάρχει πλουτισμός. Συσσωρεύω φθινοπωρινά φύλλα. Συσσωρεύω αγρούς, ξυράφια, εργαλεία στραγγαλισμού, το βοτσαλάκι του φυσικού πόνου.
Η μόνη πηγή έμπνευσης είναι η αποτυχία των πηγών έμπνευσης να σου δώσουν μια λύση.
Η μόνη πηγή έμπνευσης είναι η αποτυχία των πηγών έμπνευσης να σου δώσουν μια λύση.
*
Όσο ταΐζω αυτό εδώ το κτήνος, τόσο εκλεπτύνεται. Κι όσο εκλεπτύνεται, τόσο πιο κτήνος γίνεται.
*
Είμαι ο επινοημένος φίλος του λυπημένου παιδιού.
*
Κάποιος ξέρει το πραγματικό μου όνομα: Μια κατάφαση εν είδει φοβερής, παρηγορητικής σκιάς με σκεπάζει, καθώς στέκομαι ακίνητη απέναντί του.
Αυτή η σκηνή θα επανέλθει σαν υπνικό παραλήρημα: «πρέπει να πεις τ’ όνομά μου», «πρέπει να πεις τ' όνομά μου».
*
Η απεύθυνσή μου είναι στην τερατώδη ψυχή του κόσμου. Ένας φίλος από συρραμμένα κομμάτια ελέους.
*
Και τώρα ο ανταποκριτής μας από τη νύστα τη μοναξιά.
*
Όταν λες «ξέχασα», θυμάσαι.
*
Είναι ώρα να πλησιάσουμε το μοναδικό ρολόι με τη σωστή ώρα.
Για να ζήσω μια αληθινή ζωή, πήρα τυχαία κάποιες αποφάσεις και τις τήρησα.
*
Το μυαλό του καθενός είναι ένα ζώο μες στη ζούγκλα του εαυτού, που μπορείς να αναγνωρίσεις. Το δικό μου είναι μια καμηλοπάρδαλη. Σύννεφα και γαλάζιε ουρανέ, φυλλαράκια χλωρά, νιώθω το θηρίο που σέρνεται στο έδαφος ίο θηρίο που θα με σκοτώσει.
Μοναχικότητα είναι το αποτέλεσμα αυτής της επίγνωσης, ότι με τους φυσικούς συνοδοιπόρους σου δεν πηγαίνετε προς την ίδια νύχτα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου