Βασίλης Βασιλειάδης, Οι λεγεωνάριοι

Οί λεγεωνάριοι
όλοι τους μισθοφόροι ούτε ένας εθελοντής
μέ φορεμένη τήν αυστηρότητα τής περιπολίας
λούζονται περιχαρείς στήν ανοιξιάτικη ραθυμία
ξύνουν τίς βοιδοκοιλιές τής ύπαρξης
τί κι άν οί ματιές μεταξύ τους προσπαθούν νά ξεκινήσουν έναν διάλογο
κανένας τους δέν ακούει τά γαυγίσματα τής ζωής του
κι όταν ή σιωπή τους πέσει γιά ύπνο
τότε χαίρομαι νά τούς ξυπνώ μέ τούς δυνατούς θορύβους τών χειρογράφων
πού τά ψέμματα τους δέν μπορούν νά κατασχεθούν από κανέναν,
τούς βλέπω νά ετοιμάζουν βιαστικοί τίς αναπνοές τους
γιά τήν επόμενη περιπολία τών μηχανισμών,
όλες οί μικρές περιπολίες τών μισθοφόρων
είναι μία μεγάλη περιπολία τών μηχανισμών
πού πετυχαίνει πάντα τόν στόχο της,
νά ζούμε χωρίς ίχνος ντροπής μέσα σέ ατέλειωτα ερείπια,
γνωρίζοντας μόνο τή γλώσσα τού σήμερα
καί καμμία άλλη,
πώς λοιπόν νά πείς στό μυαλό
νά ανέβει στή βάρκα του καί νά σαλπάρει στό όνειρο;

Φλεβάρης 2019

Το κόσκινο