Ο εγκλεισμός και οι επιπτώσεις της Covid-19 ανέστειλαν, όπως ήταν φυσικό, την παραγωγή και την εμφάνιση του περιοδικού αρκετούς μήνες.
Ένα τεύχος ακόμα, λοιπόν: ένα έντυπο τεύχος στη λογική της παγιωμένης συνήθειας του «βιβλιόφιλου» αναγνώστη να δεξιώνεται και το περιοδικό στην παραδοσιακή, μη ηλεκτρονική μορφή του.
Μπορεί κάποια «ιστορικά» περιοδικά να διέκοψαν την έκδοσή τους και άλλα να επέλεξαν την ηλεκτρονική μορφή κυκλοφορίας, όμως ορισμένα συνέχισαν την έντυπη οδό, και, μαζί με νεότερα στο ίδιο αισθητικό πλαίσιο, καλύπτουν ακόμα ικανό χώρο στους πάγκους των βιβλιοπωλείων.
Το έντυπο περιοδικό σήμερα, κινούμενο παράλληλα προς την πολιτιστική βιομηχανία του ηλεκτρονικού αναγνώσματος, υπενθυμίζει ότι βασικές μορφές τέχνης, όπως π.χ. ο κινηματογράφος ή η ζωγραφική, παρά την «υπερψηφιοποίηση» των νέων τρόπων παραμένουν βασικά οι ίδιες από τη γέννησή τους.
Αυτό δεν σημαίνει βέβαια αντιπαλότητα προς τις καινοτομίες. Αψευδής μάρτυρας η εύφορη αγορά του έντυπου βιβλίου, η οποία είναι πάντα μια σπουδαία εναλλακτική πρόταση ακόμα και για τους φανατικούς ή εθισμένους του ηλεκτρονικού κόσμου.
Όπως, λοιπόν, το βιβλίο δεν έχει καταστεί συλλεκτικό αντικείμενο, επειδή διαθέτει ενέργεια και αδιαμφισβήτητο κύρος στην συνομιλία γραφής και ανάγνωσης, έτσι και το έντυπο περιοδικό συνεχώς ανανεώνει πολλαπλά την ίδια σχέση μεταξύ συγγραφέα και αποδέκτη.
Ας μη διαθέτει τα αντανακλαστικά του ηλεκτρονικού μέσου στην ταχύτητα μετάδοσης της πολιτιστικής πληροφορίας. Όμως «το πρόβλημα είναι ότι τα σύγχρονα υλικά μέσα μοιάζουν να εξυπηρετούν περισσότερο την ταχεία διάδοση της πληροφορίας παρά τη διατήρησή της. Το βιβλίο υπήρξε κύριο μέσο διάδοσης της πληροφορίας (σκεφτείτε τον ρόλο που είχε η τυπωμένη Βίβλος στην προτεσταντική μεταρρύθμιση), αλλά ταυτόχρονα και της διατήρησής της», έγραφε ο Ουμπέρτο Έκο.
Η θεματική ποικιλία χαρακτηρίζει την ύλη του ανά χείρας τεύχους. Ελληνικά και ξένα κείμενα, αφηγηματικά, δοκιμιακά, βιωματικά και ποιητικά, συναπαρτίζουν ένα σύνολο χρωματικό, με τις αναγκαίες μεταλλαγές ύφους και διαθέσεων, οι οποίες θα κερδίσουν τις εντυπώσεις, πιστεύουμε, με την κινητικότητά τους.
Πιο συγκεκριμένα, και όσον αφορά την ελληνική λογοτεχνία, ο αναγνώστης θα συναντηθεί μεταξύ άλλων με μια εξομολογητική νεανική επιστολή του Θόδωρου Αγγελόπουλου από το Παρίσι σε φίλη του, μια «αισθησιακή μικροϊστορία» του Θανάση Βαλτινού –ασυνήθιστη εν σχέσει προς τη γνωστή θεματογραφία του–, το υποψιασμένο «ηθογράφημα» του Βασίλη Βασιλικού, τον αυτοβιογραφικό αναστοχασμό του Νίκου Αλιβιζάτου για τα χρόνια της Χούντας, τη σύνθετη μνημονική αναφορά του Δημήτρη Ραυτόπουλου στην εκλιπούσα Γαλλίδα εκπαιδευτικό και γλωσσολόγο σύζυγό του. Υπάρχουν ακόμα: η συνέντευξή του τελευταίου για τη γραφή, τις ιδέες και τα έργα, η ανάκληση εικόνων από το παρελθόν των φιλικών σχέσεων της Μυρσίνης Ζορμπά με τους συντελεστές του περιοδικού, οι ειρωνικές βινιέτες του Χάρη Βλαβιανού, εμβριθές δοκίμιο του Γιάννη Πανούση για το αστυνομικό λογοτεχνικό είδος, ερωτηματικά και εικόνες του Νίκου Βατόπουλου από τον κόσμο των παλιών βιβλίων, συνεργασίες των Δημήτρη Καλοκύρη και Δημήτρη Δεληολάνη (για τον δεσμό Εουτζένιο Μοντάλε και Μαργαρίτας Δαλμάτη), σύντομες στοχαστικές σκέψεις του Δήμου Αβδελιώδη για τη «Γυναίκα της Ζάκυθος» του Σολωμού, διηγήματα των Νικόλα Σεβαστάκη, Ισίδωρου Ζουργού, Αντώνη Καφετζόπουλου, Φαίδωνα Ταμβακάκη, Άρη Σφακιανάκη, Θόδωρου Γρηγοριάδη, Γιάννη Μπασκόζου, Αλέξη Σταμάτη, Μαρίας Γαβαλά, Βασιλικής Ηλιοπούλου, Μελίσσας Στοΐλη και Βαγγέλη Προβιά, στα οποία κυκλοφορεί η Μνήμη, ο Χρόνος, το απρόοπτο, η κοινωνική δέσμευση, η απειλητική Φύση και η οριακή ψυχολογική κατάσταση.
Η φιλοξενούμενη ξένη λογοτεχνία προτείνει δείγματα γραφής ενός μεγάλου τόξου λογοτεχνικών περιόδων, το οποίο περιλαμβάνει από τη σκοτεινή ντοστογιεφσκική εποχή (με ημερολόγια του συγγραφέα των «Δαιμονισμένων»), τον ποιητικό κόσμο του Έντγκαρ Λι Μάστερς, τις ταξιδιωτικές εντυπώσεις του Τζούλιο Καπρίν, τη μουσική πρόζα της Βιρτζίνια Γουλφ, τα εγκώμια του Έρνεστ Χεμινγουέη για τον Πάουντ και της Τζούλια Κρίστεβα για τον Ντοστογιέφσκι αντιστοίχως, τις θεατρικές συλλήψεις του Όρσον Γουέλς και τις νεορεαλιστικές αναπαραστάσεις του Τσέζαρε Ζαβατίνι, μέχρι τις σύγχρονες αφηγηματικές συλλήψεις πολλαπλών όψεων της εσωτερικότητας της Σιλβί Σενκ, του Τζον Άλεκ Μπέικερ, του Έτγκαρ Κέρετ κ.α.
Εκτός από τις «Αναγνώσεις», που πληροφορούν για τη σύγχρονη ξένη λογοτεχνική κίνηση, στα «Φύλλα» γνωστοί συγγραφείς, καλλιτέχνες και φιλόλογοι (Νικήτας Σινιόσογλου, Κώστας Φέρρης, Γιώργος Χουλιαράς, Θανάσης Μαρκόπουλος, Πέρσα Αποστολή, Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης, Χρήστος Γ. Λάζος κ.α.) σχολιάζουν επίκαιρα και μη πολιτιστικά φαινόμενα και καταθέτουν εμπειρίες από τη μέθεξή τους με την πνευματική
ζωή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου