Το Μεγάλο Τιμητικό Βραβείο του Αναγνώστη στον Δημήτρη Νόλλα

Το Μεγάλο Τιμητικό Βραβείο του Αναγνώστη απονέμεται φέτος στον συγγραφέα Δημήτρη Νόλλα για το σύνολο του έργου του. Όπως δήλωσε ο ίδιος μιλώντας σήμερα το πρωί στην Athensvoice radio και στον δημοσιογράφο Μάκη Προβατά αισθάνεται χαρούμενος γι αυτή την τιμή αν και θεωρεί ποτέ κανένα βραβείο δεν του «πήρε τα μυαλά «. Αγαπάει εξίσου όλα του τα βιβλία, το καθένα σημαίνει κάτι ιδιαίτερο γι αυτόν. Ο ίδιος εξομολογήθηκε ότι θεωρεί κομβική στιγμή για την Ελλάδα το 1949, όταν απεφεύχθη μια τυραννία 40 ετών. Για την ταυτότητα του έλληνα δέχεται ότι είναι διαφέρει από αυτήν του μέσου δυτικού ευρωπαίου αλλά παραμένει ενδιαφέρουσα. Συνεχίζει να γράφει και πρέπει να περιμένουμε το επόμενο βιβλίο του. Ο Δημήτρης Α. Νόλλας γεννήθηκε το 1940 στην Αδριανή Δράμας από γονείς Ηπειρώτες. Η οικογένεια του εκτοπίστηκε από τα βουλγαρικά στρατεύματα κατοχής και εγκαταστάθηκαν στην Αθήνα το 1943. Σπούδασε στην Αθήνα και την Φρανκφούρτη νομικά και κοινωνιολογία, χωρίς να ολοκληρώσει τις σπουδές του καθώς η χρεοκοπία της οικογενειακής επιχείρησης, απ’ την οποία αντλούσε το εισόδημά του, τον υποχρέωσε να οδηγηθεί αρκετά νωρίς στην βιοπάλη. Έκτοτε έζησε και εργάστηκε για μεγάλα διαστήματα στην πάλαι ποτέ Δ. Ευρώπη (1962-1975). Έγραψε και ραδιοσκηνοθέτησε παιδικές εκπομπές για το ραδιόφωνο και σκηνοθέτησε για την κρατική τηλεόραση ενημερωτικές εκπομπές (1975-97). Δίδαξε τεχνική σεναρίου στο τμήμα επικοινωνίας του Παντείου Πανεπιστημίου (1993-95). Στην δεκαετία του ’80 συνεργάστηκε σε σενάρια κινηματογραφικών και τηλεοπτικών παραγωγών με τους σκηνοθέτες Χατζή, Παναγιωτόπουλο, Αγγελόπουλο, Σμαραγδή, Λαμπρινό και Βούλγαρη. Μεταξύ 2004-2007 διετέλεσε πρόεδρος του Δ.Σ. του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου. Τα τελευταία βιβλία του αποτελούν μια τριλογία (Ο κήπος στις φλόγες, Μάρμαρα στη μέση, Ταξίδι στην Ελλάδα) που αφορούν την διαμόρφωση της σύγχρονης Ελλάδας. Με αφορμή της ολοκλήρωση της Τριλογίας με το «Ο κήπος στις φλόγες» ο Βαγγέλης Χατζηβασιλείου έχει γράψει χαρακτηριστικά : «Βασισμένος σε μιαν έκκεντρη πλοκή και σε έναν πολυμελή θίασο προσώπων τα οποία η αφήγηση φωτίζει μόνο για λίγο κάθε φορά, προλαβαίνοντας παρ’ όλα αυτά να μοιράσει ρόλους και να σκιαγραφήσει χαρακτήρες, ο Νόλλας ολοκληρώνει την τριλογία του με ένα ορατόριο για την κρίση. Ενα ορατόριο όπου τη θέση των παραδεδομένων θρησκευτικών αναφορών θα καταλάβει η αποκαλυψιακή σκηνή του τέλους με μια πελώρια φωτιά η οποία κατατρώγει δικαίους και αδίκους. Οπως και με τα δύο πρώτα βιβλία της τριλογίας του, ο Νόλλας δεν θέλει να ηθικολογήσει για τα κοινωνικά ημαρτημένα που βασανίζουν τους πρωταγωνιστές του. Ετσι, μολονότι γειωμένος στο καυτό παρόν, θα ανατρέξει, έστω και διαμέσου στιγμιαίων αναφορών, από τη μια μεριά στο ιστορικό παρελθόν που ζωντανεύει με το Ταξίδι στην Ελλάδα (ο διαιρεμένος μετεμφυλιακός κόσμος) και από την άλλη στην Ευρώπη του τέλους του 20ού αιώνα που εικονογραφεί με τα Μάρμαρα στη μέση (η εποχή του άκρατου πλουτισμού)».
https://www.oanagnostis.gr/%CF%84%CE%BF-%CE%BC%CE%B5%CE%B3%CE%AC%CE%BB%CE%BF-%CF%84%CE%B9%CE%BC%CE%B7%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CE%B2%CF%81%CE%B1%CE%B2%CE%B5%CE%AF%CE%BF-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%B3%CE%BD%CF%8E/