Ζαχαρίας Κατσακός
Τα μαλλιά του πυκνά, σγουρά, μαύρα μούρα. Το βλέμμα πεταμένο στο κενό. Ο μικρός Κούρδος στο μαχαίρι επάνω να ακροβατεί, να γλείφει με τον δείκτη το αίμα. Έμενε εκεί, καρφωμένο πιόνι στο χώμα. Στρατιωτάκι σε παράλληλο σύμπαν. Στο παράλληλο σήμερα. Συρματοπλέγματα. Κι ύστερα πάλι η Ιστορία με τα δόντια της να χωνεύει φωτιές.
Κοιτούσε από το παραθύρι τις βόμβες που έπεφταν, τα στρατιωτικά σήματα, τα όπλα που ροκάνιζαν το Σώμα. Σώμα
του. Οι υπόλοιποι τραβούσαν κατά τον ουρανό. Μα πώς ξέπεσε τόσο τυφλά η Ιστορία, μέσα σε ένα πηγάδι χωρίς Σώμα, χωρίς βυθό. Τον βρήκαν το πρωί με τα μάτια ορθάνοιχτα να ονειρεύεται μια πατρίδα, ένα σύννεφο κι ένα ασπρόμαυρο αύριο. Οι πυροβολισμοί ροκάνιζαν το μηδέν των συμμάχων.
http://artinews.gr/%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CF%81%CF%8C%CF%82-%CE%B4%CF%81%CE%B1%CF%80%CE%AD%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1%CF%82?fbclid=IwAR2ioupPRL5mmxoiH7vPDShsi5Z6Lyo1yX9P2Bxr2GWKgTv6LV-fWrP3iKc
του. Οι υπόλοιποι τραβούσαν κατά τον ουρανό. Μα πώς ξέπεσε τόσο τυφλά η Ιστορία, μέσα σε ένα πηγάδι χωρίς Σώμα, χωρίς βυθό. Τον βρήκαν το πρωί με τα μάτια ορθάνοιχτα να ονειρεύεται μια πατρίδα, ένα σύννεφο κι ένα ασπρόμαυρο αύριο. Οι πυροβολισμοί ροκάνιζαν το μηδέν των συμμάχων.
http://artinews.gr/%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CF%81%CF%8C%CF%82-%CE%B4%CF%81%CE%B1%CF%80%CE%AD%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1%CF%82?fbclid=IwAR2ioupPRL5mmxoiH7vPDShsi5Z6Lyo1yX9P2Bxr2GWKgTv6LV-fWrP3iKc
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου