Η νύχτα είναι ένα δάσος από κυπαρίσσια
σάπια κρέατα — σάπια κρέατα — σάπια κρέατα.
Στη ρίζα του βουνού ο διάλογος:
Εσύ κι εγώ, εγώ κι εσύ, εσύ κι εγώ!...
Όσα απομείνανε πουλιά χαθήκανε στο δάσος.
(Άλογα αφηνιασμένα τα λόγια μου
δεν ξέρω τι λέω.)
Από τη συλλογή Τα ανώνυμα (1971)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου