Ξένια Πολίτη: "Η σύλληψη της Ιδέας είναι το πολύ σημαντικό γενικώς.."

Συνέντευξη στις Σελίδες Τέχνης και στην Κατερίνα Αθανασίου

1.      Η «e- ερωμένη του Σέρφερ», πως προέκυψε ως τίτλος;

 

Καταρχάς, ''e-ερωμένη του Σέρφερ'', είναι ένα ανάγνωσμα ψυχαγωγίας και 'άσκησης' στην ερωτική επιθυμία, ένα μικρό ερωτικό μανιφέστο.

Ο Σέρφερ και η ερωμένη του λοιπόν, εμπλέκονται σ' έναν ερωτικό διάλογο κι οχι μόνο, μέσω

ιντερνετικής αλληλογραφίας, οπότε, και στη δεκαετία της σχέσης τους, κάνουν χρήση όλων των μέχρι σήμερα εφαρμογών προκειμένου να επικοινωνήσουν, διηγώντας μας, το χρονικό ενός μεγάλου έρωτα με ανοιχτό τέλος.

Όταν τα  δύο βασικά προφίλ του βιβλίου, αποφασίζουν να ονοματίσουν τους εαυτούς τους , «Σέρφερ» (δηλαδή αυτός που σερφάρει στο διαδίκτυο αναζητώντας ...)  κι  «ερωμένη» (η γυναίκα  της εκλογής του, που έτσι κι εκείνη προσδιορίζει την ιδιότητά της), προκύπτει και ο τίτλος.

  

 

2.      Τι ρόλο παίζει τελικά το διαδίκτυο; Επηρεάζει τη λογοτεχνία;

Καταρχάς, το διαδίκτυο, δεν είναι τίποτα άλλο από ένα μέσο κι ως μέσο δεν είναι καλό ή κακό, εξαρτάται από τη χρήση που του κάνει κανείς. Επιπλέον, προσφέρει και μια πολύπλευρη δυνατότητα επικοινωνίας με διαφορετικό (αν και, ψυχρότερο) τρόπο, από τους παραδοσιακούς. Προσωπικά όμως στο δεύτερο βιβλίο μου, στην  ''e-ερωμένη του Σέρφερ'' αυτό το μέσο,  μου έδωσε το καλλιτεχνικό κίνητρο της διερεύνησης ενός αχαρτογράφητου εδάφους όσο και ύφους, δηλαδή, πώς μπορεί να μετακινηθεί η λογοτεχνία από τις κλασικές της φόρμες, (μυθιστόρημα, αφήγημα, ποίηση, θεατρικό κείμενο κτλ), στην ηλεκτρονική γραφή και πώς η γραφή, μπορεί να «τεχνουργήσει» ένα προφίλ.

 

3. Με τι ασχολείστε αυτόν τον καιρό;

 

Αν εννοείτε καλλιτεχνικώς, καταπιάνομαι μ' ένα ποίημα, που με δυσκολεύει πολύ προκειμένου επιτέλους, να ολοκληρωθεί και φυσικά, με την προώθηση του βιβλίου μου.

 

3.      Τι θα θέλατε να γράψετε που ακόμη δεν έχετε γράψει;

 

Χωρίς να έχω «σχέδιο επί χάρτου», που λένε, πάντα νοσταλγώ τη διαδικασία γραφής ενός θεατρικού έργου. Η σύλληψη της Ιδέας είναι το πολύ σημαντικό γενικώς,  και είναι εκείνη που θα καθορίσει το είδος του πονήματος που θ' ακολουθήσει, εάν θα είναι δηλαδή, θεατρικό έργο, διήγημα, ποίημα ή δοκίμιο.

 

4.      Πως φαντάζεστε το μέλλον του βιβλίου; Μετά από 10 χρόνια π.χ. θα υπάρχουν μόνο ηλεκτρονικά βιβλία;

 

Αλίμονό μας τότε! Και ως συγγραφείς, και ως αναγνώστες δηλαδή. Δεν χρειάζεται να μιλήσω για την αξία του  κανονικού βιβλίου ως "ζωτικού" εργαλείου της ζωής μας ακόμα και σαν φετίχ, αλλά και δεν εννοώ να φαντάζομαι τη γραφή χωρίς χαρτί και μελάνι, σ' ένα αόριστο cloud ή κάπου σ' ένα απροσδιόριστο αρχείο που δεν αγγίζεται. Είναι σα να μην υφίσταται, έργο.

 

5.      Ποια είναι η κινητήριος δύναμη για να γράψετε; Πως έρχεται η έμπνευση;

 

Είναι νομίζω μια οργανική ανάγκη για πράγματα που με διεγείρουν και με συγκινούν βαθιά.  Ερέθισμα ή ιδέα που πρέπει επειγόντως κι απαραιτήτως  να μας αποκαλυφθεί. Και τότε ξεκινά μια  βασανιστική όσο και ηδονική διαδικασία.

 

6.      Τι σας ενοχλεί στο χώρο του βιβλίου; Τί θα θέλατε να αλλάξετε;

 

Την εξαντλητική ανάγκη για πλοκή στα βιβλία των συγγραφέων χωρίς να φροντίζουν το ίδιο, την ποιότητα της γραφής τους και το λογοτεχνικό τους ύφος. Μ' ενοχλεί επίσης, ο  πλατειασμός και η φλυαρία. Θα ήθελα να αλλάξω την προχειρότητα σε κάποιες εκδόσεις, όπως και κάποια ακαλαίσθητα εξώφυλλα. Τέλος, μου προκαλεί αμηχανία, η επιπολαιότητα μιας κριτικής, όταν γίνεται από ανθρώπους χωρίς λογοτεχνική κατάρτιση κι εμβάθυνση.

 

7.      Έχετε κάποιους-ες αγαπημένους-ες συγγραφείς;

 

Οι αγαπημένοι συγγραφείς, μας χαρακτηρίζουν και ''αξιολογούν'' το έργο μας, μέσα από το δικό μας υποσυνείδητο, βάσει της «μυστικής» σχέσης που έχουμε αναπτύξει κατά κάποιον τρόπο, μαζί τους. Κάποιοι από τους αγαπημένους μου, βρίσκονται κι ατάκτως ειρημένοι στο παρόν βιβλίο. Θ' αναφέρω ενδεικτικά τον Paul Celan, τον Heiner Mϋller, τον Beckett, την Dickinson, τον Σολωμό, τον Χειμωνά, τον Παναγιωτόπουλο.