Λίνα Βαταντζή - ποίημα

Όταν Τα Ποιήματα Ηχούν

Ας μιλήσουμε για τη σιωπή

που στοιχειώνει τον χρόνο -

η δική μας σιωπή καλύπτει τις δίνες.

Περισσότερος στεναγμός ηχεί

στο ξεφύλλισμα των σκονισμένων σελίδων.

Ας γίνουμε σιωπή της γνώσης

που ριγεί στο ηχητικό χάδι -

η δική μας σιωπή δονεί τη φλόγα στο κερί.

Όλα γαληνεύουν όταν το λυκόφως

τον ήχο της νύχτας αναμένει.

Ας χαράξουμε τη σιωπή μας με τον πιο οξύ ήχο

που δημιουργεί η ανθρώπινη σύμπνοια.