19.7.22

Σημειώσεις, του Δημήτρη Γκιούλου: Όποτε χάνω λιγάκι την πυξίδα μου

Για τη συλλογή,  Ενδεχόμενα τοπία


Τα Ενδεχόμενα τοπία, το δεύτερο βιβλίο της Δανάης Σιώζιου, κυκλοφόρησαν τον Μάρτη του 2021 από τους Aντίποδες, πέντε χρόνια μετά το πρώτο της, Χρήσιμα παιδικά παιχνίδια. Κι αυτή η διαφορά στη γραφή είναι ορατή. Όπως ορατή γίνεται από την πρώτη κιόλας ανάγνωση η δουλειά (σε εργατοώρες) που έχει αφιερώσει η Δανάη, πάνω σε αυτή τη συλλογή.

 

Η ίδια η συλλογή αποτελείται από τρεις θεματικές ενότητες, μα έχοντας παράλληλα την αναγνωστική εμπειρία και της πρώτης συλλογής, νιώθω σε κάθε ανάγνωση και περισσότερο, πώς, τα Ενδεχόμενα τοπία, δεν αποτελούν παρά κομμάτι μιας τριλογίας ίσως (;) που θα συμπληρωθεί στο μέλλον. Υπάρχει υποδόρια μέσα σε κάποια ποιήματα σαν εκκρεμότητα, ενώ σε κάποια άλλα τη νιώθω σαν υπόνοια στον αέρα.

 

Τα Ενδεχόμενα τοπία, είναι ένα ταυτοτικο βιβλίο για τη γενιά μου, που αλλά της έταξαν και με άλλα βρέθηκε να παλεύει. Το πικρό χιούμορ, οι λέξεις που διάλεγει να εκφραστεί, ο τρόπος που διανύει την Ευρώπη, ο τρόπος που διατρέχει τα μέσα της, είναι όλα κοινά για πολλούς και πολλές από μας. Σ’ αυτήν εδώ τη συλλογή όμως, η Δανάη δεν επιλέγει να στρέψει το βλέμμα πίσω και να ρομαντικοποιήσει ένα κάποιο παρελθόν που έμοιαζε μεν ανώδυνο, μα το κοιτούσε κι από άλλο ύψος, αυτό του παιδιού. Εδώ, το βλέμμα της φεύγει από τον τωρινό εαυτό της και κοιτά ευθεία προς το μέλλον. Ένα μέλλον που δεν το προκαταβάλει από πριν. Σε αυτό όλα είναι πιθανά. Να ταξιδέψουμε ξανάπαρά τις άδειες τσέπες μας, να συναντηθούμε στη γιορτή μας με εκείνους που έχουμε χάσει, να βρούμε μια δεύτερη ευκαιρία, όταν η πρώτη αποτυγχάνει.

 

Στο μέλλον που οραματίζεται η Δανάη άλλωστε, σύνορα δεν υπάρχουν, μονάχα θάλασσα. Κι ίσως προς τα κει να κατευθύνεται κι η ίδια. Και έχω μεγάλη αναγνωστική αγωνία, μα κι όχι μόνο, τι θα μας αφηγηθεί πως είδε, γυρνώντας από κει και βάζοντας τις λέξεις σε χαρτί, για την επόμενη συλλογή της. Μέχρι τότε, μπορώ να τη διαβάζω, οπότε χάνω λιγάκι την πυξίδα μου.

 

 

Σύντομο βιογραφικό

Ο Δημήτρης Γκιούλος βιοπορίζεται ως copywriter, μεταφραστής και επιμελητής. Έχει
διατελέσει βιβλιοϋπάλληλος, τηλεφωνητής, υπάλληλος σούπερ μάρκετ και πολλά άλλα
πράγματα. Ενίοτε ασχολείται (κυρίως) με τη μικρή φόρμα, είτε αυτή είναι ποίηση, είτε
διηγήματα. Διαβάζει, βλέπει ταινίες και σειρές και συχνά ζει στο κεφάλι του περισσότερο
από ότι στον έξω κόσμο. Ξέρει πως ποτέ δεν αρκούν οι προθέσεις.

 https://thraca.gr/2022/06/%cf%83%ce%b7%ce%bc%ce%b5%ce%b9%cf%8e%cf%83%ce%b5%ce%b9%cf%82-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%b4%ce%b7%ce%bc%ce%ae%cf%84%cf%81%ce%b7-%ce%b3%ce%ba%ce%b9%ce%bf%cf%8d%ce%bb%ce%bf%cf%85-%cf%8c%cf%80%ce%bf%cf%84.html?fbclid=IwAR1GORZT-CQ0dBM0tpewS8btU_ufdxTJ3cmF_I3VIXjBpRrp5Jwsislyxeo

Δεν υπάρχουν σχόλια: