Επιμέλεια: Ελένη Γκίκα //
Ελληνική πεζογραφία:
Ευάγγελος Αυδίκος «Οδός Οφθαλμιατρείου», εκδ. βιβλιοπωλείον της Εστίας, σελ. 216
«Οδός Οφθαλμιατρείου» είναι ο τίτλος του μυθιστορήματος. Είναι ο δρόμος όπου άρχισε το δράμα του ποιητή και πεζογράφου. Το υπόγειο του τυπογραφείου Παπαγεωργίου φιλοξένησε τις πρώιμες φιλοδοξίες του. Να γράψει και να γίνει αποδεκτός από το λογοτεχνικό σινάφι και την κοινωνία της Αθήνας. Μια μάχη άνιση. Πρόσφυγας στην Αθήνα του 1889, χωρίς
πόρους και με τις ένθερμες υποσχέσεις να φυλλοροούν αφήνοντάς τον μόνο του. Η αγωνία για την επιβίωση αλλά και η υπέρβαση των δυσκολιών. Η πάλη με το αδύναμο σώμα και η φλόγα της δημιουργίας.Ενάμιση αιώνα μετά ο Κώστας Κρυστάλλης επιστρέφει στην Αθήνα, για να συνεχίσει τη συζήτηση που δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει. Μια πορεία στους δρόμους που σημάδεψαν την ύπαρξή του και μια ευκαιρία να συναντηθεί με τον Κριστ/Χρήστο, τον νεαρό πατριώτη του που αναζητεί τον εαυτό του. Ο Χρήστος δανείζει το στόμα του και τη σκέψη του στον ποιητή. Γίνεται ο καθρέφτης του αλλά και μέσο να σκάψει μέσα του ξεδιαλύνοντας σκέψεις και συναισθήματα. Η ιστορία γίνεται οδός ωρίμανσης για τον Χρήστο. Για τον Κρυστάλλη είναι η δεύτερη ευκαιρία του. Να πει όσα δεν μπόρεσε όσο ζούσε.
Ένα μυθιστόρημα σπονδή στην τρυφερότητα και στην αγωνία του σπουδαίου δημιουργού που χάθηκε νέος. Μια ιστορία με το βλέμμα στο παρόν.
Γιώργος Παπαδάκης «Ο ταχυδρόμος», εκδ. βιβλιοπωλείον της Εστίας, 229
Ο ήρωας του βιβλίου, ένας ταπεινός ταχυδρόμος, αφηγείται σε πρώτο πρόσωπο την ιστορία του, που διαδραματίζεται σε μια ορεινή κοινότητα της μεταπολεμικής Κρήτης. Ευαίσθητος παρατηρητής μιας σκληρής πραγματικότητας, ο ταχυδρόμος άγεται και φέρεται από την κοινωνία, από προξενιά με πλεκτάνες, από ατελέσφορες αγάπες, τέλος από έναν έγγαμο βίο με πολλά μυστικά και ψέματα – ώσπου κάποτε αφυπνίζεται και γίνεται ο ίδιος δράστης οδηγώντας την αφήγηση στην πλήρη ανατροπή της πλοκής και εκτινάσσοντάς την προς τη δραματική κάθαρση.
Η αγάπη και οι δυνατότητές της, οι αυστηροί περιορισμοί των εθίμων στα υψόμετρα των βουνών, η μνήμη, ο έρωτας και ο θάνατος αναπτύσσονται με μια γλώσσα ποιητική, σπάνιας ωριμότητας στην πεζογραφία μας – μιας γλώσσας που δεν αφήνει περιθώρια στη συγκίνηση να «καταπιεί» την αφήγηση. Η γλώσσα γίνεται και αυτή πρωταγωνίστρια του βιβλίου, επαναφέροντας με ορμή το ερώτημα περί της αυθεντικής λογοτεχνίας.
Η αγάπη και οι δυνατότητές της, οι αυστηροί περιορισμοί των εθίμων στα υψόμετρα των βουνών, η μνήμη, ο έρωτας και ο θάνατος αναπτύσσονται με μια γλώσσα ποιητική, σπάνιας ωριμότητας στην πεζογραφία μας – μιας γλώσσας που δεν αφήνει περιθώρια στη συγκίνηση να «καταπιεί» την αφήγηση. Η γλώσσα γίνεται και αυτή πρωταγωνίστρια του βιβλίου, επαναφέροντας με ορμή το ερώτημα περί της αυθεντικής λογοτεχνίας.
Γιώργος Σκαμπαρδώνης «Πολύ βούτυρο στο τομάρι του σκύλου», εκδ. Πατάκη, σελ. 412
Ο διοικητής της ΚΥΠ Κωνσταντίνος Δοβρόμηρος αναλαμβάνει την προστασία του Ντε Γκωλ κατά την επίσκεψη του Γάλλου προέδρου στη Θεσσαλονίκη στις 19 Μαΐου του 1963 – τρεις μέρες πριν δολοφονηθεί ο Λαμπράκης. Πολλοί δεν θέλουν τον Ντε Γκωλ ζωντανό και ο Δοβρόμηρος επιστρατεύει 3.000 παρακρατικούς για να τον βοηθήσουν – ο υπαρχηγός του όμως που συνδέεται με ξένες μυστικές υπηρεσίες και την «Κόκκινη Προβιά» έχει άλλες εντολές και άλλη άποψη. Μια πόλη φωτισμένη από τις ανταύγειες του Εμφυλίου. Φτωχοδιάβολοι που μπλέκονται στην παρανοϊκή πραγματικότητα του ’63 και σε κάτι πολύ μεγάλο, που τους ξεπερνά.
Μια ανάποδη ματιά στη μοίρα των πειραματικών ηρώων, κυρίως του Δοβρόμηρου, και η υπαρξιακή κρίση στην οποία τον οδηγούν οι παγκόσμιοι καταναγκασμοί, τα ιδεολογήματα και το στοιχειωμένο παρελθόν που αναδύεται μαζί με το σκοτάδι των κοντινών του ανθρώπων.
Μια ανάποδη ματιά στη μοίρα των πειραματικών ηρώων, κυρίως του Δοβρόμηρου, και η υπαρξιακή κρίση στην οποία τον οδηγούν οι παγκόσμιοι καταναγκασμοί, τα ιδεολογήματα και το στοιχειωμένο παρελθόν που αναδύεται μαζί με το σκοτάδι των κοντινών του ανθρώπων.
Ξένη πεζογραφία:
Paul Bawles «Τσάι στη Σαχάρα», Μετάφραση: Νίκος Α.Μάντης, εκδ. Μεταίχμιο, σελ. 448
Ύστερα από δέκα χρόνια γάμου, ο Πορτ και η Κιτ Μόρσμπερι, ένα σοφιστικέ ζευγάρι Αμερικανών, διαπιστώνουν πως, καθώς έχουν απομακρυνθεί ψυχικά και έχουν αποξενωθεί σεξουαλικά, δυσκολεύονται όλο και περισσότερο να συνεχίσουν να συμβιώνουν. Προσπαθώντας να βγουν από αυτό το αδιέξοδο, ταξιδεύουν στη Βόρεια Αφρική με σκοπό να διασχίσουν την Αλγερία – δεν έχουν καταλήξει στον ακριβή προορισμό τους, αλλά είναι αποφασισμένοι να αφήσουν πίσω τους τον σύγχρονο κόσμο. Αυτή η ανέμελή τους απόφαση όμως θα έχει τρομερές συνέπειες και για τους δύο.
Πέτερ Χάντκε «Η μεγάλη πτώση», Μετάφραση: Σπύρος Μοσκόβου, εκδ. βιβλιοπωλείον της Εστίας, σελ. 189
«Ένας χοροπηδούσε με πολεμικές ιαχές πάνω σ’ ένα πράγμα σαν ανεμολόγιο που είχε ξεκολλήσει με τη βοήθεια ενός λάσου από το πιο ψηλό δοκάρι στη στέγη του γείτονα. Ένας άλλος εξασκούνταν στον πολεμικό χορό πάνω στο γιγάντιο θερμόμετρο κήπου του γείτονα. Κάποιος σκαρφαλωμένος σε μια σκάλα κατουρούσε στο εχθρικό παρτέρι με τα κολοκυθάκια. Ένας χοροπηδούσε στο όριο του οικοπέδου του και λιάνιζε την εχθρική ατμόσφαιρα μ’ έναν βούρδουλα που σφύριζε πιο δυνατά κι από μαστίγιο τσίρκου. Ένας άλλος πάλι είχε ανάψει δίπλα στη γραμμή του μετώπου μια φωτιά με ένας θεός ξέρει τι είδους σκουπίδια και εκσφενδόνιζε τον βρομερό καπνό προς την κατεύθυνση του εχθρού με μια από κείνες τις μηχανές της κολάσεως, που συνήθως στροβιλίζουν για άγνωστους λόγους στους δρόμους, και όχι μόνο εκεί, τα ξερά φύλλα μαζί με τη σκόνη και κάθε είδους σκουπίδια και τα εκτινάσσουν στην ατμόσφαιρα. Ήταν μια εποχή συντέλειας. Αλλά την είχαν συνηθίσει. Δεν θα τελείωνε ποτέ».
Η ιστορία ενός αργόσχολου ηθοποιού, μια και μόνο μέρα, από το πρωί μέχρι αργά τη νύχτα. Περπατώντας σε μια μεγαλούπολη το καλοκαίρι, από τις παρυφές μέχρι τα ποικίλα κέντρα της. Συναντήσεις με δρομείς, αστέγους, ιδιότυπα ζευγάρια, έναν ιερέα, αστυνομικούς. Μια πορεία μέσα από διαμάχες και εχθροπραξίες γειτόνων, μπρος σε τεράστιες οθόνες με πολιτικούς, έπειτα ανάμεσα σε επιβάτες του μετρό από κάποιον άλλο κόσμο.
Αστραποβόλημα στο κέντρο της πόλης. Και το πρόσωπο μιας γυναίκας.
Η ιστορία ενός αργόσχολου ηθοποιού, μια και μόνο μέρα, από το πρωί μέχρι αργά τη νύχτα. Περπατώντας σε μια μεγαλούπολη το καλοκαίρι, από τις παρυφές μέχρι τα ποικίλα κέντρα της. Συναντήσεις με δρομείς, αστέγους, ιδιότυπα ζευγάρια, έναν ιερέα, αστυνομικούς. Μια πορεία μέσα από διαμάχες και εχθροπραξίες γειτόνων, μπρος σε τεράστιες οθόνες με πολιτικούς, έπειτα ανάμεσα σε επιβάτες του μετρό από κάποιον άλλο κόσμο.
Αστραποβόλημα στο κέντρο της πόλης. Και το πρόσωπο μιας γυναίκας.
Nicholas Sparks «Πάντα πλάι σου», Μετάφραση: Βούλα Αυγουστίνου, εκδ. Μεταίχμιο, σελ. 672
Η ευτυχία δεν είναι κάτι που µπορεί να σου προσφέρει ένας άλλος άνθρωπος. Προέρχεται από µέσα σου.
Στα τριάντα δύο του, ο Ράσελ Γκριν τα έχει όλα: µια εντυπωσιακή σύζυγο, µια αξιαγάπητη εξάχρονη κόρη, µια πετυχηµένη καριέρα ως διαφηµιστικό στέλεχος και ένα ωραίο σπίτι. Ζει ονειρεµένη ζωή, και ο γάµος του µε τη σαγηνευτική Βίβιαν είναι το κέντρο της. Κάτω, όµως, από τη γυαλιστερή επιφάνεια αυτής της τέλειας ύπαρξης, αρχίζουν να διακρίνονται ρήγµατα… και κανείς δεν εκπλήσσεται περισσότερο από τον ίδιο τον Ρας όταν κάθε πτυχή της ζωής του που θεωρούσε δεδοµένη ανατρέπεται. Μέσα σε λίγους µήνες, ο Ρας βρίσκεται, χωρίς δουλειά και σύζυγο, να πασχίζει να προσαρµοστεί σε µια νέα, περίπλοκη πραγµατικότητα. Αναλαµβάνοντας να φροντίσει την κορούλα του ως γονιός πλήρους απασχόλησης, ξεκινά ένα ταξίδι που τον τροµοκρατεί και τον αποζηµιώνει εξίσου – ένα ταξίδι που θα δοκιµάσει τις ικανότητές του και τη συναισθηµατική του αντοχή περισσότερο απ’ ό,τι είχε ποτέ φανταστεί.
Ένα συγκινητικό µυθιστόρηµα µε θέµα την απώλεια, τη διάψευση των προσδοκιών αλλά και τη δύναµη της ανιδιοτελούς αγάπης.
Στα τριάντα δύο του, ο Ράσελ Γκριν τα έχει όλα: µια εντυπωσιακή σύζυγο, µια αξιαγάπητη εξάχρονη κόρη, µια πετυχηµένη καριέρα ως διαφηµιστικό στέλεχος και ένα ωραίο σπίτι. Ζει ονειρεµένη ζωή, και ο γάµος του µε τη σαγηνευτική Βίβιαν είναι το κέντρο της. Κάτω, όµως, από τη γυαλιστερή επιφάνεια αυτής της τέλειας ύπαρξης, αρχίζουν να διακρίνονται ρήγµατα… και κανείς δεν εκπλήσσεται περισσότερο από τον ίδιο τον Ρας όταν κάθε πτυχή της ζωής του που θεωρούσε δεδοµένη ανατρέπεται. Μέσα σε λίγους µήνες, ο Ρας βρίσκεται, χωρίς δουλειά και σύζυγο, να πασχίζει να προσαρµοστεί σε µια νέα, περίπλοκη πραγµατικότητα. Αναλαµβάνοντας να φροντίσει την κορούλα του ως γονιός πλήρους απασχόλησης, ξεκινά ένα ταξίδι που τον τροµοκρατεί και τον αποζηµιώνει εξίσου – ένα ταξίδι που θα δοκιµάσει τις ικανότητές του και τη συναισθηµατική του αντοχή περισσότερο απ’ ό,τι είχε ποτέ φανταστεί.
Ένα συγκινητικό µυθιστόρηµα µε θέµα την απώλεια, τη διάψευση των προσδοκιών αλλά και τη δύναµη της ανιδιοτελούς αγάπης.
R. J. Gadney «Η ζωή μου: Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν αφηγείται», Μετάφραση: Ιωάννα Ηλιάδη, εκδ. Μεταίχμιο, σελ. 368
Πρίνστον, Νιου Τζέρσεϊ,
14 Μαρτίου 1954
«Ομιλεί ο Άλμπερτ Αϊνστάιν».
«Ποιος;» ρωτάει το κορίτσι στο τηλέφωνο.
«Συγγνώμη. Πήρα λάθος αριθμό».
«Πήρατε τον σωστό αριθμό» λέει ο Άλμπερτ.
Αυτή είναι η ιστορία µιας απίστευτης φιλίας που ξεκινά µ’ ένα τυχαίο τηλεφώνηµα ανάµεσα σ’ έναν άνδρα στη δύση της ζωής του, τον Άλµπερτ Αϊνστάιν, και σε µια νεαρή κοπέλα στα πρώτα της βήµατα στον κόσµο, τη Μίµι Μπόφορτ. Εκείνη θα του µεταγγίσει τη χαρά της ζωής κι εκείνος θα της ανοίξει την πόρτα στο προσωπικό του σύµπαν.
Ένα γοητευτικό και συγκινητικό µυθιστόρηµα, βασισµένο σε αληθινά γεγονότα, που καλύπτει σχεδόν έναν αιώνα ευρωπαϊκής ιστορίας, ενώ φωτίζει τον άνθρωπο πίσω από τον µύθο που τον περιβάλλει…..
Ο Άλµπερτ Αϊνστάιν (1879-1955) γεννήθηκε στη Γερµανία και πέθανε στις ΗΠΑ. Ένας από τους πλέον επιδραστικούς επιστήµονες του 20ού αιώνα, τιµήθηκε µε το Νόµπελ Φυσικής το 1921. Εµβληµατική φυσιογνωµία, το πρόσωπό του εξακολουθεί να είναι από τα πλέον αναγνωρίσιµα σε όλο τον κόσµο.
14 Μαρτίου 1954
«Ομιλεί ο Άλμπερτ Αϊνστάιν».
«Ποιος;» ρωτάει το κορίτσι στο τηλέφωνο.
«Συγγνώμη. Πήρα λάθος αριθμό».
«Πήρατε τον σωστό αριθμό» λέει ο Άλμπερτ.
Αυτή είναι η ιστορία µιας απίστευτης φιλίας που ξεκινά µ’ ένα τυχαίο τηλεφώνηµα ανάµεσα σ’ έναν άνδρα στη δύση της ζωής του, τον Άλµπερτ Αϊνστάιν, και σε µια νεαρή κοπέλα στα πρώτα της βήµατα στον κόσµο, τη Μίµι Μπόφορτ. Εκείνη θα του µεταγγίσει τη χαρά της ζωής κι εκείνος θα της ανοίξει την πόρτα στο προσωπικό του σύµπαν.
Ένα γοητευτικό και συγκινητικό µυθιστόρηµα, βασισµένο σε αληθινά γεγονότα, που καλύπτει σχεδόν έναν αιώνα ευρωπαϊκής ιστορίας, ενώ φωτίζει τον άνθρωπο πίσω από τον µύθο που τον περιβάλλει…..
Ο Άλµπερτ Αϊνστάιν (1879-1955) γεννήθηκε στη Γερµανία και πέθανε στις ΗΠΑ. Ένας από τους πλέον επιδραστικούς επιστήµονες του 20ού αιώνα, τιµήθηκε µε το Νόµπελ Φυσικής το 1921. Εµβληµατική φυσιογνωµία, το πρόσωπό του εξακολουθεί να είναι από τα πλέον αναγνωρίσιµα σε όλο τον κόσµο.
Αστυνομικό μυθιστόρημα:
Agatha Christie «Η δολοφονία του Ρότζερ Άκροϊντ», Μετάφραση: Χρήστος Καψάλης, εκδ. Ψυχογιός, σελ. 328
«Η αλήθεια, όσο άσχημη και αν είναι, στα μάτια εκείνου που την αναζητά φαντάζει πάντα ιδιαίτερη και όμορφη».
Ο Ρότζερ Άκροϊντ ήταν ένας άνθρωπος που ήξερε πολλά. Ήξερε ότι η γυναίκα που αγαπούσε είχε δηλητηριάσει τον πρώτο της σύζυγο. Ήξερε ότι κάποιος την εκβίαζε – και τώρα ήξερε επίσης ότι έδωσε τέλος στη ζωή της με υπερβολική δόση βαρβιτουρικών. Ένα γράμμα που έφτασε με το βραδινό ταχυδρομείο θα του αποκάλυπτε σε λίγο ποιος ήταν ο μυστηριώδης εκβιαστής.
Όμως ο Ρότζερ Άκροϊντ αυτό δε θα το μάθαινε ποτέ. Προτού τελειώσει την ανάγνωση του γράμματος, ήταν νεκρός – τον μαχαίρωσαν στον λαιμό μέσα στο γραφείο του.
Στο Κινγκς Άμποτ, το χωριό που συμβαίνουν όλα αυτά, είχε αποσυρθεί ινκόγκνιτο ο Ηρακλής Πουαρό για να ησυχάσει. Η δολοφονία του Ρότζερ Άκροϊντ, όμως, θα τον υποχρεώσει να αναλάβει ξανά δράση…
Ο Ρότζερ Άκροϊντ ήταν ένας άνθρωπος που ήξερε πολλά. Ήξερε ότι η γυναίκα που αγαπούσε είχε δηλητηριάσει τον πρώτο της σύζυγο. Ήξερε ότι κάποιος την εκβίαζε – και τώρα ήξερε επίσης ότι έδωσε τέλος στη ζωή της με υπερβολική δόση βαρβιτουρικών. Ένα γράμμα που έφτασε με το βραδινό ταχυδρομείο θα του αποκάλυπτε σε λίγο ποιος ήταν ο μυστηριώδης εκβιαστής.
Όμως ο Ρότζερ Άκροϊντ αυτό δε θα το μάθαινε ποτέ. Προτού τελειώσει την ανάγνωση του γράμματος, ήταν νεκρός – τον μαχαίρωσαν στον λαιμό μέσα στο γραφείο του.
Στο Κινγκς Άμποτ, το χωριό που συμβαίνουν όλα αυτά, είχε αποσυρθεί ινκόγκνιτο ο Ηρακλής Πουαρό για να ησυχάσει. Η δολοφονία του Ρότζερ Άκροϊντ, όμως, θα τον υποχρεώσει να αναλάβει ξανά δράση…
Agatha Christie «Η φαρμακερή πένα», Μετάφραση: Χρύσα Μπανιά, εκδ. Ψυχογιός, σελ. 240
«Δεν υπάρχει καπνός χωρίς φωτιά, αυτό λέω εγώ».
Ο Τζέρι και η αδελφή του η Τζοάνα έρχονται από το Λονδίνο στη μικρή πόλη του Λίμστοκ, φιλοξενούμενοι της δεσποινίδος Μπάρτον. Σκοπεύουν να μείνουν μαζί της ένα διάστημα, ώσπου να αναρρώσει ο Τζέρι από ένα αεροπορικό ατύχημα. Ωστόσο, λίγο μετά την άφιξή τους, παίρνουν ένα ανώνυμο γράμμα που τους κατηγορεί ότι στην πραγματικότητα δεν είναι αδέλφια αλλά εραστές. Πολύ σύντομα όμως μαθαίνουν ότι και άλλοι άνθρωποι στην πόλη έχουν λάβει παρόμοια γράμματα. Και παρόλο που οι κατηγορίες είναι πάντα ψεύτικες, πολλοί άνθρωποι έχουν αναστατωθεί και κάποιοι φοβούνται τα χειρότερα.
Είναι καιρός η αστυνομία να αναλάβει την υπόθεση. Αλλά ίσως πιο αποτελεσματικά από έναν έμπειρο ντετέκτιβ να μπορεί να διαλευκάνει το μυστήριο μια γηραιά κυρία με κοφτερή ματιά, η οποία ξέρει καλύτερα από τον καθένα την τέχνη του κουτσομπολιού και τα σκοτεινά πάθη που κρύβουν οι ήσυχες μικρές πόλεις της αγγλικής υπαίθρου: η μις Μαρπλ.
Ο Τζέρι και η αδελφή του η Τζοάνα έρχονται από το Λονδίνο στη μικρή πόλη του Λίμστοκ, φιλοξενούμενοι της δεσποινίδος Μπάρτον. Σκοπεύουν να μείνουν μαζί της ένα διάστημα, ώσπου να αναρρώσει ο Τζέρι από ένα αεροπορικό ατύχημα. Ωστόσο, λίγο μετά την άφιξή τους, παίρνουν ένα ανώνυμο γράμμα που τους κατηγορεί ότι στην πραγματικότητα δεν είναι αδέλφια αλλά εραστές. Πολύ σύντομα όμως μαθαίνουν ότι και άλλοι άνθρωποι στην πόλη έχουν λάβει παρόμοια γράμματα. Και παρόλο που οι κατηγορίες είναι πάντα ψεύτικες, πολλοί άνθρωποι έχουν αναστατωθεί και κάποιοι φοβούνται τα χειρότερα.
Είναι καιρός η αστυνομία να αναλάβει την υπόθεση. Αλλά ίσως πιο αποτελεσματικά από έναν έμπειρο ντετέκτιβ να μπορεί να διαλευκάνει το μυστήριο μια γηραιά κυρία με κοφτερή ματιά, η οποία ξέρει καλύτερα από τον καθένα την τέχνη του κουτσομπολιού και τα σκοτεινά πάθη που κρύβουν οι ήσυχες μικρές πόλεις της αγγλικής υπαίθρου: η μις Μαρπλ.
Πολιτικοί- Πρόσωπα στην ιστορία:
Tania Crasnianski «Η εξουσία με ιατρική συνταγή» Ηγέτες του 20ου αιώνα υπό την επήρεια ουσιών, Μετάφραση: Ρίτα Κολαΐτη, εκδ. Μεταίχμιο, σελ. 368
Η διακυβέρνηση απαιτεί άριστη φυσική και διανοητική κατάσταση, εφόσον κάθε αδυναµία θεωρείται κρίση της εξουσίας. Δεν υπάρχει τίποτα πιο δύσκολο από το να είσαι ο γιατρός ενός ανθρώπου που πιστεύει πως είναι αθάνατος.
Ο Χίτλερ, ο Τσόρτσιλ, ο Πετέν, ο Μουσολίνι, ο Φράνκο, ο Κένεντι, ο Στάλιν και ο Μάο κατέχουν έκαστος µια µοναδική θέση στην Ιστορία του 20ού αιώνα. Με την ίδια εµµονή για την παρακολούθηση της υγείας τους, βίωσαν άπαντες την επίδραση του ρόλου που διαδραµάτισαν στη σωµατική και ψυχική ιδιοσυστασία τους. Με την πάροδο του χρόνου, οι γιατροί τους αποτέλεσαν τα απαραίτητα δεκανίκια για την αδιάλειπτη άσκηση των καθηκόντων τους, µε κίνδυνο να τους ασκούν µια ανησυχητική εξουσία ή ακόµα και να µετατρέπονται στους χειρότερους εχθρούς τους.
Βασισµένη στα αποµνηµονεύµατα των γιατρών των ηγετών, καθώς και σε έγκυρες ιστορικές πηγές, µε πληθώρα ιστορικών ανεκδότων και καθηµερινών συµβάντων, η Tania Crasnianski γράφει µια ενδιαφέρουσα µελέτη µε γλαφυρό ύφος και καλοδουλεµένη γλώσσα, που αποκαλύπτει έναν καλά κρυµµένο υπόκοσµο επιρροής και εξουσίας, µαζί µε άγνωστες πτυχές της ζωής των ηγετών που σηµάδεψαν τον 20ό αιώνα.
Ο γιατρός που βρίσκεται καθηµερινά πλάι στον πολιτικό, µολονότι δεν κατέχει εξουσία, είναι συνένοχός της. Όπως ο ασθενής του, είναι και αυτός αποµονωµένος και παντοδύναµος.
Βαυκαλισµένοι από χίµαιρες µεγαλείου, τούτοι οι επιφανείς γιατροί υπέκυψαν άραγε στον πειρασµό της εξουσίας; Ο Μορέλ, ο γιατρός του Χίτλερ, ονειρευόταν να γίνει µεγιστάνας της φαρµακοβιοµηχανίας· ο Λόρδος Μόραν, ο γιατρός του Τσόρτσιλ, διάσηµος συγγραφέας· ο Μενετρέλ, ο γιατρός του Πετέν, ένας άνθρωπος που να ασκεί επιρροή· ο Τζέικοµπσον, ο γιατρός του Κένεντι, ένας µεγαλοφυής χηµικός· ο Τσαχάριε, ο γιατρός του Μουσολίνι, ένας σπουδαίος καθηγητής· ο Χιλ, ο γιατρός του Φράνκο, ο έµπιστος πολιτικός σύµβουλος του Καουδίγιο. Ο Βινογκράντοφ και ο Λι, οι γιατροί του Στάλιν και του Μάο αντίστοιχα, είχαν πιστέψει πως δεν είναι πλέον συνηθισµένοι γιατροί. Θεµατοφύλακες του κρατικού µυστικού που αφορούσε την υγεία του ασθενούς τους, οι εν λόγω γιατροί διχάζονταν συχνά ανάµεσα στο επαγγελµατικό καθήκον και την ευθύνη τους ως πολιτών.
Ο Χίτλερ, ο Τσόρτσιλ, ο Πετέν, ο Μουσολίνι, ο Φράνκο, ο Κένεντι, ο Στάλιν και ο Μάο κατέχουν έκαστος µια µοναδική θέση στην Ιστορία του 20ού αιώνα. Με την ίδια εµµονή για την παρακολούθηση της υγείας τους, βίωσαν άπαντες την επίδραση του ρόλου που διαδραµάτισαν στη σωµατική και ψυχική ιδιοσυστασία τους. Με την πάροδο του χρόνου, οι γιατροί τους αποτέλεσαν τα απαραίτητα δεκανίκια για την αδιάλειπτη άσκηση των καθηκόντων τους, µε κίνδυνο να τους ασκούν µια ανησυχητική εξουσία ή ακόµα και να µετατρέπονται στους χειρότερους εχθρούς τους.
Βασισµένη στα αποµνηµονεύµατα των γιατρών των ηγετών, καθώς και σε έγκυρες ιστορικές πηγές, µε πληθώρα ιστορικών ανεκδότων και καθηµερινών συµβάντων, η Tania Crasnianski γράφει µια ενδιαφέρουσα µελέτη µε γλαφυρό ύφος και καλοδουλεµένη γλώσσα, που αποκαλύπτει έναν καλά κρυµµένο υπόκοσµο επιρροής και εξουσίας, µαζί µε άγνωστες πτυχές της ζωής των ηγετών που σηµάδεψαν τον 20ό αιώνα.
Ο γιατρός που βρίσκεται καθηµερινά πλάι στον πολιτικό, µολονότι δεν κατέχει εξουσία, είναι συνένοχός της. Όπως ο ασθενής του, είναι και αυτός αποµονωµένος και παντοδύναµος.
Βαυκαλισµένοι από χίµαιρες µεγαλείου, τούτοι οι επιφανείς γιατροί υπέκυψαν άραγε στον πειρασµό της εξουσίας; Ο Μορέλ, ο γιατρός του Χίτλερ, ονειρευόταν να γίνει µεγιστάνας της φαρµακοβιοµηχανίας· ο Λόρδος Μόραν, ο γιατρός του Τσόρτσιλ, διάσηµος συγγραφέας· ο Μενετρέλ, ο γιατρός του Πετέν, ένας άνθρωπος που να ασκεί επιρροή· ο Τζέικοµπσον, ο γιατρός του Κένεντι, ένας µεγαλοφυής χηµικός· ο Τσαχάριε, ο γιατρός του Μουσολίνι, ένας σπουδαίος καθηγητής· ο Χιλ, ο γιατρός του Φράνκο, ο έµπιστος πολιτικός σύµβουλος του Καουδίγιο. Ο Βινογκράντοφ και ο Λι, οι γιατροί του Στάλιν και του Μάο αντίστοιχα, είχαν πιστέψει πως δεν είναι πλέον συνηθισµένοι γιατροί. Θεµατοφύλακες του κρατικού µυστικού που αφορούσε την υγεία του ασθενούς τους, οι εν λόγω γιατροί διχάζονταν συχνά ανάµεσα στο επαγγελµατικό καθήκον και την ευθύνη τους ως πολιτών.
Ερμηνεία- κριτική:
Laura El Makki, Antoine Compagnon, Raphaël Enthoven, Michel Erman, Adrien Goetz, Nicolas Grimaldi, Julia Kristeva, Jerome Prieur, Jean-Yves Tadié «Ο κόσμος του Προυστ», Μετάφραση: Μήνα Πατεράκη- Γαρέφη, εκδ. Πατάκη, σελ. 380
Το «Αναζητώντας τον χαµένο χρόνο» είναι ένα έργο ακατάτακτο, τόσο βαθύ, που το διαβάζουµε και το ξαναδιαβάζουµε για να ανακαλύψουµε µέσα του «την αληθινή ζωή, τη µόνη ζωή εποµένως που έχουµε ζήσει ολοκληρωτικά», δηλαδή τη λογοτεχνία.
Προλογίζοντας τον «Κόσµο του Προυστ», η Λορά Ελ Μακκί γράφει: «Αυτό το απίστευτο µυθιστόρηµα, που αναστάτωσε το λογοτεχνικό τοπίο, µας µεταφέρει έναν αιώνα πίσω, στα παρισινά σαλόνια της Μπελ Επόκ, σε µια πλαζ της νορµανδικής ακτής ή στη λιµνοθάλασσα της Βενετίας. Μας µιλάει για την ύπαρξη, τα σκιρτήµατα της µνήµης, τη λεπτεπίλεπτη φύση των ανθρώπινων σχέσων, την αµφισηµία του ερωτικού αισθήµατος, τα ευεργετήµατα της φαντασίας, αλλά και για την οµορφιά των τεχνών. Ο καθένας µπορεί να στεγάσει εκεί τα όνειρά του, να αναγνωρίσει τις χαρές και τους φόβους του, ακόµη και να ανακαλύψει µερικές αλήθειες».
«Προσπαθήστε να κρατήσετε πάντα ένα κοµµάτι ουρανό πάνω απ’ τη ζωή σας» έγραφε ο Προυστ στο «Από τη µεριά του Σουάν».
Mε την επιµέλεια της Λορά Ελ Μακκί, οκτώ µυθιστοριογράφοι, βιογράφοι και ακαδηµαϊκοί, µεταξύ των επιφανέστερων ειδικών, ο Αντουάν Κοµπανιόν, ο Ραφαέλ Αντοβέν, ο Μισέλ Ερµάν, ο Αντριέν Γκετζ, ο Νικολά Γκριµαλντί, η Τζούλια Κρίστεβα, ο Ζερόµ Πριέρ και ο Ζαν-Υβ Ταντιέ, προσεγγίζουν τις πολλαπλές όψεις της ζωής και του έργου του Προυστ και αναδεικνύουν τα ερωτήµατα που υποκρύπτει το «Αναζητώντας τον χαµένο χρόνο»: Πώς να συγκρατήσουµε τον χρόνο που περνάει; Γιατί ο έρωτας µας κάνει να υποφέρουµε; Μπορούµε να ξέρουµε πράγµατι έναν άνθρωπο;
Προλογίζοντας τον «Κόσµο του Προυστ», η Λορά Ελ Μακκί γράφει: «Αυτό το απίστευτο µυθιστόρηµα, που αναστάτωσε το λογοτεχνικό τοπίο, µας µεταφέρει έναν αιώνα πίσω, στα παρισινά σαλόνια της Μπελ Επόκ, σε µια πλαζ της νορµανδικής ακτής ή στη λιµνοθάλασσα της Βενετίας. Μας µιλάει για την ύπαρξη, τα σκιρτήµατα της µνήµης, τη λεπτεπίλεπτη φύση των ανθρώπινων σχέσων, την αµφισηµία του ερωτικού αισθήµατος, τα ευεργετήµατα της φαντασίας, αλλά και για την οµορφιά των τεχνών. Ο καθένας µπορεί να στεγάσει εκεί τα όνειρά του, να αναγνωρίσει τις χαρές και τους φόβους του, ακόµη και να ανακαλύψει µερικές αλήθειες».
«Προσπαθήστε να κρατήσετε πάντα ένα κοµµάτι ουρανό πάνω απ’ τη ζωή σας» έγραφε ο Προυστ στο «Από τη µεριά του Σουάν».
Mε την επιµέλεια της Λορά Ελ Μακκί, οκτώ µυθιστοριογράφοι, βιογράφοι και ακαδηµαϊκοί, µεταξύ των επιφανέστερων ειδικών, ο Αντουάν Κοµπανιόν, ο Ραφαέλ Αντοβέν, ο Μισέλ Ερµάν, ο Αντριέν Γκετζ, ο Νικολά Γκριµαλντί, η Τζούλια Κρίστεβα, ο Ζερόµ Πριέρ και ο Ζαν-Υβ Ταντιέ, προσεγγίζουν τις πολλαπλές όψεις της ζωής και του έργου του Προυστ και αναδεικνύουν τα ερωτήµατα που υποκρύπτει το «Αναζητώντας τον χαµένο χρόνο»: Πώς να συγκρατήσουµε τον χρόνο που περνάει; Γιατί ο έρωτας µας κάνει να υποφέρουµε; Μπορούµε να ξέρουµε πράγµατι έναν άνθρωπο;
Συμβουλευτική:
Ρολφ Ντολμπέλλι «Η τέχνη της καλής ζωής», Μετάφραση: Σώτη Τριανταφύλλου, εκδ. Πατάκη, σελ. 440
Πριν από µερικά χρόνια άρχισα να συλλέγω διανοητικά εργαλεία για την καλή ζωή. Ήθελα να αποκτήσω πρόσβαση στην πληθώρα των µισοξεχασµένων µοντέλων σκέψης της κλασικής αρχαιότητας καθώς και στις πρόσφατες ιδέες που έχουν προκύψει από την ψυχολογική έρευνα. Αν θέλουµε, µπορούµε να περιγράψουµε αυτό το βιβλίο ως «κλασική φιλοσοφία ζωής για τον 21ο αιώνα». Χρησιµοποιώ λοιπόν αυτά τα εργαλεία καθηµερινά για να ξεπεράσω τις µικρές και µεγάλες προκλήσεις της ζωής µου. Και δεδοµένου ότι η ζωή µου έχει βελτιωθεί σχεδόν από κάθε άποψη (έχω λιγότερα µαλλιά σήµερα και περισσότερες ρυτίδες στο πρόσωπο, αλλά δεν µε έχουν επηρεάσει αρνητικά), σας τα συνιστώ µε καθαρή συνείδηση: 52 εργαλεία σκέψης που δεν µπορούν να σας εγγυηθούν την καλή ζωή, µπορούν όµως να αυξήσουν τις πιθανότητες να τη ζήσετε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου